Moje hobby - kolekcjonowanie autografów.

Od zawsze pasjonowałem się zbieraniem przeróżnych rzeczy. Zaczęło się od kart z chipsów. Później karteczki, znaczki, monety. Pewnego dnia, gdy kupiłem sobie gazetkę ze składami klubów z ekstraklasy, zobaczyłem, że podany jest adres klubu. Wpadłem wtedy na pomysł, aby wysłać list do piłkarza adresując go na adres klubowy z prośbą o jego podpis. Wcześniej, nie licząc szkoły, nie pisałem listów, więc nie miałem z tym dużego doświadczenia. Gdy w końcu napisałem piękny list, poszedłem na pocztę i wysłałem. List zaadresowałem do Michała Żewłakowa. Po dość długim oczekiwaniu, nie dostałem swojej odpowiedzi. Zrezygnowany poddałem się. Nie wysłałem żadnego listu, aż do momentu kiedy pewnego dnia czytając biografię Tomasza Frankowskiego, wyczytałem bardzo ciekawą rzecz, która ustawiła moje życie na kolejne lata. Tomek w młodym wieku wysyłał listy do zagranicznych klubów piłkarskich. Adresował listy do klubu a nie do piłkarzy. Nie szło mu zbyt dobrze, lecz się nie poddawał. Pewnego dnia w końcu mu się udało i dostał odpowiedź i to nie od jednego a od kilku klubów. Otrzymał od nich wtedy kilka plakatów oraz pamiątek klubowych. Zafascynowany taką możliwością chcialem spróbować jeszcze raz i od razu przeszedłem do pisania listu. 16.10.13 wysłałem swój pierwszy list do Legii Warszawy. Nie czekałem długo, już po 2 tygodniach otrzymałem swoją pierwszą odpowiedź, a w niej podpisy, aż 13 zawodników mojego ulubionego klubu. Tak się zaczęła moja historia...

Podczas już pięcioletniej przygody z autografami, udało mi się zgromadzić ich ponad 3000. Dokładnej liczby nie jestem w stanie podać, gdyż jest ich zwyczajnie za dużo. Może to śmieszne brzmieć, lecz tak właśnie jest, hmm... może powinienem zacząć je ważyć? Na początku, czego teraz żałuję, ograniczałem się praktycznie tylko do podpisów sportowców. Z czasem zacząłem zbierać też z innych dziedzin, takich jak muzyka, film, polityka a nawet znajdzie się jeden podpis kosmonauty. Zawsze, gdy idę na mecz lub koncert próbuje zdobyć podpis danej gwiazdy. Takim sposobem udało mi się zapełnić w połowie 4 zeszyty. Czy mogę się nazywać łowca autografów? Nie, nie należę do tych którzy stoją pod hotelem i oczekują na swoich idoli. Moim głównym sposobem na pozyskiwanie podpisów jest poczta.

Dlaczego zbieram autografy?
Głównie dla satysfakcji. Lubię sobie czasami pomyśleć o tym, że gwiazda światowego formatu jak Ian McKillen czy Cristiano Ronaldo poświęciła chwilę swojego czasu wyłącznie dla mnie. Niby mała rzecz a cieszy. Ogromną radość przynosi to, gdy dana gwiazda do podpisu dołącza dedykację a nawet dodaje notatkę od siebie. Podpisy to również dobre zabezpieczenie na przyszłość, ewentualnie będzie co pokazać wnukom.

Jaki podpis jest dla mnie najcenniejszy?
Ciężko jest stwierdzić, gdyż każdy podpis posiada swoją własną nie powtarzalną historię. Na podpis od graczy Górnika Zabrze musiałem czekać aż 9 miesięcy. Autograf Natalii Kukulskiej przyszedł mi na gwiazdkę. Adresu Lecha Wałęsy szukałem na Google Maps. Udało mi się coś wygrzebać, wysłałem list a w odpowiedzi dostałem pięknie zapakowaną biografię z jego podpisem. Wojtech Cejrowski przed złożeniem finalnego podpisu, złożył mi ciekawą notatkę na pół kartki. Natomiast wcześniej wspomniany Tomasz Frankowski, złożył mi podpis przed meczem i przy okazji wymieniłem z nim kilka słów. Takich historii jest dużo więcej, lecz nie chce tworzyć z tego postu jakiegoś okropnie długiego wypracowania.

Co możemy otrzymać w odpowiedzi?
Nie licząc samego podpisu, często zdarza się że kluby wysyłają pamiątki klubowe. Arsenal Londyn w każdej odpowiedzi dołącza gazetkę a raczej gazetę klubową oraz kilka kart piłkarzy. Niektórym kolekcjonerom czasami uda się znaleźć w przesyłce nawet koszulkę klubową z podpisami zawodników. Moim największym sukcesem jest książka Wałęsy. Prawdopodobnie dlatego, że zawsze proszę tylko o podpis. Jak głosi pewne przysłowie: "W życiu otrzymujemy to, o co jesteśmy w stanie prosić." W zbieraniu podpisów to akurat się sprawdza.

Społeczność kolekcjonerów
Rynek autografów w Polsce nie jest zbyt duży, aczkolwiek posiada bardzo fajną społeczność w której uczestniczyłem przez spory okres czasu. Na Facebooku jest kilka dużych grup w których inni kolekcjonerzy z miłą chęcią udzielają pomocy. Również często przeprowadzają między sobą transakcje. Wymieniają się podpisami, adresami lub najzwyczajnej sprzedają podpisy innym. Często też prowadzą blogi. Ja również prowadziłem bloga, udało mi się zebrać całkiem pokaźną liczbę wyświetleń jak na tamte czasy. Aktualnie liczba ta wynosi 66 000. Może wydawać wam się to nie dużo, lecz grono kolekcjonerów w Polsce to wąska grupa.

Czego uczy zbieranie autografów?
Cierpliwości, cierpliwości i przede wszystkim cierpliwości. W tym biznesie na odpowiedź czasami trzeba poczekać bardzo długo. Średni przedział odpowiedzi na list to około 2 miesiące. Dodatkowo kolekcjoner musi być bardzo spostrzegawczy. Często zdarza się że podpisy oferowane na wymianę przez innego kolekcjonera lub otrzymane listem z klubu nie
są oryginalne. Trzeba na to uważać gdyż czasani zdarzają się takie sytuacje.

Aktualnie, autografy to część mojego życia. Bardzo cenię każdy podpis w mojej kolekcji. Gdy ktoś się mnie pyta co wyniósłbym z domu w przypadku pożaru? Odpowiedz jest jednoznaczna, autografy, które są moimi najcenniejszymi wspomnieniami.