Wyzwanie – 119 filmów na 2019 – część 5

012 – Cyklop (The Cyclops) 1957

Cudowny okres w Hollywood, gdzie jak grzyby po deszczu powstawały filmy SF, których scenariusze mieściły się na jednej stronie maszynopisu a aktorki w nich grające na przesłuchaniu musiały udowodnić jedynie, że potrafią głośno krzyczeć. Przykładem takiego kina jest właśnie Cyklop z 1957 - historia ekspedycji poszukującej rozbitego samolotu i ocalałego (lub nie) narzeczonego głównej (sporo wrzeszczącej) bohaterki. Na drodze śmiałków stają olbrzymie pająki, jaszczurki, węże i wreszcie tytułowy cyklop, który najwyraźniej też chciałby sobie powrzeszczeć ale niestety wychodzi mu z tego tylko "straszliwy" warkot.

Film jest niesamowity pod względem efektów specjalnych. Dziś można na Youtube znaleźć filmiki, w których ludzie nabijają się z ówczesnych pomysłów ale w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku z pewnością robiły one wrażenie na widzach. Niestety jego problemem jest płytka fabuła i gra aktorska na poziomie telenowel (w jednej z ról oryginalny Wilkołak – Lon Chaney Jr).

Moja ocena 4/10.

013 – Jestem legendą (I Am Legend) 2007

Nie czytałem książki Richarda Mathesona, na podstawie której został nakręcony ten film. Kilka lat temu widziałem film z Charltonem Hestonem oparty na tym samym materiale źródłowym i porównanie tych dwóch produkcji zdecydowanie wygrywa ta starsza. Obraz Francisa Lawrenca jest niestety bezpłciowy jak wiele współczesnych potworków z Hollywood. Nie wystarczy pokazać pustego miasta, żeby przedstawić nam tragedię głównego bohatera. Jedna scena w filmie (scena z psem) to za mało a angaż do głównej roli Willa Smitha nie pomógł. Aktor jej nie udźwignął a pamiętajmy, że przez większość czasu występuje na ekranie sam.

Dodatkowo ciągle miałem nieodparte wrażenie, ze za chwilę wpadnie amerykańska armia i wszystko naprawi. Niewiele się pomyliłem. Niemniej film nie jest zły. Po prostu oczekiwałem czegoś innego.

Moja ocena 6/10.