You are viewing a single comment's thread from:
RE: „Dom bez psa to jak ogród bez kwiatów”
co za piękny, piękny tekst,
pełen dojrzalej miłości, odpowiedzialności i szacunku dla zwierzyny
(od razu widać, ze tego samego uczysz dzieci)
co za piękny, piękny tekst,
pełen dojrzalej miłości, odpowiedzialności i szacunku dla zwierzyny
(od razu widać, ze tego samego uczysz dzieci)
To prawda, bardzo nam jako rodzicom zależy na tym, żeby malutkie były dobrymi ludźmi, czy wobec innych ludzi czy zwierząt. Czasem słyszy się o dzieciakach (!) znęcających się nad zwierzętami (czasem nawet ku uciesze rodziców). Mam nadzieje, że nasza dotychczasowa i przedewszystkim przyszła"nauka" małych w temacie zwierząt czy środowiska coś da na przyszłość, bo nie chce wyobrażać nawet sobie sytuacji, że któraś z nich skrzywdzi bezbronne zwierze czy inne niewinne dziecko na przykład. Nie muszą kochać zwierząt, ważne by je szanowały, zupełnie tak samo jak ludzi.
jasne, ze tak.
..i myślę, ze na "waszego" pieska, po prostu jeszcze nie trafiliście.
:)
mam na myśli, ze
obserwując przykłady wielu moich znajomych, (oraz moją własną historie przygarniania zwierzyny do domu :)
to ta droga jest zupełnie odwrotna
(to zwierzak w jakiś sposób "wybiera" sobie właściciela, a nie odwrotnie :)
"jeśli wiesz co chce powiedzieć" :)
i wtedy wszystko idzie gładko, nie na siłę.
chociaż rozumiem Twoje argumenty i kryteria oceny którymi sie kierujesz;
(chęć uratowania konkretnego psiaka, jego gabaryty itd)
Mój pies Rocky i kot Bojka sami wpadli w nasze ręce. Jacy by nie byli zaakceptowałabym ich, bo czułam się za nich odpowiedzialna i nie miałam wtedy małych dzieci. Teraz też otoczyłabym troską kota czy psa uratowanego bezpośrednio z ulicy, ale wiem, że i dzieci i psy mają swoje potrzeby. Nie mogę zaniedbywać potrzeb jednych kosztem drugich. Nie mogę przygarnąć do domu psa dużego, bo miałby mało miejca w domu, a w samochodzie wcale a poza tym ani psu ani dziecku nie zaufam na 100% i nie chce ryzykować krzywdy w żadną stronę. Wszystko przy dzieciach trzeba przemyśleć kilka razy. A jak małe już nie będą małe to hulaj dusza i niedźwiedzia przygarniemy jeżeli dzieciaki po rodzicach odziedziczą milość do zwierząt ;) tego sobie i w zasadzie moim dzieciom też życze :)
wiem, o czym mówisz
wczoraj na spacerze z moim synkiem,
o mały włos nie zaadoptowalibyśmy kilka przesłodkich kijanek :D
Kiedys uznałabym, że to dziwne, dziś jest to dla mnie przeurocze :)