Przegląd polskiego kina #6 - Historia Roja, czyli tak złe, że aż żałosne

Witam.
Polska historia ma na swoim koncie tyle materiału na wybitne filmy, ile nie ma niemal żaden kraj świata - mieliśmy tak dużo wojen, bitew, zdrad, powstań i wiele pomniejszych zdarzeń, że jest mi troszeczkę wstyd, że polscy filmowcy z tego zbytnio nie korzystają i jedynym okresem, w którym się oni lubują, jest czas szarej i nudnej komuny.
Czasem jednak pojawiają się wyjątki - jednym z głośniejszych jest "Historia Roja" Jerzego Zalewskiego.

Niestety film ten został położony pod niemal każdym względem. Po pierwsze, sam nie wiem o czym on jest - niby tytuł wskazuje, że przedstawia on historię tytułowego "Roja", ale cały film jest kompletnym chaosem niemal niepowiązanych ze sobą scen, więc na początku mamy jakiegoś gościa pracującego dla UB, który torturuje grupę ludzi AK, potem jakaś grupka ludzi wbija ich odbić, gdzieś tam jakiś koleś jest zabijany i się okazuje, że to jakieś bardzo ważne wydarzenie - nie wiemy kompletnie nic na temat tego, co się właściwie dzieje na ekranie. Po jakimś 30 minutach w końcu ogarniamy który gostek tutaj, to "Rój", lecz praktycznie jego postać nie jest nam przybliżana w żaden sensowny sposób. Tutaj jakakolwiek postać nie jest w żaden sposób skonstruowana - jest sobie jakiś zły, który by tylko mordował ludzi z AK, w każdej scenie wali jedynie jadem, jest piekielnie przerysowany i niewiarygodny, a wszelcy "pozytywni bohaterowie" to jedynie maszynki do wypowiadania patetycznych frazesów, pozbawione jakiegokolwiek charakteru. Twórcy nawet nie starali się zaprezentować "Roja" jako "głównego bohatera" - jakby spróbowali, miałby on chociaż odrobinę więcej czasu ekranowego, niż jakikolwiek z pozostałych nikogo nieobchodzących ludzików, między którymi się non stop bezsensownie w filmie przerzucamy.

Narracja jest kompletną porażką - nie wiemy co i dlaczego się dzieje. W jednej scenie otrzymujemy pogadankę paru postaci (czyt. wymianę wielkich frazesów o wolności, o tym jak to komuniści są paskudni, albo jaka to Polska jest biedna i pokrzywdzona), po czym nagle mamy scenę batalistyczną pozbawioną jakiegokolwiek kontekstu i następnie otrzymujemy znowu jakąś źle napisaną rozmowę, która nie wnosi nic do całego filmu.

Nie pomaga tu też to, że widać bardzo malutki budżet. Chociażby w jednej scenie walki - kamera dostaje tak silnych drgawek, że nie możemy dostrzec na ekranie niczego. Nie wiem, może w kadr wleciało coś, co nie powinno i twórcy w ten sposób chcieli to zamaskować - można jedynie w tej kwestii spekulować.

Aktorzy... niektórzy dają radę, ale da się odczuć, że wielu się zbytnio nie chciało w tym grać. W tej kwestii film nie wypada tragicznie, ale dobrze również nie.

Jako jedyny konkretną zaletę filmu muszę zaliczyć muzykę - jest naprawdę solidna, dodaje niezłego klimatu, bardzo szkoda mi jest kompozytora Michała Lorenca, że musi marnować się przy takich "dziełach". Przyznaję szczerze, że to chyba jedyny polski film, przy którym nie dałem rady dotrwać do końca i mam szczerą nadzieję, że jest ostatnim takim przypadkiem.