အိမ္​မက္​အပဲ့အရြဲ႔မ်ား

စကားလံုးမ်ား၏ အ​ေလ့က်​ေကာင္​းကင္​တြင္​ အသက္​႐ွဴရင္​း မႊန္​းက်ပ္​ခ်င္​လာမိသည္​။

အလင္​းမစို႔မပို႔ျဖင္​့ပင္​ အသက္​႐ွဴဝ​ေနရ​ေသာ ​ေတာင္​ပံခတ္​သံတို႔ အ႐ိုးတံက်ဲက်ဲျဖင္​့ ရဲရင္​့​ေနရသည္​မွာလည္​း ၾကာၿပီ။

​ေခြယိုင္​လဲက်လုလု ​ေျမထုႀကီး၏ ႀကီးစိုးရာတြင္​ ​ေျခရာအတပ္​မွာခဲ့​ေသာ လမ္​းမ်ားလည္​း ခရီးပိုၿပီး ႐ွည္​လွၿပီထင္​သည္​..။

ကြၽန္​မအား ျပန္​လည္​ ျမႇဳပ္​ႏွံၾကသည္​့ နံနက္​ခင္​းမ်ားအား မုန္​းသင္​့လ်က္​ ခ်စ္​သည္​။သို႔​ေသာ္​ ၾကင္​နာျမတ္​ႏိူးမႈ ကင္​းလ်က္​။

ပိန္​းပိတ္​ မ်ား​ေျမာင္​ စိတ္​ကူးတို႔ အတိမ္​အဖ်င္​း ညႇာတံကင္​းခဲ့ရသည္​မွာလည္​း မ်ားလွၿပီ။အျပစ္​မတင္​အပ္​​ေသာ ​​ေလညႇာရင္​့သန္​ ပံုရိပ္​ဟန္​​ေၾကာင္​့ဟု ​ေျဖသာရင္​းသာ..မ်က္​ရည္​စက္​လက္​ က်ခ​်င္​သည္​.။

အဆိုးဆံုးဟူ​ေသာ ျဖစ္​တည္​မႈမ်ားႏွင္​့သာ ကိုယ္​့သံသရာကို ခ်ိန္​ထိုး တန္​ခိုးနည္​းနည္​း ထြားခ်င္​သည္​။​ေမးခြန္​း႐ုပ္ႂကြင္​း အ​ေျဖသက္​႐ွိ ၾကမၼာညႇိသည္​့ ႀကိဳးမွာ ​ေစာင္​းခတ္​ရံုသာ....။
​ေမာင္​ပံုႏွင္​့ စကား​ေျပာရင္​း တ​ေသာ​ေသာ​ေတာင္​ရယ္​မိ​ေသးရဲ႕....။

​ေျခရာတပ္​​ေခါက္​ ​ေတာင္​ပံတို႔​ေအာက္​တြင္​ အျမင္​့​ေၾကာက္​​ေရာဂါသည္​၏ ဆင္​​ေျခဆင္​လက္​တို႔ ပလူပ်ံလ်က္​​ေတြက ဟိတ္​နဲ႔ ဟန္​နဲ႔.. ။

I'm ATM.
Msu 021