Jump the f*** up lub czym przyciągają koncerty Slipknot

Kilkanaście tysięcy ludzi w arenie z jej główną płytą wypełnioną skaczącymi, kotłującymi się ludźmi z podniesionymi dłońmi, w rytm dynamicznej muzyki granej przez grupę zamaskowanych mrocznych postaci z charyzmatycznym wokalistą - to robi wrażenie nawet jeśli nie jest się fanem metalu. Grupa Slipknot przybyła na Mystic Festival do Tauron Areny w Krakowie promując swoja płytę We Are Not Your Kind przekonuje do siebie nie tylko muzyką.

SOBER1Z

Pierwsze wrażenie z występów wiąże się ze stroną wizualną. Zwraca uwagę całe ustawienie sceny które od niedawna jeździ z zespołem od bieżącego roku. Industrialna surowa przestrzeń, rozgrzewana wizualizacjami i efektami pirotechnicznymi odpowiednio do klimatu granej muzyki oraz widocznymi geometrycznymi emblematami wpisanymi w ekrany jak witraże.

Prezencja sceniczna jest wielką siłą tej 9-osobowej grupy(jak zauważono w sekcji komentarzy nagrania z koncertu). Ponure maski i klimatyczne stroje, sposób poruszania się grupy po scenie, taniec, manieryzmy(choćby oszczędne, mechaniczne wręcz ruchy wielkiego gitarzysty z potworną maską, groźnie patrzącego w tłum) to pomaga ustanowić gimmick zespołu który buduje wrażenie, że publika ma do czynienia z czymś niezwykłym czymś potwornym(jak w nazwie płyty: "We Are Not Your Kind") co współgra z atmosferą ich muzyki. Artyści podobnie jak w pro wrestlingu tworzą specjalne kreacje i zapraszają widownie do współtworzenia wydarzenia nie li tylko odbioru. Głosem frontmena wzywają by wspólnie z nimi "tworzyć historię" co wyzwala energię nawet w zmęczonych całym festiwalowym dniem fanów(pierwszy występ tego dnia zaczął sie po 15:30 - Slipknot zaczął po 23:30 chociaż i tak niektórzy przybyli dopiero na nich).

Pośród zespołu główną rolę pełni długowłosy wokalista który wodzi tłumem niczym kapłan zwracający się do wyznawców lub gniazdowy na meczu piłkarskim moderujący doping fanatycznych kibiców z tym, że robi to używając specyficznego, wulgarnego języka, gestów i wypluwając z siebie teksty utworów wściekłym głosem i z imponującą szybkością.

Gimmick świetnie współgra z muzyczną stroną występów - mroczną, agresywną, pełną nie tylko brzmień gitarowych i perkusyjnych ale też elektronicznych i charakterystycznych partii wokalnych, także rapowych. Zapadają w pamięć takie utwory jak Unsainted, Spit it Out, Surfacing. Muzyka ta buduje napięcie i uwalnia je bombardując audytorium nawałą dźwięku i wprawiając je we frenetyczne wrzenie.

Energia tłumu przy tym wszystkim jest niesamowita i wyższa niż na większości jeśli nie wszystkich wydarzeniach innego typu. Ludzie moshujący - wpadający na siebie jakby opętani energią, skaczący z uniesionymi dłońmi(często w charatkerystycznym geście). Punktem kulminacyjnym jest moment podczas utworu Spit it Out gdy wszyscy siadają i na wykrzyczane przez wokalistę słowa "Jump the F*** Up" na raz wyskakują w górę dając upust euforii.

Chyba nawet frontmen Corey Taylor był pod wrażeniem zachowania publiki i sądząc po tym co mówił lubi występować przed polskimi "metalheads". Nie był już nawet tak jak w Łodzi zaskoczony gdy zaczęli siadać przy Spit it Out zanim o tym przypomniał. Fani mogą go trzymać za słowo, bo na końcu obiecał że zobaczą ich znowu co by sugerowało, że jeszcze w Polsce wystąpią.

Występ Slipknot był główną częścią pierwszego dnia Mystic Festivalu, drugi dzień zamykała grupa Sabaton która ze sceny wystrojonej w militarystyczny sposób zaprezentowała m.in. utwór który "f***ing belongs to Poland" czyli 40:1.
Zdaje się, że pierwszy raz w Tauron Arenie i obok grały trzy sceny jednego wydarzenia, ciekawostką jest też, że zaprezentowaną wystawę prac artysty wizualnego Zbigniewa Bielaka - twórcy okładek płyt wielu artystów nurtu metalowego.

Kolejna edycja Mystic Festivalu ma odbyć się na terenach Muzeum Lotnictwa, całkiem niedaleko i można się spodziewać, że kolejny raz przyciągnie przynajmniej kilkanaście tysięcy uczestników.