"Suyun Şekli" nin uzmanlığı hala bir yerlerde batıyor

---

Hellboy filminin garip balık adamı Abe Sapien'i hatırlıyor musun? Şimdi kendi film formunda spinoff alıyor. Ve film romantizm. Kimse bunu beklemiyordu ve kimsenin bunu beklediğini sanmıyorum. Kendimi izledikten sonra kendimi hissediyorum. Hehe. Gerçekten değil. Bu film Hellboy değil, ama romantizm. Abe'yi göstermiyor ama balık adam var. Dördüncü ve beşinci cümlelere gelince, şaka yapıyorum. Hehe. Ama cidden de.

Ama evet, balık adamı Abe Sapien'in arkasındaki aktör Doug Jones tarafından oynanır. Film ayrıca yönetmen Hellboy, Guillermo del Toro tarafından yapılmaktadır. Meksikalı yönetmen gerçek bir auteur, gerçekten filmde yaşayan bir dünya inşa etmede usta. Fantazi hikayesinin karanlık tarafıyla da ilgileniyor (ve çekilmede usta). Pan'ın Labirenti ile yetişkinler için macera filmleri yaptı. Bu arada Suyun Şekli yetişkinler için bir romantizmdir. Her ikisi de korku-fantezi unsurlarından inşa edilmiştir.

Ayrıca göz kamaştırıcı bir film. Del Toro güzel bir film yaratıyor. Dan Laustsen'in kamerasını her zaman hareket etmeye yönlendiriyor ve rüya gibi bir his yaratıyor. Üretim düzenlemelerindeki detaylara gösterdiği dikkat, tüm unsurları şımartıcı bir evrene dönüştürdü. Bildirildiğine göre, del Toro sadece yaklaşık 20 milyon dolar harcayacak, ancak dünya çok etkileyici ve zengin görünüyor. Balık insanlar için del Toro, CGI yerine protez kullanmayı tercih ediyor. Bu, özel efekt bilgisayarından elde edilmeyen gerçek bir izlenim ve ağırlık hissi verir.

Temel olarak, filmin hikayesi Güzellik ve Canavar gibidir. Ama del Toro masum romantizmin tanımını reddediyor çünkü filmde cinsel bir dokunuş da var. Sanırım bu, "Suyun Şekli, en romantik filmlerden biri olan" yutturulan bazı izleyicileri iltifat edecek. Film, tatlı bir romantizm bekleyen izleyiciler için fazlasıyla taviz vermiyor. Sıradan romantizm filmlerinde, aşk seks için çok kutsaldır. Ama gerçek dünya değil mi?

Pan'ın Labirenti'nde olduğu gibi, gerçekliğin fanteziyle birlikte var olması imkansız değildir. Del Toro, onu suguhkan'ın hayal gücüne hemen inanacak şekilde bir araya getirir. The Water of Fantasy'in açılış sahnesi, gerçekleşecek tüm garip olasılıklar için bizi hazırlar. Su altında görünen dairelere davet ediyoruz. Giles (Richard Jenkins) “Bu, sessiz bir prensesin ve her şeyi yok etmeye çalışan bir canavarın hikayesidir” diyor.

"Prenses", Elisa Esposito (Sally Hawkins). Konuşamaz, ama o bir prenses değil, bir devlet laboratuvarında sadece bir temizleyici. Vasat bir dairede yaşamak, hayatı sadece sıradan bir şeydi. Elisha her gün mutlu yaşar gibi görünür, ama konuşamayan bir insan olarak, dünyadan ayrı hissedilen bir kişidir. Yalnızlık.

Dürüst olmak gerekirse, Elisa'nın etrafındaki insanlar da bir tür yalnız insanlardır. Özellikle 60'lı yıllarda arka plan zamanı verilirse. Dairesinin komşusu Giles, kasiyer kafesinde zaman geçirirken işten atılan ve her zaman üzücü olan yaşlı bir gey. Onun yardımcı temizleyici, Zelda (Octavia Spencer) telaşlı siyah bir kadındır. O da temiz, kadın, siyah.

Onları birleştirecek olan bu duygudur. Bu, Elisa'yı hemen bir hükümet laboratuarında tutuklanmış ve esir alınan bir (?) Balık adamına yaklaştırdı. Onun memleketi Amazon'da, bu balık adamı bir tanrı olarak tapınır. Ancak burada, sadist tesis şefi Strickland (Michael Shannon) tarafından elektrikli coplarla işkence edilirken idam edilmeye ve otopsiye hazır bir araştırma nesnesi olarak görülüyor.

Siyasi durum, İspanyol faşist dönemi ile Pan's Labirenti gibi filmler için önemli bir zemin haline geldi. Amerika ve Rusya'nın kimin en büyük olduğunu göstermek için yarıştığı Soğuk Savaş zamanı. Profesör Hoffstetler (Michael Stuhlbarg), Amerika'nın balıkçılığın Rusya'dan daha güçlü olması için çalışmaya atandı, ancak kendi gündemi olabilir. Strickland'ın taciz edici davranışa yönelik kendi motivasyonu, günümüzde yaygın olan muhafazakar bir paradigmanın ürünü olan zehirli erkekliktir.

Bu aynı zamanda Elisa'yı ve onu öldürmek isteyen partiden balık adamını kurtarmak için savaşırken bir motorun yanı sıra bir bariyer oynayacak bir gelecek. Elisa nasıl istiyor? Hepsi aşk yüzünden, elbette. Elisa, ne kadar anlaşılmaz olduğunu ve bunu ifade edemediğini bilmeli ki bir çeşit bağlantı bul. Balık insanı da konuşamaz, ama belli ki hissedebilir. Onlar karşılıklı olarak münhasırlar. Ve onun sevgisi sadece herhangi bir aşk değil, yetişkin aşktır.

Evet. Ve bu, izlemeyi bitirene kadar görmezden gelemeyeceğim tuhaf bir duyguyu bulmam. İlişkileri çılgın bir ilişkidir. Tamam, Naomi Watts ve Kong arasındaki aşk aynı derecede çılgın, ama King Kong filminin onu makul kılan temel bir nedeni var; Onun jijay yönü buharlaşmıştır, çünkü Watts Kong'un Watt karakterini umursadığı kadar Watt'u da umurunda tutar. Suyun Şeklinde, ikisi arasında romantizm kıvılcımı hissetmiyorum. Elisa gerçekten çok sevinir, çünkü haşlanmış yumurtaları özenle getirin ya da müzik çalın, ama balık adamının kendisi ne olacak?

Şikayetim muhtemelen kişiseldir. Filmin ortasında, çok samimi olan ama satın alamadığım bir sahne var. Ne yapmak istiyorlarsa yapın. Bunun olduğuna inanamıyorum çünkü ilişkilerinin derinliklerine çekilmemiştir. Şehvetli jestler yaparken, bunun sadece Elisa'nın yalnızlığından kaçmak için bencillik olması mümkün mü? Bu yüzden filmin sonu zayıfladı ve benim için şahsen bu kadar hit olmadı. Aşk herkesi fetheder, ama önce buna sahip olmalıyız.

Ben filmi beğenmedim mi? Gerçekten değil. Del Toro görsel bir anlatıdır ve son filmi daha az şaşırtıcı değildir. Bu izlemek için harika bir film. İşçiliği inanılmaz. Oyuncuları sabit tutmak, özellikle de duyguları sadece beden dilinden ve ifadeden getirmek zorunda olan Hawkins. Her ne kadar 2 saatlik bir süre olsa da, bir parça bile sıkılmasam da, getirisi istediği kadar derin olsa da. Sanırım Su Şeklinin Özellikleri hala bir yerlerde batıyor.