RE: ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ရန္ကုန္ ဘဝမ်ား ( Henry Aung )
တစ္ဦးခ်င္းကုိယ္တုိင္စည္းကမ္းေသဝပ္မႈအတြက္ ပညာေပးေလ့က်င့္မႈမ်ားစြာ လုပ္ရေပဦးမည္၊ အမ်ဳိးသားစည္းကမ္းအစ စာသင္ေက်ာင္းကဟုဆုိေသာ္လည္း စာသင္ေက်ာင္းမွစည္းကမ္းကုိ သင္ၾကားရာတြင္ လုိက္နာရမည္ဆုိျခင္းထက္ က်င့္ဝတ္တစ္ခုအျဖစ္ေဲပာင္းသင့္ၿပီ၊ က်င့္ဝတ္ႏွင့္ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးယ်ဥ္တြဲမႈကုိလဲျပသင့္သည္။ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္ ဟီရိၾသတပၸတရားကုိတြဲျမင္ေအာင္လည္းျပသင့္သည္။ လုပ္စရာေတြအားလုံး အစုိးရတာဝန္ဟုထင္ျမင္မႈမ်ားကုိလည္း ေဖ်ာက္ရေပဦးမည္။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္တာပဲရွိေသးသည္။ ေျပာင္းလဲရန္ push power သည္ လူတုိင္းလုပ္ရမည္ကုိနားမလည္ၾကေသး။ ေျဖးေျဖးသြားက်င့္မကုန္ေသးပါ။ ေျပးလွ်င္မေမာမခံႏုိင္၍ျဖစ္ပါမည္။ ထုိင္ေနတာေကာင္းပါတယ္ အေတြးလက္က်န္မ်ားေသးသည္။ ကုိယ္မလုိလဲသူမ်ားအတြက္ဆုိ တာမနက္ဖန္မွလုပ္ၾကတာေပါ့။ ေလာေလာဆယ္ငါဝမ္းဝရင္အိပ္ေနမည္။ ဘယ္သူမွမမုန္း၊ အပူကင္းဆုံးမုိ႔ ဖက္တြယ္တာလည္းပါေပမည္။ ရန္ကုန္ သင္ပုန္းႀကီး ေရးနည္းအစုံစုံဆုိရင္ ကုန္ႏုိင္ဖြယ္မရွိပါ။ ေလညာကေနသာသူမ်ားေသးသည္။ ေျပာင္းခ်င္လာရင္ ကုိယ္ေခါင္းမာ၊ မမာအရင္စမ္းရသည္၊ ကုိယ္ေခါင္းမမာေသး၊ ခပ္ေဝးေဝးေပါ့ ဆုိသူေတြကုိလည္း ပညာေပးရဦးမည္။
ဆရာေျပာသလို ေရးစရာေတြကေတာ့ တပံုႀကီးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိ္ုယ္တိုင္ကိုက အဆိုးေတြကို ေရြးၿပီး ေရးေနသလားေအာက္ေမ့ရတယ္။ မ်က္စိထဲျမင္လာေတာ့ လက္က အလိုလို ခ်ေရးမိသြားတယ္။
အဲတာကမိမိမသိစိတ္ထဲမွာ ဝင္ေနတဲ့ အဆုိးျမင္မႈေတြကုိအစားထုိးလဲလွယ္ဖုိ႔လုိအပ္ေနၿပီဆုိတာကုိျမင္ရင္ အရာရာအေကာင္းျမင္ဝါဒနဲ႔ၾကင္ႏုိင္လာမယ္၊ အလုပ္ထဲမွာလဲအေကာင္းေတြပဲျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။