Thai photocontest: landscape photos. Evening by the river, ยามเย็นที่ริมแม่น้ำ

Last weekend, the weather was just like winter in England with grey sky and no sunshine! Saturday night temperature went down to 15 degree Celsius.

So, there was no spectacular sunset during the weekend. The water flow in the Mae Khong River was very slow and the water line was about six meters from the bank. The colour tones of the sky and water became very subdue and melancholy. But local villagers still came out for their evening exercises.

Life here is very simple and could be rather boring for most city dwellers. The evening walk is the time for being with oneself, listening to all the arising thoughts and memories. I just keep on walking and breathing in the moment while watching all these pleasant and disagreeable thoughts coming up and dying away. What is needed is only attention without making any judgement. For who makes the judgement on thoughts if not the conditioned thoughts of the old. Nothing new can come out of something old. The new requires space and freedom to be.

This thirty minutes’ walk has become my walking meditation and contemplation. I am so grateful the cooling and healing energy of the river. The earth is still green and has not been filled with buildings. The skyline towards Laos and the long mountain range send out very mysterious energy for me. I could imagine many caves with fantastic crystal formations and sacred energy there. I wonder if I would have the chance to explore those mountains one day.

สุดสัปดาห์ที่แล้ว อากาศเปลี่ยนแปลงมากเหมือนฤดูหนาวมาเยือน ท้องฟ้ามีแต่เมฆและไม่มีแดดทั้งวัน ตอนกลางคืนอากาศหนาวลดลงเหลือ 15 องศาเซลเซียส จึงไม่มีพระอาทิตย์ตกสีส้มและเหลืองทองให้เห็น สีของท้องฟ้าและแม่นํ้าออกเป็นโทนสีห้่และเทาอ่อน ทำให้มีบรรยากาศเงียบเหงาและเศร้าไปหน่อย แต่ชาวบ้านก็ยังมาถีบจักรยานออกกำลังกาย และมาเดินเล่นกันเหมือนเดิม

ชีวิตริมแม่นํ้าค่อนข้างเรียบง่าย เงียบสงบและอาจจะน่าเบื่อสำหรับคนกรุงส่วนใหญ่ แต่เราชอบชีวิตช้าๆแบบนี้ ตอนเย็นเราได้เดินเล่นริมแม่น้ำ เป็นเวลาอยู่กับธรรมชาติและการหายใจ คอยเฝ้าดูความคิดและความจำที่ผุดขึ้นมา แล้วดับสลายไป เหมือนการเดินสมาธิ ไม่มีตัวตนที่คอยตัดสินอะไรเลย ปล่อยให้ไปตามวงจรชีวิตของการเกิดดับ ถ้ามีการจัดการกับความคิด คนที่จัดการก็คือความคิดที่มาจากอัตตาตนเดิม สิ่งใหม่ๆไม่สามารถเกิดจากของเก่าที่มีอยู่แล้ว เพียงเฝ้าดูการหายใจและความคิดที่แล่นไปมา ทุกอย่างก็เข้าที่ทางของมันเอง ความสงบก็มาเอง เราขอบคุณพลังของแม่นํ้า แผ่นดินและภูเขาเทือกยาวที่อยู่ฝั่งลาว ทุกอย่างมีพลังพิเศษที่เราสัมผัสได้ เราคิดว่าภูเขานั่นต้องมีถํ้าที่เต็มไปด้วยหินคริสตัลที่มีพลังมากมาย อยากมีโอกาสไปเดินท่องเที่ยวที่ภูเขานั้นสักวันหนึ่ง

Wishing you peace, good health and prosperity.

Cheers.