Onstuimig weersteemCreated with Sketch.

in #nl7 years ago

Het is mij weer eens veel te vroeg herfstachtig. Alsof het plotseling zo maar weer vroeg donker is. De zomer weer voorbij. Ja, ik weet het, duurt nog tot 21 september. Alsof het weer zich daar aan stoort. Die eerste weken waarop het daglicht ernstig rap dimt is wat minder aan mij besteed. En ik kijk dan ook uit naar 21 december, ieder jaar, als de zon weer richting noordelijk halfrond komt. Ongemerkt haast sluipt de duisternis weer naar binnen. En dit jaar vraag ik mij af waar de zomer deze keer weer gebleven is. Op den duur kan ik de herfst dan wel weer waarderen, maar de eerste weken vind ik wat minder aangenaam. Van buiten weer naar binnen toe, ramen en deuren weer dicht. En dan die dag dat de kachel toch echt weer aan mag.

Onrust diep van binnen, onstuimig als het weer buiten. Storm en regen, alles verkleurd. In menig buurt staat de bladeren blazer al weer in de aanslag. En ik verheug mij al weer op het eentonig geluid er van. Steeds meer voel ik dat ik weg wil uit de stad waar ik woon. Ook al is Winschoten niet echt een metropool, het begint mij te verstikken. Het is meer praktisch, de keuze om er te wonen. Geef mij maar bos, een huis, mag gewoon klein, verstopt tussen een reeks hoge bomen. Die vangen dan meteen ook de wind tijdens de storm. Rond deze dagen ervaar ik de onrust van het naar het zuiden willen. Nee, niet naar de mediterrane omgevingen. Daar verbrand ik toch enkel tot kreeft-rood, om vervolgens met grote vellen tegelijk af te bladderen. Tot ik weer het noordelijke bleke snoetje terug heb. Bovendien heb ik het al snel te warm.

Mijn tweede thuis.

Soms vraag ik mij wel af of er zoiets als een genetische herinnering bestaat. Een die van generatie op generatie overgedragen wordt. Want van mijn jeugd af aan ervaar ik met name het noorden van Drenthe als mijn tweede thuis. Zuidlaren, Annen, Rolde, Grolloo, die omgeving. Pas later kwam ik er achter dat de stamboom van mijn vaders kant daar ergens begint. Mijn oervader lijkt in Zuidlaren trouwens twee familiestambomen opgezet te hebben. Nog gebruikelijk dat de naam van vader op zoon werd doorgegeven en het moeten kiezen voor een achternaam. Denk dat de registratie toen ook nog wat lastig liep. Heb de scans terug gevonden van de oorspronkelijke documenten. Zelfde handschrift, andere naam, zo splitste zich toen de stamboom. Waarbij mijn tak zich via Veendam en later Muntendam richting Finsterwolde en Winschoten heeft begeven.

Ieder jaar ging ik tenminste een keer naar mijn tweede thuis. We hadden met mijn vader en broer op een bepaald moment een traditie opgebouwd. Maar nadat pa uit de tijd verdween, raakte ook die traditie uit de gewoonte. Rolde en Grolloo waren de twee hoofdplaatsen in die traditie. Vorig jaar ben ik die kant nog opgefietst, op een zaterdag, in het tweede weekeinde van september. Terwijl de 100 kilometer RUN in Winschoten gaande was, vertrok op de fiets richting noord-Drenthe. Na enkele uren een Grimberg dubbel genoten op het terras bij Hofsteenge in Grolloo en uiteindelijk via Annen en Zuidlaren terug. Heerlijk weer toen, maakt de overgang naar de herfst ook iets eenvoudiger voor mijn gevoel.

Boetn is't baalke duuster.

Betekend dat het nogal donker is buiten, in het Oldambtster plat. Het raam staat nog open, want boven is het nog warm genoeg. Alleen het ruisen van de wind door de bomen komt zo nu en dan voorbij. Het is rustgevend, heerlijk geluid om op te slapen. En ik wilde op tijd naar bed, maar zie dat het al weer bijna middernacht is. Zo toch maar de computer van het stroom halen en dan richting de horizontale stand. Het wekkertje gaat evengoed op de vaste tijd af en dan kan een of twee keer snoezzz indrukken nog wel. De routine van alle dag, ergens ook wel zinnig. Op naar een nieuwe dag. Wellicht nog voor oktober naar Drenthe, wie weet. Ergens verwachtte ik nog wel wat aangenaam zomers herfstweer, maar voorspellen is nooit mijn beste kant geweest.

Ondertussen luister ik naar wat nummers van Bowie. Absolute beginners en zijn laatste meesterstuk Lazarus, uit de herfst periode van zijn leven. Past bij de tijd van het jaar. Van absolute beginnelingen naar een laatste groet. En al wat er tussen ligt is de liefde voor het leven. Tijd om te gaan slapen, op weg naar een nieuwe ronde, met nieuwe kansen.

Wens je alvast een aangename nieuwe dag toe.



foto 'Als het golft...' cc-by-sa @niwrah

Sort:  

Simon Carmiggelt zou het niet beter hebben beschreven ...

Wow, dankjewel voor dat mooie compliment!

👍 trusten en ... latex

Trusten,
Latex.

Congratulations @niwrah! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :

Award for the number of comments received

Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
For more information about SteemitBoard, click here

If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word STOP

By upvoting this notification, you can help all Steemit users. Learn how here!

Coin Marketplace

STEEM 0.35
TRX 0.12
JST 0.040
BTC 71539.00
ETH 3603.23
USDT 1.00
SBD 4.75