EAStreet 4 exhibition - fotografia Europy wschodniej | photography of eastern Europe | Lublina - Poland

[PL]

Wczoraj odwiedziłem wystawę EAStreet 4 w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie. Zrobiła na mnie duże wrażenie. Zdjęcia są na prawdę na najwyższym światowym poziomie. Sama wystawa jest świetnie przedstawiona, zdjęcia są bardzo dobrze wydrukowane i świetnie ułożone.
Które zdjęcia najbardziej Wam się podobają.

[EN]

I visited the EAStreet 4 exhibition yesterday at the Center for the Meeting of Cultures in Lublin. It made a big impression on me. The photos are really on the highest world level. The exhibition itself is well presented, the photos are very well printed and well arranged.

Which photos do you like the most?

[PL]

Opis kuratorów wystawy:

                    INTRO
Najbardziej udane podróże, jakie odby­łem, pomimo planowania, okazały się zu­pełnie nieprzewidywalne. Po pięciu latach z Eastreet wiem, że jedyne, czego mogę się spodziewać po kolejnej edycji, to zasko­czenie. W tym roku nie było inaczej. Odpo­wiedź na ogłoszony nabór była ponownie niesamowita. Otrzymaliśmy blisko ii ty- sięcy zdjęć od autorów z całego świata - nie tylko od tych pochodzących ze Wschodu. Po trwającym kilka tygodni procesie selek­cji zespół kuratorów (w składzie Aleksan­der Bochenek, Joanna Kinowska, Grzegorz Ostręga oraz niżej podpisany) wybrał fina­łowe lo° zdjęć autorów z 20 krajów. Okrą­głe liczby nie były zamierzone, wyłoniły się same. Jak zawsze, zdjęcia wybierane były bez względu na te parametry. Podobnie lista krajów czy nazwiska autorów - pro­jekt jest przede wszystkim o regionie, a nie o poszczególnych państwach czy konkret­nych autorach. To prezentacja fotografii bardziej niż fotografów. Z tego też powodu nie podpisujemy zdjęć bezpośrednio: ani w książce, ani na wystawie. Nie chcemy rozpraszać i psuć narracji. Pragniemy za­prosić do szerszego spojrzenia i ogólniej­szej refleksji. Priorytety podczas wyboru to oczywiście jakość zdjęć, ich forma, treść, ale także to, jak ze sobą nawzajem „rozma­wiają", jakie razem tworzą opowieści, czy powielają coś, co już powiedziały wcześniej­sze edycje, na ile są świeżym i unikalnym głosem w opisie regionu. Bo tym przede wszystkim Eastreet jest - sumą głosów fotografów wpatrzonych w przestrzeń pu­bliczną Europy Wschodniej. Projekt rozpoczął życie w 2013 roku jako spontaniczne i jednorazowe przedsięwzię­cie, napędzane głównie ciekawością, jak i co fotografuje się w naszym regionie. Po pięciu latach, budującym odzewie foto­grafów i publiczności, ponad 3o tys. zdjęć w naszym archiwum, pokazach w wielu krajach, nadal brakuje dobrego pretekstu, aby ten temat zamknąć. Eastreet ewolu­ował z efemerycznego projektu w proces stałego monitorowania - z jednej strony fo­tografii dokumentalnej w Europie Wschod­niej, a z drugiej samego regionu, jego kondycji, zmian, którym podlega.
 Mimo że forma realizacji i tematyka są te same, a część nazwisk powtarza się regu­larnie, każda edycja ma własny charakter, rytm oraz inne punkty ciężkości. Inni je­steśmy także my - kuratorzy i publiczność, a konkretnie nasze spojrzenie na każdą kolejną odsłonę tej opowieści. Jesteśmy bogatsi o wcześniejsze obrazy i refleksje, które wywołały - choć bogatsi to może nie jest najlepsze słowo, bo osobiście mam wrażenie, że z każdą kolejną edycją mam coraz więcej pytań. jak mówi stare pol­skie przysłowie: im dalej w las, tym więcej drzew. Gdybym miał stworzyć opis Europy Wschodniej na podstawie zdjęć z Eastreet, chyba każde zdanie kończyłby znak zapy­tania... Dlaczego tak to wygląda? Co jest w kadrze, a co obok - co się w nim nie zmie­ściło? Dlaczego akurat ta scena zatrzymała fotografa? Czy identyfikujemy się z naszą wschodnią przestrzenią publiczną? Czy wy­nikamy z niej, czy ona z nas? Jaki mamy na nią wpływ? Często, opisując Europę Wschodnią na wła­sny użytek, używam przymiotnika „przygo­dowy". Tutejsza przestrzeń publiczna ciągle przechodzi różne perypetie i zmiany, a my razem z nią. Trudno ocenić, na ile mamy nad tym wszystkim kontrolę. Podróżujemy przez nią na różne sposoby - w przestrzeni, ale także za pomocą literatury czy fotogra­fii. Niby nasze podwórko, dobrze opisana kraina, mamy jakieś mapy, ale mimo to nikt nie wie, czego spodziewać się za zakrę­tem albo następnego dnia. Ciągle zmieniają się krajobrazy, ludzie, miejsca, dekora- cje, pory roku. Przekraczamy granice, nie tylko te dosłowne. Pewne miejsca nas za­trzymują, przez inne przejeżdżamy byle szybciej. Widoki są czasem znajome, wręcz opatrzone, a innym razem obce, zaskaku­jące czy niedorzeczne. Raz jest przyjem­nie i zabawnie. Innym razem niepokojąco i niewygodnie. Jest pod dostatkiem tego wszystkiego, co czyni każdą wyprawę inte­resującą i wartościową. Udanej podróży!
       Tomasz Kulbowski

   KURATORZY  
Aleksander Bochenek, Joanna Kinowska, Tomasz Kulbowski, Grzegorz Ostręga

   AUTORZY
Basia Abramowicz, Semyon Aleschenko, Ana Alexandrescu, Andre Alves, Penelope Ambert, Bianca Benisch, Oliwia Beszczyńska, Nik Brezginov, Tetyana Bunyak, Taras Bychko, Beatriz Calafell, Yulia Chervinska, Magda Chodownik, Ewa Chodzicka, Maciej Dakowicz, Nikolay Dutkin, Garry Efimov, Dmitry Ermakov, Baltazar Fajto, Daniel Gnap, Andrey Gontarev, Anna B. Gregorczyk, Wojciech Grzędziński, Clarisse Guichard, Dan Gutu, Diane Hion, Ihor Hora, Jamie Howard, Julie Hrudova, Alejandro Ilukewitsch, Dariusz Jasak, Paweł Jędrusik, Zisis Kardianos, Alexander Kazantsev, Ivan Kleymenov, Ania Klosek, Nikos Konidaris, Łukasz Kotecki, Vaggelis Kousioras, Marcin Lewandowski, Andrew Loochnikov, Jacek Łagowski, Dariusz Madziński, Karol Malec, Tymon Markowski, Gregory Michenaud, Marcin Mirosławski, Dmitry Muzalev, Alex Naanou, Boris Nemeth, Konstancja Nowina Konopka, Paul Osipoff, Gabriela Popa, Maciej Rerek, Eleni Rimantonaki, Thomas Schell, Andrey Semenov, Anna Serkova, Leonid Shadevsky, Ilya Shtutsa, Vasilis Spagouros, Stavros Stamatiou, Ruth Stoltenberg, Elena Subach, Simona Supino, Adrian Svec, Jacek Szust, Karol Szymkowiak, Hajdu Tamas, Nikita Teryoshin, John Trifonopoulos, Darya Trofimova, Lukas Vasilikos, Jakub Wysocki, Roman Yarovitcyn, Eugene Yefremov, Jegor Zaika, Peter Zóglis, Artem Zhitenev.

Dofinansowano ze środków Narodowego Cen­trum Kultury w ramach Programu Kultura -Interwencje 2017

[EN]

Exhibition curators description:

     INTRO           
Despite meticulous planning, the most fulfilling journeys I have ever set out on turned out utterly unpredictable. After three editions of Eastreet, I could only ex­pect the unexpected. The response to the new open call proved yet again amazing. We have received almost ii 000 photo­graphs, submitted from every corner of the world - not just by people of Eastern European origin. Eventually, after a few weeks' selection, the curators chose loo photographs by authors from 20 coun­tries. Round and premeditated as the fig­ures may be, they sprang up of their own accord. As always, the photographs were selected regardless of such parameters as the fixed list of countries or the names of the photographers. Eastreet is primarily about the region in question, not about particular nation states or individual au­thors. This is more a showcase of photo­graphs than photographers. We do not label the photographs directly underneath: neither in the book nor in the exhibition space. We do not want to distract viewers and disrupt the visual narrative. We invite a wider view and encourage a more gen­eral reflection. In the course of the selec­tion, we obviously prioritise quality, the form and content of photographs, but also the way in which the images talk to one another, what stories they create together, whether they replicate something that previous iterations of Eastreet have al­ready given voice to. After all, this is what Eastreet primarily is - the sum total of the voices of photographers gazing steadily at the public space of Eastern Europe. Propelled primarily by the curiosity about what (and how) is photographed in our neck of the woods, the project came into existence in 2013 as a spontaneous and one-off undertaking. After 5 years, with the rousing response from photographers and audiences alike, with over 3o 000 pho­tographs in our archives, with exhibitions touring internationally, Eastreet still offers untapped resources. It seems that Eas­treet has evolved from an ephemera into a constant - into a survey of documentary photography in Eastern Europe, as well as of the region itself, its condition, and the changes it undergoes.
 Although formally and thematically Eas­treet remains unchanged, and some of the names reappear, each iteration possesses its own character, rhythm, and a set of different focal points. Similarly, we are different as well - both the curators and the audiences. We are more experienced, equipped with earlier images and reflec­tions that they have evoked since. Still, "more experienced" is a troubling phrase as, to me, each Eastreet increasingly poses questions. As we say, in Poland, the further you get into woods, the more trees you are surrounded with. Were I to create a sum­mary of Eastern Europe on the basis of Eas­treet photographs, perhaps each sentence would culminate in a question mark... Why does it look this way? What is featured in the frame, and what has been left out? Why did this particular scene captivate the photographer? Are we identifying our­selves with our Eastern European public space? Are we its end product or is it the other way round? How do we influence it? Frequently, while describing Eastern Eu­rope, I employ the word "adventure". Here, the public space experiences twists and turns, and so do we alongside. It is hard to ascertain to what extent we indeed wield control. We travel through Eastern Europe in diverse ways - spatially but also by means of literature and photography. It may feel like our backyard, like an ex­tensively charted territory; we may be clutching some maps, but still nobody knows what to expect around the bend, or the next day for that matter. The land­scape is constantly changing, not unlike people, places, seasons, and backgrounds. We cross borders, not only in the physical sense. Certain places captivate us, but we just leave other spaces behind as quickly as we can. Views are sometimes familiar - or even all-too-familiar - to us, but some­times alien, astonishing, or absurd. The journey can be pleasant and amusing only to turn disturbing and uncomfortable on any given day. It offers an abundance of all that would make any journey engaging and worthwhile. Enjoy the ride!
         Tomasz Kulbowski

 CURATORS  

Aleksander Bochenek, Joanna Kinowska, Tomasz Kulbowski, Grzegorz Ostrega

 PHOTOGRAPHERS
Basia Abramowitz, Semyon Aleschenko, Ana Alexandrescu, Andre Alves, Penelope Ambert, Bianca Benisch, Oliwia Beszczyriska, Nik Brezginov, Tetyana Bunyak, Taras Bychko, Beatriz Calafell, Yulia Chervinska, Magda Chodownik, Ewa Chodzicka, Maciej Dakowicz, Nikolay Dutkin, Garry Efimov, Dmitry Ermakov, Baltazar Fajto, Daniel Gnap, Andrey Gontarev, Anna B. Gregorczyk, Wojciech Grzcdziriski, Clarisse Guichard, Dan Gutu, Diane Hion, lhor Hora, Jamie Howard, Julie Hrudova, Alejandro Ilukewitsch, Dariusz Jasak, Pawel Jcdrusik, Zisis Kardianos, Alexander Kazantsev, Ivan Kleymenov, Ania Klosek, Nikos Konidaris, Lukasz Kotecki, Vaggelis Kousioras, Marcin Lewandowski, Andrew Loochnikov, Jacek tagowski, Dariusz Madziriski, Karol Malec, Tymon Markowski, Gregory Michenaud, Marcin Mirostawski, Dmitry Muzalev, Alex Naanou, Boris Nemeth, Konstancja Nowina Konopka, Paul Osipoff, Gabriela Popa, Maciej Rerek, Eleni Rimantonaki, Thomas Schell, Andrey Semenov, Anna Serkova, Leonid Shadevsky, Ilya Shtutsa, Vasilis Spagouros, Stavros Stamatiou, Ruth Stoltenberg, Elena Subach, Simona Supino, Adrian Svec, Jacek Szust, Karol Szymkowiak, Hajdu Tamas, Nikita Teryoshin, John Trifonopoulos, Darya Trofimova, Lukas Vasilikos, Jakub Wysocki, Roman Yarovitcyn, Eugene Yefremov, Jegor Zaika, Peter Zeglis, Artem Zhitenev.

Subsidised by the National Centre for Culture under the programme Kultura - Interwencje 2017  

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.