Where is free time? (Final Chapter)
ထမင္းစားရင္းႏွင့္ ကာတြန္းကလည္း ၾကည့္ေသး၏။ တူေတာ္ေမာင္က ပိုဆိုး၏။ ေန႔လည္ ပန္းခ်ီသင္တန္း မသြားခင္ လာသည့္ ကာတြန္း စီးရီးကိုလည္း အလြတ္မခံေပ။ ထိုကာတြန္းကလည္း ပန္းခ်ီ သင္တန္း သြားခါနီး အခ်ိန္ထိ လာ၏။ ေန႔လည္ (၁၂) နာရီခြဲေက်ာ္ကေန (၁) နာရီ ထိုးခါနီးအထိ လာ၏။ သင္တန္းခ်ိန္ မွီေအာင္ မနည္းႀကီး ေျပာေနရေသး၏။ သင္တန္းခ်ိန္ ေနာက္က်လွ်င္လည္း ဆရာသမားက သူ႔အေမကို ေျပာေသး၏။ က်ေနာ့္ကို ေစာေစာပို႔ေပးဖို႔ေပါ့။ မွတ္ေတာင္ထားရဦးမည္။ သူ႔သူ ကာတြန္း ၾကည့္ၿပီး ေနာက္က်သည္ကို က်ေနာ့္ကိုက လႊဲခ်လိုက္ေသး။
ေန႔လည္ (၁) နာရီပို႔။ (၂) နာရီခြဲ တခါ တေယာက္ပို႔၊ ညေန (၅) နာရီက်ေတာ့ ျပန္ႀကိဳႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဟုတ္ေန၏။ ဆိုင္ကယ္ေလး ခဏတျဖဳတ္ ေမာင္းရံုပဲ ဆိုေပမယ့္ ထို ခဏ တျဖဳတ္ေလးေတြက ေသးေသး ေသးေသးႏွင့္ မ်ားေနေတာ့ လုပ္စရာ တခုခု ရွိေနလွ်င္ ေတာ္ေတာ္လည္း ဒုကၡေရာက္ရ၏။ လုပ္စရာမ်ား၊ ခ်ိန္းထားတာမ်ား ရွိလွ်င္ သူတို႔ကို ႀကိဳရမည့္ အခ်ိန္ကို ခ်ိန္ၿပီး ညႇိၿပီး လုပ္ေနရ၏။ သြားခ်င္သလို သြားမရ၊ ေနခ်င္သလို ေနမေရေပ။ လူလြတ္ တေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ အိမ္္ေထာင္သည္ အလား ေနထိုင္ေနရသလိုပင္။ ၾကာေတာ့ ကို္ယ့္ကိုေတာင္ လူလြတ္ ဆိုတာကို ေမ့ေမ့သြား၏။
တူမေလးကို အႀကိဳအပို႔ အျပင္၊ တူေမေလး၏ အေမ (က်ေနာ့္ အမ) ကိုလည္း ႀကိဳပို႔ လုပ္ေပးရေသး၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္ပိုင္းက က်ေနာ့္ ေယာက္ဖ ဆိုင္ကယ္ တစီးႏွင့္ ခ်ိတ္မိၿပီး နံရိုး တေခ်ာင္း က်ိဳးထားသျဖင့္ တလ၊ ႏွစ္လေလာက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနရမည္ဟု ဆရာ၀န္က မွာထား၏။ ခါးေနရာနား ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာက္ပတ္တီးလည္း စီးလို႔ မရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမႀကီး ရံုးသြား၊ ရံုးျပန္ႏွင့္ သူသြားလိုသည့္ ေနရာမ်ားကို လိုက္ပို႔ လိုက္ႀကိဳေပးေနရ၏။ က်ေနာ့္ အမႀကီးက ဆိုင္ကယ္ မစီးတတ္ေပ။ အမငယ္က ဆိုင္ကယ္ စီးတတ္ေနလို႔ ေတာ္ေသး၏။
က်ေနာ့္ အမႀကီးကလည္း ေန႔တိုင္း သြားစရာကို ရွိေန၏။ တရက္တေလ ေလးေတာင္ သြားစရာ မရွိသည့္ ေန႔ မရွိေသးေပ။ တခါတေလ ကေလး ႀကိဳရမည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ေနတတ္သျဖင့္ သူ႔ကို အရင္ပို႔ အရင္ႀကိဳထားရ၏။ ကိုယ့္ အမကို မပို႔ခ်င္၊ မႀကိဳခ်င္လို႔ မဟုတ္ေပ။ က်ေနာ့္မွာလည္း က်ေနာ္၏ လုပ္စရာမ်ား ရွိေသးသည္ မဟုတ္လား။ က်ဴရွင္ခ်ိန္မ်ား မရွိတိုင္း လံုး၀ႀကီး အားေနသည္ မဟုတ္ေပ။ က်ဴရွင္ခ်ိန္မ်ား မရွိတုန္းေလးေတာ့ က်ေနာ္လည္း စိတ္ေအး လက္ေအး နားခ်င္ေသးသည္ မဟုတ္လား။ ခုက လုပ္စရာမ်ားကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရ၊ နားစရာ ရွိလွ်င္လည္း ေကာင္းေကာင္း မနားရႏွင့္ ျဖစ္ေန၏။
သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ သြားဖုိ႔ လာဖုိ႔ လည္ဖို႔ ပတ္ဖို႔ကိုေတာင္ မလုပ္ႏို္င္ေပ။ နီးနီးနားနား ခရီးတိုေလး သြားဖို႔ အေရးေတာင္ သူတို႔ကို ႀကိဳပို႔ လုပ္ေနရသျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အေပၚမွာ ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း အိမ္ေထာင္သည္ႀကီး တေယာက္လိုကို ျဖစ္ေန၏။ လူလြတ္ အိမ္ေထာင္သည္ေပါ့ေလ။ ယခုႏွစ္ က်ေနာ့္ ေႏြရာသီ အားလပ္ရက္ေလးမ်ားသည္ ဒီအတိုင္း ကုန္ဆံုးသြားဖို႔သာ ရွိ၏။ သူတို႔ သင္တန္းက ေႏြတတြင္းလံုးကိုး။ သႀကၤန္တြင္းေလး ခဏေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေလး နားရမည္ ထင္၏။ အမေတြႏွင့္္ တူ၊ တူမတို႔၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ က်ေနာ္၏ ေႏြရာသီေလးသည္ ယခင္လို အားအားယားယား မဟုတ္ပဲ တကုတ္ကုတ္ႏွင့္ေတာ့ အလုပ္ရွုပ္ေနရၿပီ ျဖစ္၏။
Don Jaun
MSC 31
ဘယ္မွာ မွ မလြတ္လပ္ဘူး
နိဗၺာန္က လြဲ၍ေပါ့
Posted using Partiko Android
Inn ဗ်ာ။ ဟုတ္သား။
ကိစၥ မ်ားေျမာင္ ဤလူ႕ေဘာင္
Posted using Partiko Android
ဟုတ္ပ
Hey @donjaun! Glad to meet you here! Have you tried Partiko? It’s a really cool Steem app! You download it, login using your Steem account, and boom, you can use Steem on your phone!
What’s even cooler is that they reward you Partiko Points for using it, and you can cash it out for STEEM!
Join using this link: https://partiko.app/referral/vintage-m , and you will get 1000 Points as a bonus! Let’s see who can reach 30000 Points first!
ပိုစ့္ေရြးခ်ယ္ေပးသူမ်ား၏ Curation Collective Discord community ရိွ ျမန္မာ ေရြးခ်ယ္ေပးသူ ခ်န္နယ္တြင့္ မွ်ေဝထားေသာ အထက္ပါပိုစ့္ကို @C-Squared အဖဲြ့အစည္းအေကာင့္မွ ကိုယ္တိုင္စိစစ္ေရြးခ်ယ္ျပီးေနာက္ မဲေပးျခင္းနွင့္ မွ်ေဝေပးျခင္းမ်ား ျပုလုပ္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္။
This post was shared in the #burmese-curation channel in the Curation Collective Discord community for curators, and upvoted and resteemed by the @c-squared community account after manual review.
@c-squared runs a community witness. Please consider using one of your witness votes on us here