Uşak Efsanesi

Uşak'ta çok eskiden babası ağa olan Zeliha ile fakir çoban hergün buluşuyorlarmış, birgün ağanın adamlarından biri ağaya bu buluşmaları haber vermiş. Ağa çok sinirlenmiş çobanı başka yere sürmüş, Zeliha'yı da bir çadıra kapatmış.

Zeliha yemeden içmeden kesilmiş, gün geçtikçe erimiş. Ağa bütün ısrarlara rağmen kızını çobana vermeye razı olmuyormuş. Zeliha'nın annesi bu duruma dayanamamış ve çobana gelip kızını kaçırması için haber göndermiş.

Çoban sevinçle gitmiş, Zeliha'nın annesinin elini öpmüş, Zeliha'yı atının terkisine atmış, kaçmaya başlamışlar.

Bu kaçış ağanın kulağına gidince, ağa adamlarıyla, genç çifti kovalamaya başlamış. En sonunda bugün Sırakayalar ve Kız Kayası denen yere gelmişler, ağa da adamlarıyla genç çifte yetişmiş. Yakalanacaklarını anlayınca, kız ellerini açıp Allah'a yalvarmış. "Allah'ım şu zalim taş yürekli babamı yaratacağına taş yaratsan olmaz mıydı" demiş. Birden yer gök sarsılmaya başlamış. Allah Zeliha'nın duasını kabul etmiş ve babası bir anda taşa dönmüş ama Zeliha ile çoban da aynı akıbete uğramışlar.