လမ္​းရက္​သူ

*** လမ္​း ရက္​သူ ***

သခင္​​ေတြကို ျမတ္​ႏိုးဖို႔ ကိုယ္​့ကိုယ္​့ကိုယ္​​ေတာင္​ မႀကီးစိုးခဲ့တဲ့ တိုင္​းျပည္​မွာ ကြၽန္​မ​ေနတယ္​.

အရိပ္​​ေတြ​ေအာက္​မွာ ရြက္​​ေႂကြ​ေကာက္​ရင္​း တိမ္​တိုက္​စီးရတဲ့ ဝတၳဳ႐ွည္​​ေတြကို ​ေရးဖို႔ ပါရမီရင္​့သူ​ေတြနဲ႔ ခြက္​ခ်င္​းတိုက္​ၿပီး အမူးဆိုက္​ပစ္​လိုက္​အံုးမယ္​..

ဒိုင္​ယာရီမြမြ​ေတြ ခပ္​သိမ္​းဖို႔ လက္​ေတာ္​​ေတြနဲ႔ ဖ်က္​ဆီးရတဲ့ စာ​ေတြကို ​ေျခရာခ်င္​းထပ္​​ေအာင္​ ႐ွာ​ေဖြ ​ေကာက္​ယူခဲ့တယ္​..

ဘယ္​ပံုတူနဲ႔မွ မတူတဲ့ စုတ္​ခ်က္​​ေတြမွာ ​ေသြးနီ​ေရာင္​ မပါပဲ အ​ေတာ္​ကို က်ိန္​စာဆန္​တယ္​...

လမ္​းမ​ေတြကို ခူးဆြတ္​ဖို႔ ဆြတ္​ဆြတ္​ျဖဴ ကိုယ္​က်င္​့တရားကို ဖင္​လွန္​​ေခါင္​းလွန္​ၾကည္​့ၿပီး ​ေခါင္​းခါ​ေနမိတဲ့ အငတ္​​ေဘးဆိုက္​​ေနတဲ့ ပညာ႐ွိရဲ႕ အတၱ​ေတြကို တ​ေလးတစား ဟားတိုက္​ပစ္​ခ်င္​တာပါပဲ...

ျခ​ေသၤ့ကိုစီး ဆင္​​ေျပာင္​​ေတြ ထည္​လဲစီးခဲ့ၾကတဲ့ လက္​​ေတာ္​​ေတြက ယိုစီးက်​ေနၾကတဲ့ အျပံဳး​ေတြမွာ ကြၽန္​မက ယဇ္​...
ဒါ​ေပမယ္​့ ႏွလံုးသား​ေအးခ်င္​တဲ့ လူပ်က္​​ေကာင္​​ေလး​ တစ္​​ေယာက္​ ျဖစ္​တယ္​...

​ေဆာင္​းရာသီကိုခ်စ္​တယ္​..
ႏွင္​းပြင္​့​ေလး​ေတြကိုလည္​း ခ်စ္​တယ္​..
ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေဆာင္​းဒဏ္​သင္​့​ေနတဲ့ ႏွလံုးသား​ေတြကို​ေတာ့ မခ်စ္​ဘူးကြယ္​...

ရက္​ ႐ွစ္​​ေထာင္​​ေက်ာ္​ အစာသြပ္​ထားတဲ့ ​ေဆာင္​း​ေတြ ​ေႏြ​ေတြကို မိုး​ေရစြတ္​ၿပီး လတ္​ဆတ္​​ေစခဲ့တယ္​..
မၾကာခဏ ​နစ္​နစ္​က်သြားတဲ့ ​ေသာက​ေဘးက လႊဲလို႔​ေလ...

ညံ့​ေနဆဲ နကၡတ္​မွာ ပံုဆက္​တမ္​းကစားၿပီး ​ေရအိုးထဲက ​ေရ​ေတြကိုသာ ထြက္​ဖို႔ ႀကိဳးစားတတ္​သူတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ က​ေျပာင္​းကျပန္​လုပ္​ဇာတ္​​ေတြဟာ အခုထိ တိမ္​႐ုပ္​တု​ေတြအတြက္​ကိုသာ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လမ္​းသလား​ေနမိဆဲ...

I'm ATM.
Msu 021