Eğitim Sistemi

Eğitim sistemi kaç kez değişti sayısını bilen var mı? İnanın ben artık takip edemiyorum, her yıl yeni bir sisteme merhaba derken, bu sistemi de birkaç ay içinde tarihin çöplüğüne atacağımızdan adım kadar emin olduğum için üzerine tartışmayı dahi gereksiz buluyorum.

Bunca yıl, bunca tecrübeye, değişen dünyanın sağladığı iletişim kolaylıklarına bağlı artan etkileşim miktarına rağmen hâlâ kör karanlıkta el yordamıyla ilerlemeye devam etmenin mutlaka bir nedeni olmalı...

Kendi ülkesinin sosyolojik alt yapısından bihaber, gelecek tasarımının parçası olmaya aday olamayan kadroların "ben yaptım oldu" tarzına bir de elle tutulur bir yönerge, bir çözüm önerisi getiremeyen sivil topluma ne demeli?

Eğitim sistemi okul öncesinden yüksek akademik çalışmalara kadar bir bütündür. Bir ülkenin büyük planlamasının en önemli bileşeni insandır, onu merkeze alır, bugünün insanını yarına hazırlamaya dönük hedefte olmalıdır.

İnsanlar eğitim süreçleri içinde aynı tornadan çıkmış metal bileşenler haline getirilirse, tek hedefleri birer diploma alıp bir yerlerde işe girmek olmuşsa getirilen hangi yeni sistem olursa olsun sonuç değişmeyecek, toplumsal boşluk kapanmayacaktır.

Keza, farklı ülkelerde yapılan uygulamaları, tam da anlamadan, bize hangi katkıları sağlayacağının analizi yapılmadan kopyala- yapıştır ile almak da sonuç vermeyecektir. Bize özel bir model geliştirip, devlet politikası halinde saklamak, çağın değişen gereklerine, ülkenin ihtiyaçlarına göre küçük değişimler yapmak olası iken sürekli rota değiştirmek bu çalkantılı denizlerde gemiyi iyiden iyiye zorlayacaktır.

Eğitim bir haktır, tüm yurttaşlar için okul öncesinden orta öğretim sonunda kadar zorunlu olmalıdır. Ancak sonrasında gençlerin ilgi, yetenek ve isteklerine göre çağın şartlarına uygun tasarlanmış, yaygın eğitim-çalışma olanaklarıyla çeşitlendirilebilir. Gençler, hem çalışıp hem okuyarak hayata daha kolay ve güvenli yoldan atılabilecekleri gibi ileride birçoğunu bekleyen diplomalı işsizler ordusuna dahil olmayacaklardır.

Yüksek öğrenim yapmak takıntısı her yıl milyonlarca yetenekli genç arkadaşımızı iş kurmaktan, mevcut işletmelerde eksik olan teknik eleman açığını kapatmaktan, yani bir an önce kendi ayakları üzerinde durmaktan uzak tutmanın yanında aile bütçesine inanılmaz yük olmaktadır.

Gençler, iş arayanlar olmak yerine işlerini geliştirebilmek için ihtiyaç duyacakları farklı eğitim tiplerinden gelenler için işveren durumuna gelebileceklerdir.
Yüksek öğrenim bir haktır, zorunluluk olmamalıdır. Akademik çalışmalar yapmayı seven, bilimsel araştırma projelerinde yer almayı isteyen arkadaşlar yine seçecekleri alanda lise döneminden itibaren çalışıp okuyacaklar, okulda öğrenilenleri sahada uygulama şansına sahip olacaklardır.
Meslek erbabı yetiştirmek olmalı gayemiz, okul üstüne okul bitiren çok diplomalı, yeterince tecrübesi olmayan, bunca diplomaya yaraşır bir iş bulup da çalışmaya bir türlü başlayamayan işsiz mutsuz genç insanlar değil...

Tarıma dönmeliyiz mesela elbirliğiyle... Tarımla teknolojik uygulamaları birleştirmeliyiz, daha iyi ürün daha sağlıklı ürün için çalışmalıyız. Köylerimize geri dönsek, kalabalık şehirlerde az buçuk kazanmak yerine organik tarım ve hayvancılık yapsak, yaratılacak sinerjiyle hem bizler hem ülkemiz kazansa nasıl olur?

Ülkemizin üç tarafı denizlerle çevriliyken denizciliğimizi geliştirsek mesela? Mavi Vatan öksüz kalmasa, karayolu taşımacılığına alternatif olarak kullanılsa, turizm başta su ürünleri çalışmaları yapılsa nasıl olur?

Müzik, heykel, sanatın hemen her dalı, spor, teknoloji, üretim, finans akla gelebilecek hemen her konuda ilgisi, tutkusu olan gençleri bir rahat bıraksak nasıl olur?

Un var, yağ var, şeker var, helva yapmayı mı bilmiyoruz?

Biliyoruz da cesaret mi edemiyoruz?

Herşeye teşvik veren devlet asıl teşviği gençlere verse, yol gösterse, bağımsız işletmelerin yetişmesine destek olsa, kooperatiflerle güçlendirilen bu çalışmalar yurt geneline yayılsa hatta ihracat yapacak duruma gelseler fena mı olur?