ကိုးရီးယားတို႔၏ ေဒဝူးကုမၸဏီ

လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ကတည္းက ေဒဝူးဥကၠဌကင္ဝူခၽြန္းဆိုသည့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ခဲ့ဖူး သည္။ ထိုစဥ္ကတည္းက ေဒဝူး၏ထူးျခားေသာ အေတြးအေခၚကိုသတိျပဳခဲ့မိပါသည္။ အဓိကသတိျပဳမိခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ ကိုယ္ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ထပ္တူက်ေသာအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္မိသေလာက္ ေဒဝူးကုမၸဏီသည္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွစက္ရံုတစ္ရံုကို ဝယ္ယူရန္ေလ့လာေနခဲ့သည္။ ထိုစက္ ရံုသည္အရႈံးေပၚေနသည့္စက္ရံုတစ္ရံုျဖစ္သည္။ျပိဳင္ဘက္ကုမၸဏီမ်ားမွလည္း ဝယ္ယူရန္ေလ့လာေနၾကသည္။ သို႔ ေသာ္ တျခားဘယ္ႏိုင္ငံ၏ကုမၸဏီကမွ် ဤစက္ရံုကို မဝယ္ရဲ၊ဝယ္ယူရန္စိတ္ကူးမရွိခဲ့။ ေဒဝူးကေတာ့ ဝယ္ယူရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ေဒဝူး၏ေလ့လာမႈအရ ဤစက္ရံု၏ ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ကၽြမ္းက်င္မႈအလြန္နည္းသည္။ ျပီးေတာ့ လစာလည္း အလြန္နည္းသည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ စားဝတ္ေနေရးသိပ္မေျပလည္လွသျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ စိတ္ပါလက္ပါမရွိ လွေၾကာင္းလည္းေတြ႔ရွိရသည္။သို႔အတြက္ေဒဝူးသည္ စက္ရံုကိုလက္ခံရယူျပီးသည္ႏွင့္ ဝန္ထမ္း မ်ားကို ကၽြမ္းက်င္ေစရန္ ႏိုင္ငံျခားစက္ရံုတစ္ခုသို႔ေပးပို႔၍ သင္တန္း(၆)လခန္႔ေပးသည္။ ကၽြမ္းက်င္ဝန္ထမ္းမ်ား ရရွိလာသည္ႏွင့္ လစာကိုမူလထက္ (၂)ဆတိုးျမွင့္ေပး၍ စက္ရံုကိုစတင္လည္ပတ္ေစခဲ့သည္။အတိုခ်ံဳ႔၍ ေျပာရ လွ်င္ ေဒဝူးသည္ ယင္းစက္ရံုကို (၅) ႏွစ္လည္ပတ္လိုက္ေသာ အခါ အရင္းေက်သြားျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ဆက္တိုက္ အျမတ္မ်ားရရွိ လာခဲ့ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ေရနံဓာတုေဗဒလုပ္ငန္းတြင္ဝန္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္ျပီး မိမိတို႔လုပ္ငန္းတြင္ ေရနံခ်က္စက္ရံု(၃) ရံု၊ဓာတ္ေျမၾသဇာစက္ရံု(၅)ရံုရွိျပီး အမ်ားစုစက္ရံုမ်ားမွာအရံႈးေပၚေနသည္။ ကၽြမ္းက်င္ဝန္ထမ္းမ်ားယခင္ကရွိခဲ့ ေသာ္လည္း မိုးက်ေရႊကိုယ္မ်ားဝင္ေရာက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းကၽြမ္းက်င္ဝန္ထမ္းမ်ားလည္းနည္းပါးလာသည္။ ဝန္ထမ္းအမ်ားစုမွာ စားဝတ္ေနေရးမေျပလည္၍ စက္ရံုထြက္ပစၥည္းမ်ားကိုသာ ခိုးယူေရာင္းစားရန္စိတ္အား ထက္သန္ေနၾကသည္။ ေဒဝူးသာဆိုလွ်င္ ဝန္ထမ္းမ်ားကိုကၽြမ္းက်င္သင္တန္းမ်ားေပး၍ လစာမ်ားတိုးျမွင့္ေပးလိမ့္ မည္ထင္သည္။ ျပီးေတာ့ အက်င့္ပ်က္ဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္း ထိထိေရက္ေရာက္အေရးယူလိမ့္မည္။သို႔ဆိုပါလွ်င္ အရံႈးေပၚေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔စက္ရံုမ်ားလည္း အျမတ္မ်ားရလာလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြင္းရွိေနသည့္ စက္ရံုမ်ားကို အျမတ္ရရွိ(အရံႈးမေပၚ)ရန္ မစီမံမခန္႔ခြဲႏိုင္ သည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုးရီးယားႏိုင္ငံအပါအဝင္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအမ်ားစုသည္ ကမာၻလွည့္၍ စီးပြားရွာေနၾကသည္။ ယေန႔ကမာၻၾကီးတြင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတစ္ခုတည္းထီးတည္း ရပ္တည္၍မရႏိုင္ပါ။ ႏိုင္ငံျခားေငြ မရွာႏိုင္လွ်င္ ဘယ္ႏိုင္ငံ မဆိုျပိဳလဲ သြားမည္သာျဖစ္သည္။ ေဒဝူးဆိုလွ်င္လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၃၀) ေက်ာ္ (၄၀)ခန္႔ကတည္း ကျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္သည့္စက္ရံု၊ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံု၊သစ္သားအထပ္သားစက္ရံု စသည္ တို႔တြင္ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနၾကျပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ကမ္းနီး၊ ကမ္းလြန္ေနရာမ်ားတြင္ သူတို႔နိုင္ငံအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေျခကုတ္ယူထားၾကျပီျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ သူတစ္ပါးႏိုင္ငံမ်ားသို႔ မိမိႏိုင္ငံဝင္ေငြတိုးေစဖို႔သြားေရာက္ေျခကုတ္ယူဖို႔ေနေနသာသာ မိမိတိုင္းျပည္မွထြက္ေသာ သယံဇာတမ်ားကိုပင္ မိမိဘာသာမထုတ္ယူတတ္သျဖင့္ သူတပါးႏိုင္ငံမ်ားကို အားကိုး၍ ထုတ္ယူေနၾကရပါသည္။ ထို႔အျပင္အက်င့္ပ်က္ဝန္ထမ္းမ်ားေၾကာင့္ အမွန္ထုတ္ယူရရွိသည့္ စာရင္းထက္ပိုမိုထုတ္ ယူျခင္း ကိုလည္းခံရျပန္ပါသည္။မိေအးႏွစ္ခါ နာပါသည္။

အထက္ပါကၽြန္ေတာ္၏တင္ျပခ်က္မ်ားကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ရပါလွ်င္ နည္းပညာသည္ အဓိကက်ေၾကာင္းေတြ ျမင္မိႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာလူငယ္မ်ား နည္းပညာမ်ားကို သားေကာင္ကို က်ားျခေသၤ့တို႔လိုက္သကဲ့ သို႔သည္း ၾကီးမဲၾကီး လိုက္၍ရွာေဖြကာ ႏိုင္ငံအက်ိဳးတစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ အက်ိဳးျပဳၾကႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ။

မင္းစိုးႏိုင္

MSC-010

Photo – Google