De sereniteit die heerst in ons nieuwe appartementje, love it!

Voor we naar Budapest verhuisden in September woonden we in Spanje
Voorheen woonden we 14 maanden in Spanje, in Andalusie waar ik een tijd een baan had als HR medewerker bij een multinational. Tot ik in de ziektewet kwam door een ongeval, en een flinke rugblessure daaraan overhield. Gelukkig kreeg ik nadat ik mijn ontslag kreeg, nog een leuke premie mee, en werd ik door de Spaanse overheid betaald door middel van een ziektewet uitkering. Daardoor hebben we gelukkig nog een tijd daar kunnen rondkomen, want we woonden heel erg goedkoop. Onze lasten waren laag, en ook het levensonderhoud was niet duur daar.
Toen mijn uitkering van 70% naar 50% terugzakte, wisten we wel dat het krapper zou worden. Mijn vriend was intussen alweer aan het solliciteren geslagen, aangezien ik het nu wel weer aan zou kunnen om alleen voor de jongedame te zorgen. Dat was overigens de eerste maanden echt niet mogelijk geweest, zo ontzettend veel pijn dat ik continue had.

Vriend solliciteerde eerst voornamelijk in Spanje en Portugal
En aangezien hij over een goede set skills beschikt, en een leuk CV waaronder ook 8 jaar ondernemer te zijn geweest, dachten we dat is zo gepiept. Hij kwam er echter achter dat zijn CV door de opbouw ervan niet goed werd ingelezen in bepaalde scan-programma's van recruiters, dus kreeg steeds telefoontjes voor totaal andere banen. Eerlijk gezegd had ik daarvoor geen flauw idee dat men hier gebruik van maakte. Tijd om eens kritisch naar de CV te kijken, hij liet deze gratis scannen door een van de bedrijven die dit aanbood. Daardoor kwam hij tot de conclusie dat er bepaalde dingen anders moesten. Toen hij dit eenmaal aan had gepast, was er duidelijk verbetering in de banen die werden aangeboden, echter waren velen nog steeds banen waar we in andere gebieden van Spanje of in Portugal niet van rond zouden kunnen komen, omdat het levensonderhoud er duurder was dan waar we woonden.

Toen kwam dat ene telefoontje, totaal onverwacht werd een baan in Budapest aangeboden
Ik vergeet het niet meer, dat telefoontje ging raar, simpelweg omdat de recruiter gewoon zo slecht Engels sprak. Vriend stak er nog een beetje de draak mee, want die telefoontjes met haar waren echt onverstaanbaar. Eigenlijk dacht hij het zal wel, stuur me de details maar, ik zal erover nadenken. Want ja dat zinnetje: dit is de perfecte baan voor jou, die heb ik nu vaker gehoord. Vriend zag het niet zitten om naar Budapest te verhuizen, en wilde zich toch meer richten op de banen die hem in Barcelona werden aangeboden. Eentje leek erg geschikt, echter was mijn voorgevoel op de een of andere manier heel goed bij deze baan in Budapest.
Hij besloot gewoon bij beiden het sollicitatieproces in te gaan, en niet op 1 paard te wedden. En gelukkig maar, de baan in Barcelona bleek zwaar onderbetaald, ondanks zijn voorgevoel over hoe het in elkaar zou steken, en de baan in Budapest bleek toch veel beter bij hem te passen.

Na maar liefst 4 rondes solliciteren kwam het goede nieuws, aangenomen!
Nu had dat nog wat voeten in de aarde, ik ga het jullie nu even besparen, maar man man man wat kan dat even slecht geregeld zijn zeg bij een grote multinational. Je zou het juist niet verwachten, maar ik heb echt op mijn tenen gelopen van de stress. Hij zou namelijk nadat hij aangenomen was al 3 weken later beginnen. En de info van waar hij zou starten was steeds anders, er moest namelijk 3 weken training gevolgd worden in Belgie, maar dit bleek achteraf dus pas na aankomst in Budapest te zijn. Wanneer wist niemand te zeggen voor vertrek. We hadden geluk dat degene die de technische test per telefoon bij hem afnam had aangeboden te helpen als hij werd aangenomen, in de zin van onderdak zoeken. Hij zocht hem op LinkdIn op en deze collega bood aan dat we bij hem konden logeren tot we wat gevonden hadden. Wow, een totaal vreemde! Hij pikte ons zelfs op op het vliegveld, en de eerste dag na aankomst liet hij een stuk van Budapest zien in zijn buurt. Het leek allemaal prima te zijn voor tijdelijk.

Na een tijd kwamen er spanningen omdat het bedrijf dingen niet goed regelde voor de werknemers
En dit had zijn uitwerking op collega's en ook de 'thuissituatie' bij die collega en ons. We hebben toen enkele nachten in een hostel geslapen met de kleine dame, en daarna vonden we via een andere collega een veel te duur, maar wel erg ruim appartement waar we konden blijven tot 1 februari. Gelukkig waren we het erover eens dat we een rustige plek nodig hadden intussen, al die stress was geen doen, dus dan maar even teveel betalen. Helaas kwam de eigenaar vlak voor kerst met de mededeling dat hij ons er uiterlijk 25 januari al uit wilde hebben, dus ik raakte lichtelijk in de stress omdat ik tot op dat moment nog niks had gevonden dat we wilden bezichtigen. Het bedrijf heeft een regeling voor werknemer dat je rentevrij je huur en borg kunt krijgen zodra je je huurcontract laat zien, zodat je even wat ademruimte hebt, en dan word dit later in termijnen ingehouden van je loon. Dit is bijna onmogelijk om te regelen hier in Budapest, aangezien zoveel woningen enkele uren of max dagen online staan, de eerste die 3 maanden huur op tafel legt bij bezichtigen, die krijgt de woning. En het bedrijf doet er weken over om dit rond te krijgen. Maar na deze maanden had ik ervoor gezorgd dat we die 3 maanden op tafel konden leggen, echter zou er dan amper iets overblijven nog om van te leven.

We vonden het perfecte appartement begin januari
Goed begin van het jaar! Mijn gevoel was al vanaf het begin (foto's en daarna telefoontje eigenaar) goed, en de dag erna konden we komen kijken. De huurprijs is prima, lager dan we betaalden bij het tijdelijk appartementje, en heel belangrijk we mogen er met kind wonen en ons inschrijven. Want dat is nogal een ding hier, met kinderen iets huren. Het schijnt dat men je er niet zomaar uit mag zetten met een kind, en een hele langslepende procedure moet opstarten als ze je eruit willen zetten door bijv huurschuld. Hier was het geen probleem, wel een notaris bezoekje om het huurcontract te bekrachtigen, maar goed we hebben nu wel een leuk appartementje voor een mooie huurprijs. Het is wel een ongemeubileerd appartementje, maar de oude huurder ging emigreren naar Portugal, en zij had alles te koop. We hebben uiteindelijk een deal gemaakt om het voor 50% van de originele prijs over te nemen, alles is zowat nieuw nog. Dit betekende wel dat we alsnog die rentevrije lening bij het bedrijf nodig hadden, anders hadden we dit niet kunnen betalen, gelukkig is dat allemaal nog op tijd geregeld.

Sinds zondag 28 januari hebben we de sleutel
We sliepen tijdelijk in een AirBNB omdat de eigenaar van het vorige huis geen aanstalten maakte met het repareren van de verwarming en electra. De week ervoor sprong er een stop, echter sprong die niet, maar hadden we ineens geen werkende oven meer, en geen electra op hele gekke punten in huis. Ik durfde daardoor dus ook veel dingen niet te gebruiken, omdat ik bang was dat er nog meer kapot ging. We besloten te kijken naar een AirBNB waar we minder kwijt zouden zijn, en daar dan 3 weken te gaan vertoeven tot de sleuteloverdracht. Dit was binnen een halve dag geregeld, en diezelfde dag verhuisden we alles daarheen. Gisteren konden we dan eindelijk de spullen naar ons eigen appartementje verhuizen. Allemaal lekker rustig aan gedaan, met de tram haha! Ja hier is dat gewoon te doen als je geen meubels hebt! Voor de deur bij het ene appartement de tram instappen en zoveel haltes later eruit, en enkele meters lopen. Ideaal!

Eindelijk weer een rustige schrijfplek
De sereniteit die hier heerst in huis, ik vind het fantastisch. We hebben nog niks echt eigen kunnen maken, sterker nog er moet nog van alles gekocht worden. Er is niet eens een tv, maar goed die hadden we de afgelopen 3 weken ook niet, en daar keken we gewoon op de laptop programma's. Maar nu hebben we veel meer ruimte, en is het wel een beetje leeg nog. Maar ik kan gewoon in een paar heerlijke stoelen gaan zitten om te schrijven, of aan een bureau met een supergoede stoel voor mijn rug, en nu dochterlief en vriendlief slapen, zit ik gewoon in de keuken aan tafel te schrijven. Ik voel de rust hier in huis, en ik geniet er eigenlijk alleen maar van. Hoewel het wel nog wat galmt binnen als dochter aan het gieberen is door de kale muren, geniet ik dus intens van wanneer het stil is.
Ik zie mezelf hier veel meer tot rust komen, en ook steeds meer gaan schrijven.

Nog enkele dingen regelen tot ik echt kan genieten
We moeten nog een zogenaamde adreskaart aanvragen deze week, en een zorgverzekering regelen voor mij. Dit zijn nog wat puntjes die best wat lange wachttijden en stress op zouden kunnen leveren, echter gaan we maandag dit nog even niet doen. Maandag is vriend nog vrij een dagje, dus gaan we even samen op pad om wat spullen aan te schaffen voor bijvoorbeeld in de keuken. Vandaag scoorden we bij toeval in de supermarkt alvast 2 kookpannetjes voor maar 6 euro per stuk. En ook vond ik meteen 6 handdoeken voor een prima prijs. Maar er moet nog wel wat meer gekocht worden, dat gaan we morgen dus eerst doen, en dan komt later deze week de rest wel.

Trots op mijn vriend, en dankbaar dat ik nu de ruimte heb mijn doel te verwezenlijken
Ik ben mijn vriend ontzettend dankbaar dat hij zo hard werkt. Hij zei voorheen: ik moet zorgen dat jij de middelen hebt om je doel te bereiken met schrijven. Ik moet ervoor zorgen dat dit mogelijk is. En hard werken doet hij, ondanks alle stress vanwege de opstartfase van dit project in dit land, staat hij er toch maar weer elke dag. En dankzij deze baan, ben ik enkele weken terug eindelijk begonnen actief te posten op Steemit, en had ik dankzij een tip al snel de aandacht van de groep waar ik met mijn eigen verhaal naar buiten kom, om awareness te creeren. Dit is voor mij het begin van het bereiken van mijn doel. En als je dan ziet dat ik al die upvotes krijg, dan is dat toch mede dankzij hem, en ben ik hem ontzettend dankbaar. Mijn tijd is gekomen om te shinen, en dat zal ik gaan doen ook! Samen zijn we sterk, en na alle ellende die we mee hebben gemaakt, zijn we er toch maar mooi bovenop gekomen op eigen kracht. En kijk waar we nu staan, 2 emigraties verder, van alles gezien en beleefd. En totaal onverwacht in Budapest wonend. We hebben nog niet 1% van Budapest gezien overigens, het genieten kan nu pas beginnen. En ik ga jullie hiervan uiteraard op de hoogte houden!

AnoukNox