Twój post wzbudził we mnie sporą gamę emocji! zawsze rozczula mnie, gdy z tekstu przebija miłość i troska do najbliższych. a poznawanie bogactwa różnorodności ludzkiej jest tak fascynujące! a wzmianka o maku nieźle mnie rozweseliła ^^ cudownie, że tak udało Wam się wypracować wspólną tradycję. Wasze potrawy brzmią i wyglądają bardzo zachęcająco. szacun za domowe wino, a na te greckie ciasteczka chętnie bym się skusiła ;) pięknie to wszystko razem wygląda na stole. ps pierwsze zdjęcie, to właśnie krokiety? wygląda trochę jak strucla.

a i jeszcze jedno pytanie, bardzo mnie to korci, zwłaszcza Ciebie, która mieszkasz w Grecji od lat i dość dobrze znasz jej kuchnię! a chyyba nie zadawałam jeszcze tego pytania. Więc... jak się sprawa ma z rybą po grecku? ile w niej Grecji? ;-)

Buziaki!