ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္း (@aggamun)

ကြ်န္ေတာ္ ဒီ post ကို ေရးတာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ အေၾကာင္းကို ေတာ့ မၾကာခင္ သိရေတာ့မွာ ျဖစ္သည့္ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာေသးပါဘူး။ မနက္ျဖန္ေလာက္ ဆို သေဘာ ေပါက္နားလည္ လာမွာပါ။

---

ကြ်န္ေတာ္ လူယုတ္မာ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒါ ေလးတန္း ေလာက္တုန္းကပါ။ ေက်ာင္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာပါ။ ေက်ာင္းကို ျမင္တိုင္း ျမင္တိုင္း အဲဒီ ကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္ ေမ့မရခဲ့ပါဘူး။

ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းက ေလးတန္း အခန္းရဲ႕ အေနာက္ဘက္ ကပ္ရပ္မွာ ေျမကြက္လပ္ တစ္ခု ရွိပါတယ္။ မိုးရာသီဆို ဗြက္ထကာ ညစ္ပတ္ေနေပမယ့္ ေႏြရာသီ ဆိုရင္ေတာ့ ေျမျပန္႕ျပန္႕ေလး တစ္ခု ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကစားလို႕ အလြန္ ေကာင္းသလို ညေနပိုင္းဆို ေနေရာင္ကို ေက်ာင္းခန္းေလးက ကြယ္ထားလို႔ အရိပ္လည္းရ ပါတယ္။ မိုးရာသီ သန္ခ်င္တိုင္း သန္ ေနခဲ႔တဲ႔ ျမက္ေျခာက္ ေတြက ေႏြရာသီ ဆို ေကာက္႐ိုးပင္ ေတြျဖစ္ျပီး က်န္ခဲ႔ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္ကေတာ့ ေမြ႕ယာပါပဲ။ လူးလို႕ လွိမ့္လို႔ ေကာင္းမွေကာင္း။

စာေမးပြဲ နီးလာတဲ႔ အခါ ျဖစ္ေစ၊ သင္ခန္းစာေတြ ေၾကညက္ျခင္း ရွိ မရွိ သိခ်င္လို႔ ျဖစ္ေစ ဆရာမက စာက်က္ျပီး တစ္ခါတည္း တန္း ေမးေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပထဝီ သမိုင္း သိပၸံ ေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ေယာက္ခ်င္း ဆီကို ေမးတာပါ။ အတန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ စုစုေပါင္းက သံုးဆယ္ ေလးဆယ္ ဆိုေတာ့ ဆရာမ တစ္ေယာက္ထဲက ဘယ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ အကုန္း ေမးနိုင္ပါ့မလဲ။ နည္းစနစ္ သံုးရတာေပါ့။

အရင္ဆံုး ဆရာမဆီ စာအကုန္ ျပန္ျပီး သူေတြထဲက ဆရာမ ယံုၾကည္လို႕ရတဲ႔ သူကို ေနာက္က် စာအံမယ့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ေတြအတြက္ ဆရာမ ကိုယ္စား စာစစ္ ေပးရတဲ့ စနစ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဆရာမ ယံုၾကည္တဲ႔ သူ စာရင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ဆရာမ အခ်စ္ေတာ္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ေလ။

အဲဒီေန႔ကေတာ့ ထူးထူးျခာျခား ဆရာမက အခ်ိန္ အနည္းငယ္ ကန္႕သတ္ လိုက္ျပီး သတ္မွတ္ အခ်ိန္ အတြင္း စာအံလို႔ မျပီးဘဲ က်န္တဲ႔သူ တစ္ေယာက္ သံုးခ်က္ အတီးခံရမယ္လို႔ ႀကိဳတင္ ေျပာထားျပီးသားပါ။ စာအံတဲ႔ ေနရာကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ ဝန္းဝန္း ျဖစ္ေအာင္ ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေစာနက ေျပာတဲ႔ ေျမကြက္လပ္မွာ တစ္ခန္းလံုး စာအံပြဲ လုပ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အခ်ိန္မီ စာအံျပီးလို႔ စာစစ္တဲ႔ တာဝန္ပါ ယူထားပါတယ္။ အခ်ိန္ ျပည့္ခါနီး လာေလေလ စာစစ္ဖို႔ လူ နည္းလာေလေလပါပဲ။

စာစစ္ဖို႕ တစ္ေယာက္စာ(ငါး မိနစ္ခန္႔) သာ က်န္ေတာ့တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ တာဝန္ယူထားတဲ႔ ေက်ာင္းသူ သံုးဦး က်န္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ သိပ္ေတာ့ မရင္းနွီး တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ သူတို႕ သံုးေယာက္ စလံုး စာ ရျပီ စာအံေတာ့မယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲ စစ္လိုက္ရင္ က်န္တဲ႔ နွစ္ေယာက္ အတီးခံရေတာ့မွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေရြးရခက္လို႔ အကုန္လံုး အတူတူ ဆို ခိုင္းလိုက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အိုေကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဆရာမဆီ ဘယ္လို သတင္း ေပါက္သြားလဲ မသိ၊ သံုးေယာက္လံုး တျပိဳက္နက္ စာအံတာ ဆရာမသိ သြားပါတယ္။ ဆရာမက ႐ုတ္တရက္ ေဒါသ ထြက္သြားျပီး ကြ်န္ေတာ့ကိုပါ ေခၚဆူပါတယ္။ ဆရာမက ဒါ ဘယ္သူလုပ္တာလဲ လို႕ေမးပါတယ္။ ဟို သံုးေယာက္က ေတာ္ရွာပါတယ္ အမွန္အတိုင္း ေျပာခ်လိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ လုပ္တာတဲ႔။

ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ လန္႔သြားပါတယ္။ ဆရာမ ေဒါသ ထြက္တာကို မေတြ႔ဘူး ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး လန္႔ပါတယ္။ ဆရာမ က တစ္ေယာက္ကို သံုးခ်က္ ဆိုေတာ့ အ႐ိုက္ခံရမွာလည္း ေၾကာက္သြားပါတယ္။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ အားလံုးေရွ႕မွာ အေမးခံရေတာ့ ထူပူေနပါျပီ။ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္ လူယုတ္မာ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္ သူတို႔ သံုးေယာက္ကို ညႊန္ျပျပီး သူတို႔ေတြက အတင္း စာအံမယ္ ေျပာလို႔ စာစစ္ ရတာပါလို႔ ဆရာမကို ပူပူထူထူနဲ႕ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ (တကယ္ေတာ့ လိမ္တာပါပဲ) အမွန္က ကြ်န္ေတာ့ ဘာသာ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဘယ္ေျပာ ေကာင္းမလဲဗ်ာ ဟိုသံုးေယာက္ တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္သံုးခ်က္စီ အတီး ခံရေတာ့ တာေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က ဆရာမ အခ်စ္ေတာ္ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာတာ ပိုယံုပါတယ္။ သူတို႕ ကေတာ့ ဆရာမရွိေနေတာ့ ႏွစ္ တစ္လက္မ နဲ႔႔ ပူေဇာ္ ပ သ ခ်င္ေနရွာတဲ႔ မ်က္ဝန္း ကေလးေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့ကို ေငးၾကည့္႐ံုပဲ ရွိတာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္ တာဝန္ယူထားတဲ႔ ကိစၥကို ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္မယူဘဲ အမွားလိုက္ခဲ့မိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာက္မယ့္ မီးခဲ တရဲရဲ ဆိုသလို က်ြန္ေတာ္ဟာ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက လူယုတ္မာ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက မွတ္မိပါ့မလား မသိေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေမ့လို႔မရပါဘူး။

---

### အခြင့္အေရး ရရင္ ငါ့ ဘက္က ေတာင္းပန္ဖို႕ အသင့္ပါ သူငယ္ခ်င္းေရ။

Give my love to you all ,Steemians. 😍 😍 😍
written by : @aggamun
MSU NO - 022

#myanmar
#msu