ေစ်းကြဲခ်ိန္

ေစ်းကြဲခ်ိန္

(၁)

အျပံဳး ပန္းေတြက တလက္လက္ရယ္ ……။ သားသမီး စာေမးပြဲ ေအာင္ေတာ့ အေမ ျဖစ္သူမ်ား ေပ်ာ္တာ ဆန္းသလား ……။
ဟုတ္တယ္ သည္ေန႕ တကၠသိုလ္ ဝင္တန္း စာေမးပြဲ ရလာဒ္ေတြ ေၾကျငာေသာေန႕ ………
ေအာင္စာရင္း ထြက္သည့္ေန႕ ………
ေပ်ာ္သူေတြ ေပ်ာ္ ငိုသူေတြ ငို ၾကတဲ႔ေန႕ ………
ဘဝ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြား နိုင္ေသာေန႕ ………
က်ဳပ္နဲ႕ေတာ့ မဆိုင္ေသးဘူး ဗ်။ လိုေသးတယ္ ေအးေဆးပဲ ။
ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္က ေအာင္တာ မေအာင္တာ စိတ္မဝင္စားဘူး …………
အေကာင္းဆံုး ေတာ့ အျမဲတမ္း ႀကိဳးစားတယ္ ………
ပံုမွန္ေတာ့ တစ္နွစ္ တစ္တန္း ေအာင္ေနတာပဲေလ ဘာ ပူရလို႕လဲ။
က်ဳပ္ ဆယ္တန္းေရာက္ ရင္လည္း ႀကိဳးစားမယ္ ေအာင္တာ က်တာ ေတာ့ မတတ္နိုင္ဘူး။
ကိုယ္က စစ္ေဆးတာမွ မဟုတ္တာဗ်ာ။
ဆရာ ဆရာမေတြ စစ္ေဆးတာ၊ သေဘာက်ရင္ ေအာင္ ေပးလိမ့္မယ္။
သေဘာမက်ရင္ ေတာ့ နိုးပဲေလ ။
ဒါေၾကာင့္ ေအာင္စာရင္း ၾကည့္ျပီး ေပ်ာ္ေနတဲ႔သူေတြကို ၾကည့္မရဘူး ………
ငိုေနတဲ႔သူေတြကို အျမင္ကပ္တယ္ဗ်ာ ………… ရွင္းရွင္းပဲ။

(၂)

က်ဳပ္မိသားစု အေၾကာင္းက စိတ္ဝင္စားဖို႕ မေကာင္းပါဘူး။
ခပ္ ညံ့ည့ံ ဇာတ္ညႊန္း တစ္ပုဒ္ လိုပါပဲ။
က်ဳပ္ညီ အငယ္ေကာင္ ေမြးျပီး သိပ္မၾကာခင္ က်ဳပ္တို႕ ဘဝ မုန္တိုင္းထန္ခဲ႔ ၾကရတယ္။
ေယာက်္ား မပီသ ခ်င္တဲ႔ အေဖနဲ႕ က်ဳပ္တို႕ သားအမိ သံုးေယာက္ ၾကားက ပဋိပကၡကို အေဖက လွလွပပေလး ေျဖရွင္းသြားခဲ့တယ္။
အေဖ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို အေမက မိုနာလီဇာ ထက္ မေလ်ာ့တဲ႔ အျပံဳးနဲ႕ လက္ခံခဲ့တယ္။
အေမရဲ႕ အျပံဳးကို ခုထိ က်ဳပ္ ဘာသာ မျပန္တတ္ေသးဘူး။
အေဖက ထားခဲ႔နိုင္ေပမယ့္ အေမကေတာ့ မရ ရေအာင္ က်ဳပ္တို႕ ႏွစ္ေကာင္ကို ေကြ်းေမြး ျပဳစု ခဲ့တယ္။
ယုယ ၾကင္နာမႈေတြ မေပးနိုင္ခဲ့ေပမယ့္
အေမက တာဝန္ကိုေတာ့ မလစ္ဟင္းေစခဲ့ဘူး။
ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ေဝဖန္ ကဲ႔ရဲ႕ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္း ဆဲေရး တိုင္းထြာမႈေတြကို ပင့္သက္႐ႈိက္ျပီး အံႀကိတ္ခံရင္း မွားတာ မွန္တာ မၾကည့္ က်ဳပ္တို႕ ေရွ႕ေရး ပဲ ေခါင္းထဲ ထည့္ထားခဲ့တာ။
က်ဳပ္ကလည္း ဒီအေမကေမြးလာတဲ႔ ဒီသား ဘဝကို ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ပဲ ေနခဲ့တယ္။
လုပ္စရာ ရွိ လုပ္ ခံစရာ ရွိ ခံ ဒါပဲ။
ဒါေပသိ အေမကိုေတာ့ ခ်စ္တယ္။ ေလးစားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္တယ္။
ဟုတ္တယ္ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္ရမယ္။
နို႕မို႕ဆို အေမ ေဘးနားက ရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြက က်ဳပ္ဆီကို မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္ေရာက္လာ
တတ္လို႕ ဗ်ိဳ႕ ဟဲဟဲ။
တစ္ခုခု စိတ္မေတြ႕ လို႕ကေတာ့ အေမက ခ်က္ခ်င္းကို လက္နက္ပုန္း အဆင့္လြန္ ပညာရွင္ ျဖစ္သြား တတ္ေရာ။ လက္ေၿဖာင့္ ခ်က္က တန္းေနတာ။
ဘယ္လို မ်ား ေလ့က်င့္ထားပါလိမ့္။
အဲသလို က်ဳပ္တို႕ ဘဝေတြက လိမ္ဖယ္ လိမ္ဖယ္ နဲ႕ပဲ …… အေမက ေစ်းထဲမွာ ဝက္သားေရာင္း၊ အငယ္ေကာင္က မူလတန္း၊ က်ဳပ္က အထက္တန္း ေရာက္လာခဲ့တာပဲ။
ကဲ……… က်ဳပ္ မေျပာလား …… ခပ္ညံ့ညံ႔ ဇာတ္ညႊန္းပါလို႕။

(၃)

'' လာပါျပီေတာ္ ငါေတာ့ မ်က္စိေနာက္ရဦးမယ္ ေဟ့ ''
အေမ့ အသံေၾကာင့္ က်ဳပ္ ဝက္သားတြဲေပၚက ယင္ေကာင္ ေမာင္းေနရာမွ အေမ ေမးေငါ့ရာသို႕ လွမ္းၾကည့္မိသည္္။
တက္ႀကြ တဲ႔ ေျခလွမ္းမ်ားနွင့္ ေခါင္းတေမာ့ေမာ့ လည္တဆန္႔ဆန္႔ ျဖင့္ ေစ်းဘက္သို႕ ေလွ်ာက္လာေနေသာ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္နွင့္ သူ႕သမီး။
ဒီေလာက္ဆို အေမဆိုလိုတာ က်ဳပ္ သေဘာေပါက္သြားျပီေလ။
ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ ၏သမီး နာမည္ ဆယ္တန္း ေအာင္စာရင္းတြင္ ပါလာသျဖင့္ လူမ်ားမ်ားနွင့္ ဂုဏ္ယူေျပာဆိုနိုင္ရန္ အလို႕ငွာ ေစ်းသို႕ ခပ္ေစာေစာ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။
မနွစ္ကလည္း ဒီေန႔ ဒီရက္ မွာ ဤနည္းအတိုင္း ေစ်းကို သံုး ေလး ပတ္ေလာက္ပတ္၍ ေတြ႕သမွ်လူကို နႈတ္ဆက္ျပီးတိုင္း သူ႕သား ဆယ္တန္း ေအာင္သြားေႀကာင္း ေျပာေနပံုကို က်ဳပ္ ျပန္ မွတ္မိေနေသးတယ္။
ေဒၚ ႀကိဳင္ႀကိဳင္ မွာ သား တစ္ေယာက္ သမီး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ေလ။
'' သူ႕သမီးလည္း ဆယ္တန္းေအာင္သြားလို႕ ထင္တယ္ဗ် ''
စဥ့္တီတံုး ေပၚက ယင္ေကာင္ကို လက္နွင့္ ခတ္လိုက္ရင္း က်ဳပ္ ေျပာလိုက္တယ္။
က်ဳပ္ ခန္႕မွန္းခ်က္ ကို အေမက ေခါင္းျငိမ့္ ေထာက္ခံရင္း
'' ဒါပဲေပါ့ ဘာရွိဦးမလဲ။ငါ့ဆီ လာႀကြား လို႕ကေတာ့ နားပူတာနဲ႕ တန္ေအာင္ ဝက္သားေတြ မ်ားမ်ား ေရာင္းရေအာင္ ေျမွာက္ေပးလိုက္ဦးမယ္ သားေရ။အင္း ……… မိပူတူးမ ရဲ႕ သမီးေလး ေရာ ဒီနွစ္ ေအာင္လား မသိဘူး။ ေစ်းလာမွ ေမးႀကည့္ဦးမယ္။''
အေမကေတာ့ စီမံကိန္းေတြ ဆြဲရင္း သူ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆီ စိတ္ေရာက္သြားတယ္။
ေဒၚပူတူးမက စကားေျပာရင္ အသံနည္းနည္း က်ယ္တဲ႕ အေမ့သူငယ္ခ်င္း၊ ႏွစ္လမ္းေက်ာ္မွာ ေနတယ္။
ဟုတ္တယ္ သူ႕သမီးလည္း ဒီနွစ္ ေျဖထားတာ ေစ်းထဲ ေစာေစာလာရင္ေတာ့ ေအာင္လို႕ပဲ။
မလာရင္ေတာ့ က်ျပီေသခ်ာတယ္။
ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ ကေတာ့ ၾကည့္ေလ မေမာနိ္ုင္ မပန္းနိုင္ ေတြ႕သမွ်လူကို ျပံဳးျပေနတာ ပါးစပ္က နားရြက္ တက္ခ်ိတ္ေတာ့မယ္။
အနည္းဆံုးေတာ့ ေစ်းကို သံုးပတ္ေလာက္ ပတ္ဦးမွာ ႀကိမ္းေသတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ေနျမင့္လာျပီ ေလ။
ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္လည္း ေျခတိုေနေအာင္ ေစ်းကို ပတ္ခဲ့ျပီး ပါး႐ိုးေတြ ေညာင္းညာ၍ ျပန္သြားခဲ့ေခ်ျပီ။
ေစ်းကြဲခ်ိန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝယ္သူပါးလာသည့္ အျပင္ အခ်ိဳ႕ဆိုင္မ်ား သိမ္းဆည္းေနၾကျပီ ေပါ့ဗ်ာ။
ေစာေစာ ေစ်းသူ ေစ်းသားမ်ားျဖင့္ ဆူညံ ပြက္ေလာရိုက္ခဲ႔ေသာ ေစ်းမွာ အခုေတာ့ အိေျႏၵ ရရ တည္ျငိမ္ေန၏။
ဝက္သားတြဲကလည္း ကုန္သင့္သေလာက္ကုန္ သြားျပီျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ အေမ အေပါ့အပါး က ျပန္လာရင္ ေစ်းသိမ္းဖို႕ ေျပာေတာ့မယ္ လို႕ က်ဳပ္ ထင္ေနတယ္။
အိမ္မွာလည္း ခ်က္ျပဳတ္ ေလွ်ာ္ဖြပ္ လုပ္ရဦး မယ္ေလ။
အဲသလို စဥ္းစားေနတုန္း ဘယ္အခ်ိန္ ကတည္းက ဆိုင္ေရွ႕ ေရာက္ေနမွန္း မသိတဲ႔ ေဒၚပူတူးမ။
သူမ၏ မ်က္နွာက အားမရွိ ျဖဴဖတ္ ၿဖဴေရာ္ ။
'' သားေရ အန္တီ ဒီအသားတြဲေလး ယူသြားမယ္ကြယ္။ ပိုက္ဆံကို ညေနမွ သား အေမနဲ႕ အန္တီ ရွင္းလိုက္မယ္ ေနာ္။ သြားျပီ သိလား ''
သူေျပာခ်င္ေသာ စကားမ်ားကို အားမရွိ ေတာ့တဲ႔ လူလိုပဲ ေျပာျပီး ျပန္ထြက္သြားေသာ ေဒၚပူးတူးမကို က်ဳပ္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနွင့္ ေငးႀကည့္ရင္း က်န္ရစ္ ခဲ႔သည္။
ေဒၚပူတူးမ မွ ဟုတ္ရဲ႕လား တျခားသူမ်ားလား။
အသံ က်ယ္က်ယ္ေျပာတတ္တဲ့ ေဒၚပူတူးမ ဒီတစ္ခါ အသံ က်ယ္က်ယ္ မေျပာေတာ့။ ဘာေတြ ေျပာသြားမွန္း က်ဳပ္လည္း မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္။
အရင္ကဆို အေမနဲ႕ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ေနၿပီးမွ အိမ္ျပန္တတ္ေသာ ေဒၚပူတူးမ။
မ်က္ႏွာကလည္း အရင္နွင့္ မတူ မအီမလည္ မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႕ ဆိုေတာ့ ………က်ဳပ္က တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးသူ တစ္ေယာက္လို ေၾကာင္တက္တက္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။
ေနာက္ေတာ့မွ စဥ္းစားမိသြားတယ္ ။
သူမ ေစ်းလာဝယ္တဲ႔ အခ်ိန္၊ သူမ မ်က္နွာ အေနအထား၊ ယေန႕ အေျခအေန အခ်ိန္အခါ ကာလ ကိုတြက္စစ္ လိုက္ေတာ့မွပဲ သေဘာေပါက္သြားျပီး ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ နွွင့္ ေဒၚပူတူးမ တို႕ ႏွစ္ဦးအား ယွဥ္တြဲကာ ႏိႈင္းယွဥ္ ေတြးေတာၾကည့္မိေတာ့တယ္ ဗ်ာ။
အကယ္၍ မ်ား ထို မိခင္နွစ္ဦး လမ္းမထက္တြင္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕မိပါက မည္သူက မည္မွ် အေနရခက္မည္ကို ေတြးမိေတာ့ က်ဳပ္ ေခြ်းေတာင္ နည္းနည္း စို႕လာတယ္။
ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ ေနရာမွာ အေမကို အစားထိုး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမ နွယ္ ကြမ္းခ်ိဳး(ဂ်ိဳး) ေတြ တက္ေနတဲ႔ ေရာင္စံုသြားေလးေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ နဲ႕ ……အဆင္ေျပတယ္။
ေဒၚပူတူးမ ေနရာ………… အေမ့ကို အစားထိုးၾကည့္ေတာ့ က်ဳပ္ ေလ ဘာျဖစ္သြား မွန္းကို မသိဘူး၊ ေခါင္းတစ္ေခါင္းလံုး အိုးထိန္းစက္လို လည္သြား ပါေလေရာ။
မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး က်ဳပ္ ေလးစား ခ်စ္ခင္ရတဲ့ အေမ အဲသလိုေတာ့ အျဖစ္ မခံနိုင္ဘူး။
က်ဳပ္ ေလ …… က်ဳပ္ ဒီေန႕က စျပီး ႀကိဳးစားေတာ့မယ္ဗ်ာ ႀကိဳးစား မယ္ ။
က်ဳပ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး စိတ္နည္းနည္း တည္ျငိမ္ သြားေတာ့ နဖူးေပၚမွာ စို႕ေနတဲ႔ ေခြ်းေတြ သုတ္ေနလိုက္တယ္။
အေမ ကေတာ့ အေပါ့အပါးသြား ရာက ျပန္လာေနျပီ။
'' ဟဲ႔ နင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ … သြား သြား ငါ ေစ်းသိမ္းဖို႕ျပင္ေနတုန္း…… ဒီပိုက္ဆံကို ေန႕ျပန္တိုး ေပးတဲ့ ေကာင္မေလး အိမ္……သြားေပးလိုက္ ျမန္ျမန္ေနာ္ ျမန္ျမန္ ……''
က်ဳပ္ ကိုေပးဖို႕ ပိုက္ဆံကို ေငြသိမ္းဗူး ထဲက ထုတ္ရင္း စကားေတြ ေျပာေနတဲ႔ အေမကို ၾကည့္ျပီး က်ဳပ္ စကားလံုးေတြ စီေနလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံ လွမ္းယူရင္း စဥ္းစား ထားတာေတြ ေလးေလးနက္နက္ ႀကီး ေျပာခ်လိုက္ျပီး အေျပးေလး ထြက္လာ လိုက္တယ္။
'' အေမ ဘယ္ေတာ့မွ ေစ်းကြဲခ်ိန္ ေစ်းမဝယ္ေစ ရဘူး ဗ် သိလား ''
ခပ္လွမ္းလွမ္း ေရာက္ေတာ့ က်ဳပ္ ေနာက္ျပန္ ငဲ႔ ၾကည့္မိတယ္။
အိမ္ျမန္ျမန္ ျပန္ရေအာင္ ေစ်းမသိမ္းဘဲ က်ဳပ္ ဆီကို ျပံဳးျပံဳးႀကီး လွမ္းႀကည့္ေနတဲ႔ အေမကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ေရာင္စံု သြားေတြကေတာ့ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕ေပါ့ ။

( ကိုးကား - နိုင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီး ေအာင္သင္း ၏ အေတြးကို စိတ္ကူးယဥ္ ေရးဖြဲ႕ပါသည္။ )

Give my love to you all ,Steemians.
written by : @aggamun
MSU NO - 022

#myanmar
#msu