Strange Events Story Contest "เรื่องเล่าจากคุณยาย"

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ก็กลับมาพบกันอีกเช่นเคยนะคะกับการประกวดครั้งใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน ซึ่งทาง @thaiteam ได้หากิจกรรมดีๆให้ชุมชนของเราได้ร่วมสนุกกันอยู่เสมอ สำหรับกิจกรรมในครั้งนี้มีชื่อว่า"Strange Events Story Contest"หรือการประกวดการเล่าเรื่องประสบการณ์ที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับเรื่องผีๆ หรือว่าจะแต่งขึ้นเองก็ได้ พร้อมกับเขียนคำบรรยายใต้ภาพเป็นภาษาไทยไม่น้อยกว่า15บรรทัดขึ้นไป ซึ่งเราสามารถส่งเรื่องเข้าประกวดได้วันละ1โพสต์ภายใน2สัปดาห์ สำหรับวันนี้ฉันขอส่งเรื่องนี้เข้าร่วมสนุกกับเพื่อนๆกันค่ะ

สำหรับเรื่องราวที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ70กว่าปีที่แล้ว เรื่องมีอยู่ว่า...

ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง มีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่งซึ่งค่อนข้างจะยากจน แกมีที่ทำกินอยู่2ไร่ ครอบครัวนี้มีสมาชิกเพียงสองคนคือยายแม้น กับสามีของแก พอสามีของแกอายุได้70ปีก็ได้ล้มป่วยและจากแกไปโดยไม่มีวันหวนกลับ ทิ้งให้แกใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง ลูกเต้าก็ไม่มีด้วยกันเลยซักคน นิสัยของแกเป็นคนปากร้าย จึงเป็นเหตุให้ไม่มีใครกล้ามาเป็นมิตรกับแก แถมยังมีรูปร่างหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่และตระหนี่ถี่เหนียวอีกด้วย ถึงจะมีบ้างแต่คนเหล่านั้นก็พูดด้วยแบบเสียมิได้ สำหรับคนสมัยก่อนจะทอผ้าใช้เอง ซึ่งแถวบ้านฉันเรียก"ต่ำหูก" การต่ำหูกก็จะมี"จี่"ไว้สำหรับวางเส้นด้าย ยายแม้นก็เหมือนกับคนอื่นๆคือชอบต่ำหูกเป็นชีวิตจิตใจก็ว่าได้ วันๆถ้าไม่ไปลงหนองคลองบึงหาอาหาร แกก็จะนั่งต่ำหูกอยู่บ้านเป็นประจำ สมัยนั้นถึงจะไม่ร่ำรวยมีเงินทอง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญเหมือนสมัยนี้ เพราะอาหารการกินหาง่าย ในย้ำมีปลาในนามีข้าวว่างั้นเถอะ ตามทุ่งนาก็หาขุดปูบ้าง กบ เขียดบ้าง หรือว่าขัวหอยบ้างในฤดูแล้ง ส่วนหน้าฝนก็มีปู ปลา เห็ด หน่อไม้และอื่นไงๆอีกมากมายที่ไม่ต้องซื้อ ดังนั้นถึงจะมีเงินไม่เยอะก็พอประทังชีวิตให้อยู่ได้ อยู่ต่อมา...วันหนึ่งแกเริ่มไม่สบายมีอาการปวดในท้อง สมัยนั้นยังไม่เจริญ หมู่บ้านนี้ก็อยู่ห่างไกลจากในเมืองมาก หมอที่อยู่ใกล้ๆก็ไม่มี อีกทั้งแกไม่มีเงินทองที่จะไปรกษาตัว แกจึงได้แต่รอวันตาย
คืนหนึ่ง...ในความมืดมิดและเงียบสงบ ชาวบ้านได้ยินเสียงนกนกฮูกร้อง เสียงมันน่ากลัวมาก พอรุ่งเช้ายายแม้นก็สิ้นใจตาย ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารย์ว่านกฮูกตัวเมื่อคืนนี้คือยมทูตที่มาคอยรับเอาวิญญาณของแกไป เมื่อแกเสียชีวิตลงในตอนเช้า วันรุ่งขึ้นถึงจะนำศพของแกไปเผา ตกตอนกลางคืน ผู้คนก็มาช่วยงานซึ่งจัดตามมีตามเกิด สมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้าจะมีก็แค่ตะเกียงจ้าวพายุ ถ้าไม่มีงานส่วนมากก็จะใช้ตะเกียงอันเล็กๆที่ใช้น้ำมันก๊าดเป็นเชื้อเพลิง การเฝ้าโลงศพจะมีชาวบ้านมานั่งเล่นไพ่กันเป็นวง เรียกได้ว่าเป็นการเฝ้าศพไปในตัวด้วยว่างั้นเถอะ ในขณะที่ทุกคนกำลังเล่นไพ่กันอยู่นั้นได้มีแมวดำตัวหนึ่งกระโดดข้ามโลงศพของยายแม้นพร้อมกับส่งเสียงร้อง"แม๊ว...แม๊ว"แล้วมันก็วิ่งหนีไป ทำให้ชาวบ้านทุกคนตกตะลึงไปตามๆกัน เพราะโบราณเขาถือว่าถ้าแมวดำข้ามโลงศพผีจะเฮี้ยนมาก ดังนั้นจึงต้องคอยระวังไม่ให้แมวดำกระโดข้ามโลงศพเป็นอันขาด พอวันรุ่งขึ้นในตอนบ่าย ชาวบ้านซึ่งเป็นผู้ชายที่แข็งแรงจะช่วยกันหามโลงศพไปที่ป่าช้าซึ่งโลงศพในสมัยนั้นจะใช้ไม้ฝาเรือนทำเป็นทรงสี่เหลี่ยม ความกว้างและความยาวก็ทำให้คนเข้าไปนอนในนั้นได้ ไม่หามก็จะมีไม้2ท่อนยาวเลยโลงศพไปให้คนที่หามสามารถใช้ไม้นั้นแบกบนบ่าได้ โดยการนำศพของยายแม้นไปป่าช้ามีชาวบ้านเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ตามไปด้วย
อ้อ..ฉันลืมบอกไป ก่อนที่จะนำศพไปป่าช้า จะมีคนไปที่ป่าช้าแล้วทำการโยนไข่ที่ยังไม่ได้ต้ม ถ้าหากว่าไข่แตกตรงไหนจะต้องทำกองฟอนบริเวณนั้น บางคนอาจจะสงสัยว่า"เอ๊ะ!.กองฟอนคืออะไร?"กองฟอนคือที่สำหรับวางโลงศพเพื่อทำการเผาโดยกองฟอนจะเอาไม้แห้งวางเรียงกันขึ้นไปจนสามารถวางโลงศพได้ เมื่อนำศพมาถึงป่าช้าแล้วก็เอาวางโลงศพวางกองฟอน จากนั้นก็เอาไม้ที่ทนทาน2ชิ้นติดกันแล้ววางไขว้ทับโลงศพไว้ ซึ่งบ้านฉันเรียก"ไม้ข่มเหง" ซึ่งไม้ข่มเหงนี้ทำไว้เพื่อไม่ให้ศพลุกขึ้นมาในขณะที่ทำการเผา จากนั้นก็เอาน้ำมันราดให้ทั่วแล้วจุดไฟเผา ในขณะที่ไฟกำลังลุกเผาร่างยายแม้นอยู่นั้น ทุกคนต่างตกตะลึงไปตามๆกันเมื่อหัวของยายแม้นกระเด็นออกจากกองฟอนลงมาตกอยู่บนพื้น มันช่างน่าเกลียดน่ากลัวอะไรเช่นนั้น หัวกะโหลกซึ่งมีหนังติดอยู่เป็นบางส่วนกำลังไหม้ดำ ตาก็กำลังถลนเข้าไปในเบ้า ส่วนปากก็มองเห็นฟันสีขาวปนดำดูเหมือนว่ากำลังแสยะยิ้ม ชายชราคนหนึ่งจึงจับโยนเข้าไปในกองฟอน เมื่อศพไหม้หมดแล้วทุกคนจึงกลับบ้าน ส่วนกระดูกนั้นเมื่อเย็นแล้วจึงเก็บรวบรวมลงไปฝังไว้ในบริเวณนั้นต่อไป เมื่อเผาร่างยายแม้นเสร็จเรียบร้อยแล้วทุกคนต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน พอตกตอนกลางคืน ยายดำซึ่งบ้านอยู่ติดกับบ้านยายแม้นเกิดหิวน้ำในตอนกลางคืน แกจึงลุกขึ้นมานอกชานเพราะแอ่งน้ำจะตั้งไว้ที่นั่น พอแกมาถึงนอกชานแกก็แปลกใจเพราะแกได้ยินเสียงเหมือนมีคนกำลังต่ำหูกอยู่ใต้ถุนบ้าน คืนนั้นพระจันทร์ก็ส่องแสงสลัวๆ ด้วยความสงสัยแกจึงมองลงไปที่จี่ตรงที่เป็นรูขนาดใหญ่ ทันใดนั้นเอง!..สายตาของแกก็ไปประสบกับสายตาที่โต แดงกล่ำและถลนออกมานอกเบ้า แกหวีดร้องสุดเสียงด้วยความตกใจกลัว นับตั้งแต่วันนั้นมายายดำก็จับไข้ หัวโกร๋น ชาวบ้านก็กลัวผียายแม้นมาก พวกเขาจะกินข้าวกันตั้งแต่หัวค่ำแล้วเข้านอนโดยไม่สนใจกับเสียงต่างๆที่ได้ยินในตอนกลางคืนจนกระทั่งถึงวันรุ่งขึ้น

สุดท้ายนี้ฉันต้องขอขอบคุณ @thaiteamที่สรรหากิจกรรมดีๆมาให้พวกเราได้ร่วมสนุกกัน พร้อมทั้งขอชื่นชมกับเพื่อนๆที่ช่วยสนับสนุนการประกวดในครั้งนี้ด้วยค่ะ

สำหรับวันนี้ฉันต้องขอจบโพสต์ไว้เพียงแค่นี้ก่อน เอาไว้เจอกันโพสต์หน้า สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ

สำหรับเพื่อนๆที่สนใจอยากจะเข้ามาร่วมสนุกกับชุมชนของเราแถมยังมีรายได้อีกด้วย กรุณากดเข้าลิ้งค์นี้เลยค่ะ

วิธีลงชื่อสมัครใช้ Steemit แฟลตฟอร์ม​โดยคุณตุ๊กตา
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-1
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-2

ขอขอบคุณทุกๆอัพโหวต คอมเม้นต์และการติดตามนะคะ