Napaka husay na likhain muli ang ating mga talatang naghatid sa atin ng wikang pinoy datapuwat sa makabagong henerasyon sariling wika ay naliliwasan na ng tamang baybay at bigkas ng mga titik nito, subalit akoy nagpapasalamat sa pag limbag ninyo ng paligasahan sa ating sinaunang wika gamit ang mga sanaysay, ibig ko lamang matanto dito na kahit mayabong na pasinood ng bigwas ng mga dulo ng wangis ng kataga na ating bibigkasin ay kasing talas ng sibat ng balaraw na sumasagi sa kaisipan ng ating mga ninuno ang danyos ng tugmat angkop na diwa ng patlang sa bawat himaymay na ating itutugma sa bawat saknong ng balarila. Kung baka sa isang kwento ni lolo juan Ang kantang pag tugdong sa utos na pamikliin ang kanyang apo na kumaglo muna sa ibayo at para di matigang ang buslo ng kawayan sapagkat gagamitin sa bangirahan para mag hapyos ng tunko upang patikasin para sa paglilimian ng pagsasaingan. Ito ay may balalira ng patalunton ng makalumang sanaysayin ng pagtalinga sa utos ng matatanda, bagamat sa ngayon nawawala na ang diwa nito. kayat ako aytum talumpati nagpupugay sa inyong makatalupunpon na asalin sa mga talodtud na ihahayon ng inyong wangis ng kapitagan ng mga salitang maka una.
Ang maga salitang nabangit maaring hindi ninuman mapagtatanto. sa kasalukuyan ngunit ating nababatid sa kaibitiran na ang ating sariling bigkas ng mga sinasabi ay naayon sa makunang tao sa may katagalugan. kung sa dalisdis ng bundok ikaw ay nahahayon, silang mga taga patag sa talukdong ng batis ay nag kukumpol kumpol parsa gaganaping payak na pasinayaan ng may kaanakan, sa araw ng dadatang.kayat ang pintakasi at nag sisipag buslo ng kani kanilang handa na kanilang pinopong pa sa kanilang pinag kllagakan.,kahalintulad nito ay ang pag hahanda ng isang binyagan, na ginaganap tuwing may isinisilang. kung baga sa amin, ang pagiging isang maka katutubong tao ay nagsasabi ng kung saan ka pupunta sa ganitong pananaw. Ikaw ga ay duduung o hahayon sa aming tahanan sa darating na taglugon upang mamayanihan.