Wspomnienia z Frontu #19: 10. rocznica śmierci Zbigniewa Herberta
Na początku była "Niezłomność". To właśnie prace nad tą płytą pozwoliły mi odkryć poezję Zbigniewa Herberta. Z dnia na dzień stała się ona jedną z największych życiowych inspiracji. Wsiąkłem na dobre...
Kilka miesięcy później kupiłem spray, zrobiłem szablony i nocą wyszedłem z Krigersem na miasto. Głównym celem była Wałowa. "Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach" - ten fragment wrzuciliśmy na początku ulicy. Potem były: "masz mało czasu trzeba dać świadectwo", "i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie", "powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy". Ostatnim przystankiem był pomnik Herberta, gdzie postawiliśmy kropkę - "bądź wierny idź".
Jakiś czas później grałem koncert w tarnowskim KIK-u. Po występie podszedł do mnie ksiądz i mówi: A kiedyś na Wałowej ktoś napisał fragmenty wiersza Herberta. "Przesłanie Pana Cogito". Ale nie wiadomo kto.
To jednak nie był koniec. Po 2.00 pojechaliśmy pierwszym pociągiem do Krakowa. Szybka akcja na dworcu. Heinz ubezpieczał. Rozejście się. Koło 6.00 miałem pociąg powrotny. Noc nieprzespana. Zadanie wykonane. Inne grupy operacyjne spisały się jeszcze lepiej. W Rzeszowie i Częstochowie napisy były pięć razy większe.
Kolejnym etapem był atak na Empiki, czyli akcja pod kryptonimem KEEP ME (od tyłu Empik). Fragmenty wierszy wylądowały w ponad 300 książkach. Wzór był do pobrania z Internetu. Każdy mógł się przyłączyć.
Finał tej zakrojonej na szeroką skalę akcji miał miejsce 28 lipca 2008 roku, w 10. rocznice śmierci Zbigniewa Herberta. Pod pomnikiem poety zjawiło sie kilka osób. Dowiedzieli się z informacji wrzuconej na Naszą Klasę. Odczytaliśmy "Przesłanie Pana Cogito". Zapaliliśmy znicze. A przechodzący Rom tłumaczył potem romskiemu dziecku: ...bo tutaj on zginął. Ten poeta.
Kilka miesięcy później natrafiłem na konkurs poetycki z okazji 10. rocznicy śmierci ZH. Postanowiłem wziąć w nim udział, ale jakoś czasu brakowało, by się zabrać za napisanie czegokolwiek. Przypomniałem sobie o nim w dniu, w którym mijał termin nadsyłania prac. W sumie było już za późno, ale wiersz napisałem. Siedziałem nad nim do 5.00. Wysłałem mailem. Niech sobie poczytają - pomyślałem i poszedłem spać. Kilka dni później zadzwonił telefon. Okazało się, że wygrałem nagrodę główną. Za wiersz napisany w ciągu kilku nocnych godzin...
Śmierć Pułkownika została przyjęta w obozie wroga
ze starannie ukrytą radością.
Wieszczono rychły rozpad Brygady
zaś herold jąkała ogłosił
że niezłomność Pułkownika była zwykłą chorobą
i wezwał nas do natychmiastowego złożenia broni.
Grożono niebytem
kuszono bankietami otwartymi drzwiami
miejscem w szeregu w marszu Postępu
wszystko za cenę całkowitego zrzeczenia się stanic
za cenę spalenia fotografii z miejsc których już nie ma
za cenę zdrady Królestwa bez kresu.
Pewnej nocy do obozu wkradło się wahanie
które ukrywało się w Alpach od czasów Hannibala
zawiodła czujność wart
dopiero praprawnuk jakiegoś generała z drewnianą nogą
przepędził intruza.
Od tej pory codziennie
odmawiamy słowa pułkownikowego Testamentu.
Dni mijają walka trwa i jeśli Bóg da
to jeszcze długo komunikaty z frontu będą powtarzać:
Samodzielna Królewska Brygada Huzarów Śmierci pozostaje wierna.
Idzie.
Wiersz napisałem 21 listopada 2008 roku. Minęło 10 lat, ale słowa pozostają aktualne. Samodzielna Królewska Brygada Huzarów Śmierci pozostaje wierna. Idzie.
"Pan Cogito" to są po prostu ciary dla każdego przyzwoitego człowieka
A ja sobie słuchałam Trójeczki dzisiaj i późnym wieczorem puścili Przesłanie Pana Cogito recytowane przez Herberta a zaraz potem Ta noc do innych jest niepodobna.
Przyznam, że ciekawe zestawienie.