အလင္းမ့ဲက်ိန္စာ (၅) ---------------------------------------။

ေမာရိယသခင္ေလး အသက္ငါးႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ သူေဌးႀကီးကုိယ္တုိင္လာေရာက္ကာ ဆရာႀကီးသဂၢရာဇာဆီကုိ လာေရာက္အပ္ထားေလသည္။ ဆရာႀကီးျဖစ္သူသည္ ေမာရိယရဲ႕ျပင္းထန္ေသာ သဘာ၀အင္အားစုကုိ သင္ၾကားျပသေပးလ်က္ရွိေပသည္။ ဆရာႀကီးအဓိထားသုံးေသာ ပညာမ်ားသည္ ေတာင္တန္းမ်ားအေပၚတြင္ အေျခခံေသာ တိဗက္ပညာရပ္မ်ားျဖစ္ေပသည္။

" ေမာရိယ လူေတြရဲ႕ခႏၶာကုိယ္ေတြထဲမွာ ရွိေနတ့ဲအရာေတြကေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ အပူ နဲ႔ အေအး ညီညႊတ္စြာ တည္ရွိတယ္ေပ့ါ။ အ့ဲဒါကုိ သဘာ၀တရားရဲ႕အရုိးရွင္းဆုံး ဓာတ္ႏွစ္ပါးလည္းျဖစ္တယ္။ မင္းရဲ႕ဓာတ္မွာေတာ့ ျပင္းထန္ေသာအပူသေဘာဓာတ္ေတြရွိတယ္။ အ့ဲဒါေၾကာင့္ မင္းကုိ အပူဓာတ္မႀကီးေအာင္လုိ႔ ငါျပဳျပင္ေပးရမယ္။ အ့ဲအတြက္ ငါက မင္းကုိ ျပင္းထန္တ့ဲ အတတ္ပညာေတြကုိ သင္ၾကားေပးမယ္။ မင္းအေနနဲ႔ ေမြးဖြားလာကတည္းက မင္းေမြးဖြားလာခ့ဲတ့ဲ ကံၾကမၼာကုိလည္း သိျမင္ေလာက္လိမ့္မည္ဟု ငါထင္တယ္ "

" ဟုတ္က့ဲ ဆရာႀကီး အေဖလည္း ဆရာႀကီးကုိ ယုံလုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လာအပ္သြားတာပ့ဲ။ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကေလးဆုိေပမယ့္လည္း ဆရာႀကီးေျပာတာေတြကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ပါတယ္ "

ဒီလိုနဲ႔ ဆရာႀကီးက ေယာဂက်င့္စဥ္မ်ားကုိ သင္ၾကားျပသေပးေတာ့တာေပ့ါ။ အခ်ိဳ႕က်င့္စဥ္မ်ားကုိ ေအးစက္ေနေသာ ေရခဲေက်ာက္တန္းေပၚႀကီးတြင္ က်င့္ႀကံခုိင္းၿပီး အခ်ိဴ႕က်င့္စဥ္ေတြကုိေတာ့ ပ်ားဖေယာင္းတုိင္မ်ား အေခ်ာင္း 45 ျဖင့္ ပတ္၀ုိင္းထားေသာ အပူဓာတ္စက္၀ုိင္းအတြင္း၀ယ္ က်င့္ႀကံခုိင္းေလသည္။ ဒီၾကားထဲ ဆရာႀကီးဆီသုိ႔ လာေရာက္ကုသေသာ လူနာမ်ားကုိလည္း ေလ့လာခြင့္ရရွိခ့ဲေသာေၾကာင့္ ေမာရိယသခင္ေလးသည္ ေဆးပညာေရာ အျခားဓာတ္ပညာမ်ားကုိ ရရွိေလသည္။ ႏွင္းေတြျဖဴဆြတ္ေနေသာ ေန႔တစ္ေန႔တြင္ တရားထုိင္ေနေသာ ေမာရိယသခင္ေလးအနီးသုိ႔ ဆရာႀကီးသဂၢရာဇသည္ ေက်ာက္ခဲတစ္လုံးကို အရွိန္ျပင္းျပင္းးျဖင့္ ပစ္လုိက္ေလသည္။

" ရႊီ....... "

ထုိအသံသည္ တိတ္ဆိတ္ေနေသာအသံကုိ ဗဟုိျပဳၿပီး ျပင္းထန္ေသာအရွိန္ျဖင့္ ထြက္လာျခင္းေၾကာင့္ ေလဖိအားကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီး ထြက္လာေသာအသံျဖစ္သည္။ အသံႀကိမ္ႏႈန္းသည္ နိမ့္ေသာအဆင့္ရွိေသာေၾကာင့္ သာမန္လူတစ္ေယာက္နားျဖင့္ ဘယ္လုိမွ မၾကားႏုိင္ေသာ အသံျဖင့္တုိက္ခုိက္ေသာ ေက်ာက္ခဲပစ္ပညာလည္းျဖစ္ေပသည္။ ထုိေက်ာက္ခဲျဖင့္ အေၾကာမ်ားကုိ ထိလုိက္ပါက ဒုကၡိတတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အတုိက္အခုိက္ပညာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ထုိေက်ာက္ခဲသည္ တရားထုိင္ေနေသာ ေမာရိယရဲ႕ေနာက္ေက်ာဘက္သုိ႔ အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ ၀င္ေရာက္သြားေလသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ေမာရိယသည္ မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ပြင့္လာၿပီး ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပက္လက္လဲွခ်လုိက္ေလသည္။ ေက်ာက္ခဲသည္ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ျဖတ္သြားခ်ိန္တြင္ လက္သုံးေခ်ာင္းျဖင့္ ေက်ာက္ခဲအား လွမ္းယူလုိက္ေလသည္။ ထုိလက္သုံးေခ်ာင္းမွာ လက္ခလယ္ ၊ လက္ညိဳး ႏွင့္ လက္မျဖစ္ေပသည္။ ထုိလက္သုံးေခ်ာင္းကုိ ဓာတ္လက္ေခ်ာင္းမ်ားဟု ေခၚဆုိႏုိင္ေလသည္။ ထုိေက်ာက္ခဲသည္ ေမာရိယရဲ႕လက္သုံးေခ်ာင္းတြင္ ရပ္သြားေလသည္။

" အရမ္းေတာ္တယ္ ေမာရိယ "
" ဆရာႀကီးသင္ေပးထားတ့ဲ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိရမွာေပ့ါ။ မွားသြားရင္ ကၽြန္ေတ္ာေတာ့ ဒုကၡိတျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ေနာ္ "
" ကဲ ဆရာဆီကုိ လာအုန္း။ ဒီကေန႔က ေမာရိယရဲ႕ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေန႔ဆိုတာ ေမာရိယသိလား.."
" ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ေမ့ေနတယ္ ဆရာႀကီးရယ္ သတိမထားမိလုိက္ဘူး။ "
" အင္း အ့ဲဆုိ ေက်ာက္ႏွစ္ျခမ္းေရကန္မွာ ေရသြားခ်ိဳးလုိက္ ပီးရင္ ကြစ္ပ်စ္ေပၚကုိ လာခ့ဲ မင္းကုိ မိတ္ဆက္ေပးဖုိ႔အတြက္ လူေတြရွိတယ္ "

ေမာရိယလည္း ဘယ္သူပါလိမ့္ဆုိၿပီး စဥ္းစားကာ ေက်ာက္ႏွစ္ျခမ္းေရကန္သုိ႔ သြားကာေရခ်ိဳးလုိက္ေလသည္။ ေက်ာက္ႏွစ္ျခမ္းေရကန္သည္ အပူ နဲ႔ အေအး ညီညႊတ္စြာတည္ရွိေသာ ေရကန္တစ္ကန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အပူအေအး နဒီက်င့္စဥ္မ်ားက်င့္သူမ်ားအေနနဲ႔ ကုန္ဆုံးသြားေသာ ဓာတ္သေဘာမ်ားကုိ ရယူေပးႏုိင္စြမ္းရွိေပသည္။

ကြစ္ပ်စ္ေပၚတြင္ အဘုိးႀကီးတစ္ေယာက္ ၊ ေမာရိယနဲ႔ အသက္မတိမ္းမယိမ္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ၊ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ နဲ႔ မ်က္ႏွာတြင္ ေဆးရုိးမ်ားျဖင့္ထုိးထားေသာ အဘြားအုိႀကီးတစ္ေယာက္သည္ ဆရာႀကီးသဂၢရာဇာ နဲ႔ စကားေျပာဆုိေနေလသည္။

" ေအး ေမာရိယ လာထုိင္ကြာ "

ေမာရိယသည္ အသက္ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ရွိေသာ္လည္း အရပ္အေမာင္း ႏွင့္ ကိုယ္လုံးကုိယ္ထည္မွာ သာမန္ကေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး မဟုတ္ေခ်။ ေတာတြင္းမွာရရွိထားေသာ သားေရမ်ားကုိ အႀကိမ္ ေန ေရ မ်ားျဖင့္ တုိက္ခၽြတ္ထားေသာ အ၀တ္မ်ားကုိ ၀တ္ဆင္ထားေလသည္။ ေခါင္းတြင္ေတာ့ ဆံပင္ရွည္မ်ားကုိ ႀကိဳးရွင္ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေလသည္။ ေတာမွရရွိေသာ ႏြယ္ရွင္ကို ေဆးရည္စိမ္ၿပီးႀကိဳးအျဖစ္ျပဳလုပ္ထားေသာ ႀကိဳးရွင္ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေပါက္သည္ ခပ္၀ုိင္း၀ုိင္းပုံစံရွိေလသည္။ ေစာေစာမွ ေက်ာက္ႏွစ္ျခမ္းေရကန္မွ ေရခ်ိဳးထားသျဖင့္ ခႏၶာကုိယ္တြင္းမွ ပ်က္သုဥ္းသြားေသာဓာတ္မ်ားလည္း ျပန္လည္ရရွိထားေသာေၾကာင့္ တက္ၾကြေသာ သ႑ာန္ရွိေလသည္။

ေမာရိယလည္း ကြစ္ပ်စ္ေပၚရွိ လြတ္ေနေသာ ေနရာတြင္ထုိင္လုိက္ေလသည္။ ထုိေနရာရဲ႕အနီးတြင္ အဘြားအုိႀကီးရွိေလသည္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ ေမာရိယရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္တြင္ ထုိင္ေနလသည္။ ထုိစဥ္ ဆရာႀကီးကေန တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီ မိတ္ဆက္ေပးလုိက္ေလသည္။

" ေမာရိယ ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ နႏၵသီဟ လုိ႔ေခၚတယ္။ဆရာႀကီးနဲ႔ ညီအကုိတစ္ဖြယ္ခ်စ္ခင္ရတ့ဲ လူေပ့ါ။ သူကေတာ့ နကၡတ္ေဗဒင္ကုိ တက္ေျမာက္ၿပီးေတာ့ ဆရာကေတာ့ ေဆးပညာကုိ တတ္ေျမာက္ခ့ဲတာေပ့ါ။ မင္းေဘးမွာ ထုိင္ေနတ့ဲ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကေတာ့ နန္ရွာလင္တ့ဲ။ ဒီကေန ေ၀းလံလွတ့ဲ ေတာင္တန္းတစ္ခုမွာ ေနထုိင္တယ္။ သူကေတာ့ ရွာမန္အတတ္လုိ႔ေခၚတ့ဲ ေတာတြင္းေဆးနတ္ပညာကုိ တတ္ကၽြမ္းတယ္။ က်န္တာကေတာ့ လူငယ္ေတြပ့ဲ ကုိယ့္ဘာသာမိတ္ဆက္ၾကေပ့ါ "
" ဟုတ္က့ဲ ဆရာႀကီးတုိ႔ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေမာရိယပါ။ ဆရာႀကီးဆီမွာ ပညာဆည္းပူးေနတာပါ။ "

ထုိအခါ နႏၵသီဟ ဟု ဆုိေသာ အဘုိးႀကီးသည္ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ားကုိ သပ္လုိက္ၿပီး

" မင္းအေၾကာင္းေတာ့ အကုိႀကီးဆီကေန ၾကားတယ္။ မင္းအေဖနဲ႔လည္း က်ဳပ္နဲ႔လည္း ရင္းႏွီးပါတယ္ကြာ။ "

ေဘးနားက အဘြားႀကီးနန္ရွာလင္ကေတာ့ ေမာရိယဆီသုိ႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးျပလုိက္ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ အဘြားႀကီးက သူ႔ေဘးနားတြင္ရွိေသာ ေကာင္မေလးအား လက္နဲ႔ တစ္ခ်က္တို႔လုိက္ၿပီး

" ဟ့ဲ သူမ်ားေတြ မိတ္ဆက္ေနၾကတာ နင္လည္း ေျပာလုိက္ေလ အသီနာ "

ေကာင္မေလးကေတာ့ အဘြားအုိႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ငုံေနေသာေခါင္းကုိ လူႀကီးေတြဘက္ကုိ လွည့္လုိက္ၿပီးေတာ့

" ကၽြန္မကေတာ့ အသီနာပါ။ ရဲစြမ္းသတၱိျပည့္စုံတဲ့ဲ နတ္ဘုရားမရဲ႕နာမည္ကုိ အဘြားစိန္းက မွတ္ေပးထားပါ။ အဘြားရဲ႕ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကုိ ေဘးနားကေန ျပဳလုပ္ေပးေနတ့ဲ အဘြားရဲ႕သမီး တပည့္ပါ။ "
" ဟုတ္က့ဲဗ် "
" ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူရိႏၵပါ။ ဆရာႀကီးဆီကုိ လာနီရွားတုိင္းျပည္ကေန ေရာက္လာၿပီး ဒဏ္တစ္ခုကု လာကုတာပါ။ "

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးလုိက္ၾကၿပီး ဆရာႀကီးနဲ႔ စကားမ်ားေျပာဆုိလုိက္ေလသည္။ ေမာရိယသည္လည္း ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာဘ့ဲ တစ္ေယာက္တည္းပ့ဲ အခန္းတြင္းသုိ႔ေအာင္းကာ သမာဓိဓာတ္သြင္းေနသည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဘြားႀကီးနန္ရွာလင္ရဲ႕ေဘးမွ ေကာင္မေလးကုိ ျမင္ေယာင္ေနမိေလသည္။ ညသန္းေခါင္အခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ဆရာႀကီးက အျပင္ဘက္ကုိ ေခၚသျဖင့္ ေက်ာက္နက္သားစုိင္မ်ား စုိက္ထူထားေသာေနရာတစ္ခုကုိ ေခၚသြားေလသည္။ ထုိေနရာက ၀ိညာဥ္မ်ား ႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာတန္ခုိးစြမ္းအားမ်ားတုိ႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ေသာေနရာတစ္ခုလုိ႔လည္း ဆရာႀကီးက ဆုိထားပါတယ္။ သူရိႏၵလည္း လုိက္ပါလာေလသည္။ အဘြားႀကီးနဲ႔ ေကာင္မေလး ၊ အဘုိးႀကီးကေတာ့ မျမင္သျဖင့္ ေမာရိယကေတာ့ ျပန္သြားပီလုိ႔ မွတ္ယူလုိက္ေလသည္။ ဆရာႀကီးသည္ ေက်ာက္စုိင္မ်ားစုိက္ထားေသာေနရာသုိ႕ေရာက္လွ်င္ သေကၤတမ်ားထြင္းထားေသာ ေက်ာက္စုိင္တစ္ခုအနားတြင္ ထုိင္လုိက္ေလသည္။ ေမာရိယ နဲ႔ သူရိႏၵသည္လည္း အသီးသီး ထုိင္လုိက္ၾကေလသည္။

" ေမာရိယ မင္းကုိ သင္ေပးတ့ဲပညာေတြက တိဗက္ေတာင္တန္းကုိ အေျခခံေသာပညာမ်ားျဖစ္တယ္။ ဒီကေန႔ အ့ဲပညာေတြရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြကုိ လမ္းညႊန္ေပးမယ္..."

" ဟုတ္က့ဲ ဆရာႀကီး "

" ပါရမီလမ္းကို ေလၽွာက္လွမ္းသူ၊ ပါရမီ လမ္းစဥ္ကို အားကိုး အားထားျပဳသူ တစ္ေယာက္တိုင္း အတြက္ မုိးႀကိဳးစိန္သားပညာစဥ္မွာ ယိဒမ္လုိ႔ေခၚတ့ဲ အေစာင့္အေရွာက္ ကိုယ္စီ ရွိၾကတယ္။ ဒီလမ္းျပသူေတြက သူတုိ႔ရဲ႕တပည့္ေတြကုိ အသိအာရုံေတြ ႏုိးၾကားလာေအာင္ ဖြင့္ေပးတယ္။ သြားလမ္း လာလမ္း သာရေလေအာင္ အကာအကြယ္ ေပးတယ္။ လမ္း ခင္း၊ ေလွကား ဆင္၊ တံတားထိုးေပးတတ္ၾကတယ္။ အေစာင့္အေရွာက္တိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ ဝိေသသ၊ ကိုယ္ပိုင္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးႏွင့္ စရိုက္ သဘာဝ မ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္ အ့ဲကေန တစ္ဆင့္တက္ၿပီး သူတို႔ က်ရာ ေနရာ၊ ဆိုင္ရာ အခ်ိန္၊ ေဆာင္ရြက္ ရမည့္ တာဝန္မ်ားကို ၿပီးေျမာက္ေစၾကတယ္ အား ထုတ္ လွုပ္ရွား အျဖစ္အပ်က္မ်ား အေနႏွင့္ ေတြ႕ရတတ္တယ္ အေစာင့္အေရွာက္ေတြ သူတို႔ကို အားကိုး အားထား အဓိဌာန္ျပဳသူတို႔အား ပစ္ပယ္ ထားရိုး ထုံးစံမရွိ။ ဝိညာဥ္ပိုင္းမွာ ခြန္အား ျဖည့္တင္း လမ္းညြန္ျပသေပးတယ္ ႐ုပ္ေလာကမွာ ႀကံစည္တိုင္း ေအာင္ျမင္၊ ေဆာင္ရြက္တိုင္း ၿပီးေျမာက္ေအာင္ မွိုင္းမ ေပးတတ္တယ္ ဒါက ဒီပညာစဥ္အတြက္ မျဖစ္မေနသိဖုိ႔လုိတယ္။ ဆရာေတြက နာမ္ဆရာေတြလည္းရွိသလုိ ဆရာလုိ႔ ရုပ္ဆရာေတြလည္း ရွိမယ္။ အာရုံကေန လာေရာက္သင္ေပးတာေတြလည္းရွိမယ္။ ဒါကုိ အရင္သိရွိထားဖုိ႔လုိမယ္ "

တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခ်ိန္တြင္ ဆရာႀကီးရဲ႕စူးရွလွေသာ မတုိးမက်ယ္အသံသည္လည္း တျဖည္းျဖည္းပတ္၀န္းက်င္ကုိ ျပန္႔လ်က္ရွိေပသည္။ တစ္ခ်က္ခ်က္ ေကာင္းကင္မွ လမင္းရဲ႕အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေက်ာက္တုံးမ်ားတြင္ ထြင္းထုထားေသာ သေကၤတမ်ားသည္ တစ္ခ်က္ခ်က္ အေရာင္ေလးေတြ လက္လက္သြားေလသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆရာႀကီးလည္း မႏၱန္တစ္ပုဒ္ေရရြတ္လုိက္ေလေတာ့သည္။ ထုိမႏၱန္ရြတ္ဆုိေနျခင္းတြင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနရုံမွ လြဲၿပီး ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိေခ်.။ ထုိအခ်ိန္တြင္ အေ၀းမွာ လြင့္လာေသာအသံမ်ားလည္း ၾကားရသည္။ ေက်ာက္တုံးမ်ားတြင္ ထြင္းထုထားေသာသေကၤတမ်ားသည္လည္း ထူးဆန္းစြာ အေရာင္မ်ားလည္း ထြက္လ်က္ရွိသည္။ ထုိစဥ္တြင္ ေကာင္းကင္မွ ထူးဆန္းေသာအလင္းတန္းမ်ားလည္း အေ၀းေကာင္းကင္တစ္ခုမွ ေပၚလာေလသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္မွ ရုတ္တရက္လင္းလ့ဲေတာက္ပေသာ အရာႀကီးတစ္ခု က်လာေလသည္။

@လင္းညိဳ႕တာရာ
@linnhyotaryar
MSC - 226
(အပုိင္းေျခာက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကပါအုန္းလုိ႔)

အပိုင္းတစ္ဖတ္ရန္ - https://steemit.com/myanmar/@linnhyotaryar/alngmundefinednsa-1-dfb422788ad5c

အပိုင္းႏွစ္ဖတ္ရန္ - https://steemit.com/myanmar/@linnhyotaryar/alngmeundefinednsa-2-07d7de12f3d07

အပိုင္းသံုးဖတ္ရန္ -
https://steemit.com/myanmar/@linnhyotaryar/alngmundefinednsa-3-ebcbf47cde08c

အပိုင္းေလးဖတ္ရန္ - https://steemit.com/myanmar/@linnhyotaryar/alngmeundefinednsa-4-ec66d14e97865