"හොඳම දේ දරුවන්ට " 5% for SL charity..

මට අද ඔබත් එක්ක කතා කරන්න හිතුනෙ ටිකක් වෙනස් මාතෘකාවක් ගැන.මම හිතනවා ඒක වැඩිපුර කථා කරන්න අකමැති ඒත් අපි වැඩියෙන් කථා කල යුතු පැත්තක් කියලා .මේක කතා කරන්න විශේෂයෙන්ම හිතුනෙ ලෝක ළමා දිනයත් ළඟ ලඟම එන හින්දා .තව සතියකින් අපි මහ ඉහළින් මේ දිනය සමරනවා.ඒත් ඒ සමරන වෙලාවෙත් මුලු ලෝකය පුරා ආදරය ,සෙනෙහස ,රැකවරනය අහිමි වුන වගේම ඒ සියල්ල අහිමි කරපු මල් වගේ පුංචි ජීවිත ලක්ෂ ගණනක් මහ පාරවල් වල ළමා නිවාස වල පරවෙලා යනවා පිපෙන්නටත් කලින් . ජීවත් වෙන්න හරිහැටි තැනක් නැතුව ,කුසට අහරක් නැතුව ,විලි වසා ගන්න ඇඳුමක් නැතුව මල් කැකුළු වියැකෙන කොට අපි හරි ආඩම්බරයෙන් කෑ ගහනවා "හොඳම දේ දරුවන්ට " කියලා .දුක් විඳින දරුවන්ට හොඳම දේ තියා අත්‍යාවශ්‍යම දේවල්වත් නෑ .පාරවල් වල, කුඩාරම් වල ,ගස් යට වැස්සට තෙමෙන ,අව්වට වේලෙන දරුවො වගේම ළමා නිවාස වල ඉන්න දරුවොත් ඒ තත්වෙට පත්වෙන්නෙ ඔවුන්ගේ වරදක් නිසා නෙවෙයි .කොතැනක හරි සිද්ද වෙච්ච බරපතල වැරද්දක් නිසා දුක් විඳින්නේ දරුවො .මේවට වග කියන්නෙ කවුද ? සමහර විට කෙනෙක් කියයි මේක තමයි එයාලගේ ඉරණම ,එක වෙනස් කරන්න අමාරුයි කියලා .ඒක බොරු කථාවක් .හොයන්න ඕනේ එයාලට ඒ ඉරණම උරුම කරපු අය ගැන.අම්මලාගේ තාත්තලාගේ හෙවනේ උණුහුමට ඉන්න ඕනේ දරුවෝ එයාලගේ වයසේ අනිත් ළමයි සතුටින් ඉන්න විදිය දිහා බලාගෙන මහපාරක බඩගින්නේ දුක් විඳින රටක ළමයින් වෙනුවෙන් දවසක් වෙන් කරලා තමන්ගේ වගකීමෙන් මිදෙන්න පුළුවන්ද ..?

"හොඳම දේ දරුවන්ට " කියලා පාරම් බාන රටේ ළමා නිවාස ගණන් කරන්න බැරි තරම් තියෙනවා.ඒවායේ ඉන්න අහිංසක දරුවෝ කවුරු හරි කෑම වේලක් අරගෙන එනකන් නිවාසෙ දැල් වල එල්ලිලා තමන්ගේ ඇඟට වැඩිය ලොකු ඇඳුම් ඇඳගෙන කඳුළු වලින් බොඳ වුන ඇස්වලින් පාර දිහා බලාගෙන පාරමිතා පුරනවා.දිව්‍ය රථවලින් බැහැලා සුරඟන පැටව් එක්ක එන වාසනාවන්ත අම්මලා තාත්තලා ඒ පුංචි වුන්ගේ අතට කෑම පිඟානක් දීලා ඒකත් එක්ක සෙල්ෆි එකක් ගහනවා "feeling sad "කියලා .ඒ සෙල්ෆියට අහිංසකයින්ගේ කඳුළු වසන් කරන්න අමාරුයි.ඉපදිලා දවසෙන් දෙකෙන් ළමා නිවාස වල ළමයි දාලා යන අම්මලා වගේම .ඉපදෙන්නටත් කලින් ඉඳලම උත්තරීතර සෙනෙහසින් දරුවෝ බලාගන්න තමන්ගේ මුළු ජීවිතේම දරුවන් වෙනුවෙන්ම කැප කරපු බෝසත් අම්මලත් මේ රටේ ඉන්නවා ඇති තරම්. මේ දෙගොල්ලම ගැන කවි ගීත අනන්තවත් ඇහෙනවා මුළු දවස පුරාම.
සමහර විට අම්මලා එහෙම කරන්නේ කැමැත්තෙන් නෙවෙයි වෙන්න ඇති .එයාලත් අන්ත අසරණ ඇති .ඒත් මල් කැකුළු පලිද ගහේ තියෙන වැරැද්දකට ..?
දරුවන්ගේ සතුට වෙනුවෙන් මොනවත්ම නොකරන බොහෝ අය අතරේ සංවේදී හිත් තියෙන ආදරණීය මිනිස්සුත් සෑහෙන්න ඉන්නවා ,ඔබත් ඒ අතරින් කෙනෙක් වෙන්න .වීදි දරුවෙක් දකින හැම වෙලාවකම මේ මගේ දරුවෙක් කියලා හිතන්න පුරුදු වෙන්න පුලුවන්නම් කොයි තරම් වටිනාකමක් දැනේවිද ජීවිතයට ....ළමා නිවාස වල ඉඳන් හෙට දවසක් පැහැදිලි නැති ජීවිතේට ප්‍රාර්ථනා එකතු කරන දරුවන් වෙනුවෙන් යමක් කරන්න පුළුවන්නම් ඒක ජීවිත කාලය පුරාවටම හිතට සතුට අරගෙන එන දෙයක් වේවි.

දරුවන් වැඩියෙන් හිනාවෙන දවසක මේ විශ්වයම මීට වඩා බොහෝ සුන්දර වේවි ..ඒ සුන්දරත්වයේ කොටස් කරුවන් වෙන්නට ඔබටත් හැකිනම් ඔබ මිනිසෙකුව ඉපදීමේ යුතුකම කලා යැයි හිතේවි....ඒ සොඳුරු දිනය උදා වනතුරු

එළඹෙන ළමා දිනය පුරාවටත් කැකුළු හිත්වල සතුට පිරේවා ....