Zbudujmy tratwę!

Zawsze lubiłem literaturę podróżniczą. Zaczęło się od książek Arkadego Fidlera. Ten polski podróżnik w czasie swoich ponad 30 wypraw przemierzył prawie cały znany nam Świat. Któregoś letniego dnia w bibliotece na półce z literaturą podróżniczą znalazłem trzy jego książki, Kanada pachnąca żywicą (1935), Spotkałem szczęśliwych Indian (1968) oraz Biały Jaguar (1980). Zabrałem je na wieś do dziadków gdzie spędzałem wakacje biegając z łukiem po okolicznych polach i lasach. Zaprowiantowany przez babcię w kanapki z zielonym ogórkiem i białym serem własnej roboty oraz butelkę wody zaszyłem się w mojej bazie wypadowej na skraju pola zboża i lasu. Tam drzewa dawały na tyle cienia żeby wytrzymać lejący się z nieba żar a pobliska struga sprawiała, że powietrze było chłodne i rześkie. Zacząłem czytać i kompletnie mnie zabrało... Już po powrocie z wakacji w miarę upływu dni przeczytałem wszystkie 32 książki jakie wyszły spod pióra Arkadego Fidlera. Dzięki nim dowiedziałem się, że ludzie bez względu na pochodzenie, kolor skóry dzielą te same emocje i uczucia. Tworzą bogate zwyczajami, obrzędami, tradycją, historią, społeczności żyjące w szacunku dla innych ludzi, zgodzie i harmonii z przyrodą, bardzo barwnie przez Fidlera opisywaną.

Którejś zimy miałem jechać nocnym pociągiem do mojej jednostki wojskowej i szukałem w bibliotece książki, która wypełniłaby czas długiej podróży. Podróż była długa ponieważ kiedy byłem na WKU dostałem do wyboru 3 jednostki wojskowe, w których mogłem odbyć 6 miesięczną służbę wojskową. Żądny przygód i zmian wybrałem najodleglejszą znajdującą się w Olsztynie. Wiązało się to z długim czasem dojazdu - praktycznie ok 11h w pociągach i na dworcach przy przesiadkach. Chodząc między półkami trafiłem na książkę egzotycznego dla mnie podróżnika. "Wyprawa Kon-Tiki" Thor Heyerdahl... Ten norweski etnograf i podróżnik prowadził badania antropologiczne i archeologiczne na podstawie których stwierdził, że teoria głosząca iż Polinezja została zasiedlona przez osadników z południowo-wschodniej Azji, jest nieprawdziwa. Jego zdaniem było to niemożliwe ze względu na niesprzyjające takiej migracji prądy morskie. Jego zdaniem do Polinezji w dwóch falach migracji dotarli Indianie z Ameryki Południowej oraz Kolumbii Brazylijskiej. Środowisko naukowe odrzuciło jego tezę argumentując, że żadna prehistoryczna łódź nie byłaby w stanie pokonać Oceanu Spokojnego.

Thor Heyerdahl postanowił udowodnić, że to błędne założenie i wraz z 5 innymi towarzyszami zbudował z drewna balsa kopie inkaskiej tratwy. Na cześć znanego z legend zarówno inkaskich jak i polinezyjskich króla słońca, tratwę nazwano „Kon-Tiki”. 28 kwietnia 1947 roku Thor Heyerdahl wraz z towarzyszami wypłynęli z Callao w Peru i pożeglowali w kierunku wysp Oceanii. Płynąc przez 101 dni tratwa pokonała odcinek ok. 8 tys. km i dotarła do wysp Tuamotu i tam osiadła na rafie atolu Raroia Atoll.

Thor Heyerdahl udowodnił, że to co wykluczali antropolodzy w rzeczywistości jest możliwe. Swoje przemyślenia po sukcesie wyprawy opisał w książce "Indianie amerykańscy na Pacyfiku". Wracając do samej wyprawy to opisał ją w oddzielnej wydanej w 1952 roku książce pt. "Wyprawa Kon-Tiki". Stała się ona prawdziwym bestsellerem i do dziś została przetłumaczona na 70 języków.

W trakcie wyprawy powstał film dokumentalny "Kon-Tiki", którego premiera odbyła się 13 stycznia 1950 roku. Dwa lata później dokument ten otrzymał Oscara - nagrodę Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej w kategorii - Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny.

Warto sięgnąć po tę książkę warto również obejrzeć dokument "Kon-Tiki". Autor zabierze Was w podróż, której z pewnością nie zapomnicie a być może zainspiruje Was ona do tego by samemu wyruszyć w nieznane.