Klątwa surowcowa

Państwo słabe, bogate w surowce, to przekleństwo, a nie korzyść, we wspólczesnym świecie, zdominowanym przez korporacje.
Poniżej podaję cytaty z artykułu Mariusza Agnosiewicza:

Prawdziwymi ekonomistami są funkcjonariusze wielkich koncernów realizujący misje specjalne i operacje sięgające poziomu politycznego. Cała reszta, zwłaszcza ekonomiści występujący w mediach masowych, to kapłani systemu, tłumaczący konsumentom wszelkie działania prawdziwej władzy systemu za pomocą bezosobowych „zjawisk rynkowych"

Hitman jest wysłannikiem korporacyjnym, który metodami pokojowymi próbuje nakłonić władze polityczne danego kraju, jeszcze nieskolonizowanego, do zrozumienia, mówiąc metaforycznie, że pomoc, jakiej udzielono danemu krajowi w formie pożyczek, ma charakter grzechu pierworodnego, mówiąc inaczej — że jest ze swej istoty niespłacalna.

Kim jest Soros na polu UE?

Dopiero gdy hitman zawiedzie wkraczają funkcjonariusze od naprawdę brudnej roboty, zwani szakalmi. Ich rolą jest obalenie niepokornej władzy, która — znów ujmując to metaforycznie — odmawia wiary w metafizykę długu.

Jeśli z jakichś względów klątwa, czyli obalenie lub zmiękczenie władzy za pomocą presji wolnej od przemocy nie skutkuje, wówczas rozpoczyna się faza interwencji zewnętrznej. Szakal organizuje zamach.

Dopiero na samym końcu, gdy zawiodą metody hitmanów i szakalów, uruchamia się najbardziej brudną, kosztowną i nieprzyjemną operację imperialną, czyli interwencję zbrojną.

Ekonomiści głoszą całkiem serio pojęcie „klątwy surowcowej", która ma tłumaczyć jak to się dzieje, że kraje bogate w surowce są biedne, że surowce nie przekładają się na wzrost bogactwa, lecz odwrotnie — pogarszają sytuację.
...istnienie „klątwy surowcowej" "udowodnili naukowo" Jeffrey Sachs i Andrew Warner, tłumacząc ją „efektami wypychania" i innymi metafizycznymi koncepcjami.

Imperium w ten sposób pilnuje, by nowy gracz nie zdestabilizował układu sił. Do gry wkraczają hitmeni, szakale, odpala się kryzysy ekonomiczne, w ostateczności ruszają wojska.
We wszystkich tych krajach kryzys odpalono w związku z odkryciem nowych dużych złóż gazu na wodach przybrzeżnych. W ostatnich latach takie złoża odkryto w Izraelu, Strefie Gazy, Syrii, Libanie, na Cyprze, w Grecji oraz na Ukrainie.

Zwracam na to uwagę, bo jest to znakomite wytłumaczenie przyczyn wielu współczesnych konfliktów. A jedną z zasadniczych przyczyn jest istnienie wielkich korporacji.
Polska, jeśli chce polepszyć swój los, musi się nauczyć lawirować między tymi rafami: nie obnosić się niepotrzebnie jak nowobogacki, tylko powoli budować pozycję między wielkimi graczami.