Black Panther Filmi Neden Çok İzlendi?

Yeni Bir Hikaye?

Hollywood yapım şirketlerinde yeni hikayelere karşı tereddütlü bir yaklaşım vardır. Bu nedenle yeni türde hikayeler hep deneysel kabul edilir ve bağımsız sinemacilarca yapılır. Öyleki "give me the same thing, only different" diye bir söz vardır yani bana aynı hikeyeyi farkli şekilde anlat diye. Stüdyoların böyle yaklaşımlarının sebebi sanat düşmanı olmaları değil, sadece bu işi ticari olarak yaptıkları için risk almak istememeleridir. Kendisini daha önce defalarca kanıtlamış bir anlatım türü varken neden yeni bir yaklaşım için korkunç paraları riske atsınlar?

Çoğunluğu Afrika temelli oyunculardan oluşan bir kadro genelde riskli kabul edilir. İzleyici kitlesinin, Amerika'yı baz alırsak, sayıca az olacağı düşünülür ve yine riske girilmez. Afrika temelli kültürü konu alan filmler hep küçük bütçeli olur ve sayıca az sinemada vizyona girer. Arada çıkan büyük bütçeli filmlerde çekilmiştir ama geneli düşünürsek sayıca oldukça azdır. Bir iki yıl önce çıkan "Oscars so white", yani oscarda hep beyazlar var diye çevirebileceğimiz hareketi hatırlayın.

Black Panther Kimi Anlatıyor?

Akla gelen ilk cevap elbette koyu tenli Afrikalı insanların gelecekvari hikayesidir. Oysa durum bence farklı. Black Panther tüm özellikleri ile bir beyaz tenli anglo-sakson zihniyeti anlatır. Dışarıdan teni siyah görünen oyuncular aslında beyazdır. Filmde resmedilen kültür bir kaç dans gösterisi dışında Afrika ile uzaktan yakından alakalı değildir. Pekala bir Norveç hikayeside olabilirdi. Afrika kültürünü resmederken kullanılan ögeler tematik olarak hep beyaz insanı özetler. Film aslında beyaz adamın kendisine yakıştırdığı ve oluşturduğu kültürü sadece siyah tenli insanlar aracılığı ile anlatır.

Yani aslında izleyiciye eski bir hikaye yeni bir şekilde verilir.

Bütün mesele elbette bundan ibaret değil elbette. Büyük bütçeli filmlerin tüm özellikleri bu filmde de mevcut. Anında maceraya çağrı, güzel kadınlar, yakışıklı erkekler, gerilim ve heyecan müziği, çok tehlikeli düşmanlar vs. vs. gibi tüm klasik büyük film temaları bu filmde de var.

Heyecan!

Mantık bilimciler bile insanın mantıklı değil duygusal bir varlık olduğunu söylerler. Bunu çok iyi bilen sinemacılar hayatları vasat giden insanlara yeni bir hayat sunar kapalı bir salonda. Onun için film karanlıkta izlenir. Gerçeklikten uzaklaşmak için. Karanlıkta yeni bir dünya kurulur sinema salonunda. Yönetmenin ve yapımcının istediği gibi bir dünya.

Black Pather`de aslında yeni gibi görünen hikayesi ile arada komik ama tehlike ve fantastik bir dünyada geçer. Kahramanlar bellidir, kimin kazanıp kimin kaybedeceğini ilk dakikadan itibaren biliriz. Yine de heyecan vericidir. Heyecan verici olan şey bizim önceden ne olacağını bilip kendimizi daha zeki hissetmemizdir. Bunun yanında çok iyi görsel effektler, ancak gizli servis hikayeleri yazan kitaplarda okuyacağımız türden operasyonlar ve önce kaos sonra düzenin tesis edilmesi ile hikaye bitirilir.

Bu film de diğer tüm süper kahraman filmleri gibi bizi mucizevi ve bambaşka bir dünyaya götürdüğü için izlendi. İçerik aynı olsa da şeklen yeni bir şey yapıldı.

İzlenir mi?

Tabi ki. Sinema salonundan çıkınca birlikte izlediğiniz kişiye filmle ilgili herhangi bir şey anlayamayacaksınız. Çünkü herşey bir kaç cümlelik özetten ibaret ve yüzeysel. Yinede, hikaye bildik olsa da eğlenceli. Son 10 yıldır artık ezberlediğimiz süper kahraman ortamını şekil değiştirerek bize aktarıyor en azından.