RE: W obronie polityki
Wiem co masz na myśli, ale nie mogę się zgodzić na użycie tu słowa ideowy ;) nie ma wielu różnic tak prawdziwie ideowych, a przynajmniej nie tam gdzie sugerujesz że są. Główną osią podziału są... Personalia, idee są tylko ewentualnie używane jako mechanizm zdobywania poparcia, praktyka władzy nie pokazuje różnic ideowych... co mnie jako katolika bardzo smuci.
Jedyną realną różnicą jaką widzę między zwaśnionymi stronami to że jedna strona uważa że lepiej rozwijać (niekoniecznie dobrymi metodami) nasze państwo, podczas gdy druga strona uważa że najlepiej jeśli wszystko co możliwe przejmą inni (Niemcy zwłaszcza). Niekoniecznie wynika to ze zdrady jednych i patriotyzmu drugich. Tego nie jestem w stanie do końca sprawdzić, ale czasem mam wrażenie że zarówno jednej jak i drugiej stronie chodzi tylko o własny partykularny interes a tylko inaczej widzą go w powiązaniu z Polską (wyjątkiem jest premier Kaczyński, który poza patriotyzmem nie ma innych interesów, bo nie ma innej miłości).
Ciężko się z tobą nie zgodzić. Raczej szedłbym w kierunku, że nasze hipotezy się nie wykluczają. W PiS widzę taki mocny ideowy konserwatyzm, z drugiej strony mocno naciągana postępowość PO i .N. Tak jak dałem przykład premiera Morawieckiego, on mi bardziej pasuje do Tuska czy Petru niż do Kaczyńskiego. W drugą stronę Sikorski. Zresztą to ich partie pierwszego wyboru. Za twoją tezą jeszcze przemawia to, co się stało z PO po odejściu Tuska. Już jest raczej pewne, że była wojna Schetyna - Kopacz. To samo może się stać, jak Kaczyński odejdzie na emeryturę. Wojna Duda - Macierewicz. Więc wojna może się toczyć na linii personalnej i ideowej równocześnie.
Co do samego Kaczyńskiego, to ja go nawet lubię. A za zwolennika PiS to się nie uważam. Na pewno nie jest taki autorytarny, jak go opozycja maluje. Przekonał mnie polecając guru francuskiej partii socjalistycznej. Więc nie jest to człowiek zamknięty na nowe pomysły.