Friendship Is Not Limited By Nationality/ มิตรภาพไร้พรมแดน

Hello my Steemit friends,

I have a great story with my best foreigner’s friends who were studying in Japanese school together. They came from Vietnam and Taiwan and both are younger than me too.

วันนี้ขอเล่าเรื่องราวมิตรภาพที่เกิดขึ้นสมัยเรียนที่โรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่น ระหว่างพวกเราที่เป็นเด็กนักเรียนกัน คือ ไทย ไตหวัน และเวียดนาม 2 คนนี้อายุห่างจากปีหลายปีเลยที่เดียว แต่ทั้ง 2 คน ก็ไม่แบ่งแยกอายุและประเทศ

ก่อนอื่นขอแนะนำเพื่อนสักเล็กน้อยนะคะ คนแรก เธอชื่อ อัน มาจากประเทศเวียดนาม ปกติกเราจะเรียกเธอว่า “อังจัง” เพื่อความสนิทนมคะ เด็กคนนี้เป็นคนตั้งใจเรียนมาก เรียนเก่ง ภาษาดี ไม่เคยโอ้อวดตัวเองเหมือนคนอื่น เธอย้ายไปอยู่ที่โตเกียวตั้งแต่ปีที่แล้วหลังจากเรียนจบคะ แม้ว่าจะอยู่ต่างเมืองกัน บางครั้งก็มีคุยส่งข้อความหาเธอบ้าง ด้วยนิสัยส่วนตัว เพราะเรา 2 คนเป็นคนชอบเที่ยวเหมือนกัน เวลาไม่มีเพื่อนก็ได้นางนี่ที่ไปด้วยกันเสมอ

สำหรับคนที่ 2 ชื่อ หลิน หรือ “หลินจัง” เด็กไตหวัน คนนี้ขยัน เรียนเก่งอีกเช่นกัน นิสัยดี มีมารยาท คอยช่วยเหลือเพื่อนในห้องเรียนโดยตลอด เธอออกแนวห่าวๆ คล้ายทอมคะ เธอมีความคิดดีอยากทำงานที่ญี่ปุ่น ซึ่งตอนนี้ได้งานที่ รร แห่งหนึ่งในโอซาก้าคะ

ครั้งหนึ่งเรามีวันหยุดตรงพอดี ซึ่งหาเวลาอย่างนี้ยากมากคะ เพราะแต่ละคนต้องทำงานพาสไทม์ เวลาก็ต่างกันไป เรานัดกันที่ย่านอุเมะดะ เป็นย่านใจกลางกรุง เพื่อทานมื้อกลางวันด้วยกัน มื้อนี้เราทานที่ร้านอาหารเวียดนามคะ ซึ่งหลินจังเป็นคนแนะนำคะ มื้อนี้คนที่ดูจะมีความสุขมากน่าจะเป็นอันจังคะ ดูจากรูป อิอิ นอกจากของคาวแล้ว ยังมีบุปเฟ่ต์ของหวาน ซึ่งคล้ายกับพวกรวมมิตร ลอดช่องบ้านเรานะคะ ทานกันเพลินไปเลย 55

เนื่องจากยังพอมีเวลา พวกเราไปเดินเล่นถ่ายในย่านที่ยังคงบ้านเรือนเก่าแบบญี่ปุ่น ดูคลาสสิกดีคะ ย่านนี้ทีชื่อว่า”Nakazakicho” จากอุเมะดะเดินประมาณ 5-10 นาทีเท่านั้นคะ แต่ต้องระวังนิดหน่อยนะคะบางร้านหรือบ้านเค้าไม่ให้ถ่ายรูปคะ อาจจะโดนไล่เหมือนพวกเราที่ไปยืนถ่ายรูปเล่นอยู่หน้าร้านคะ 😆

พวกเรารักกันดี แล้วว่าจะมีทะเลาะกันบ้าง (ขำๆ)

เพราะย่านNakazakicho เป็นแค่เพียงย่านเล็กๆ จึงใช้เวลาไม่นานนัก จากนั้น อันจังก็พูดขึ้นว่า พวกเราไปเดินเล่นแถวริมแม่น้ำโยโดกาวะ กันเถอะ พวกเราเปิดกูเกิ้ลแล้วเดินไปที่นั่นกัน ริมแม่น้ำเงียบสงบ บางคนก็มาวิ่งออกกำลังกายบ้าง พาสุนัขมาเดินเล่นบ้าง ในวันนั้นท้องฟ้าสีครามใส ลมเย็น แดดอ่อนๆ ซึ่งช่วงต้นมีนาคม แต่ก็ยังหนาวอยู่ ดูได้จากการแต่งตัว 🤣

แม้ว่าเป็นช่วงเวลาอันสั้น แต่คำว่ามิตรภาพ มันก่อตัวได้โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยคะ มีความสุขและดีใจที่มีเพื่อนดี และน่ารักอย่าง 2 คนนี้คะ

ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านโพสต์คะ ถ้าชอบก็ช่วยกดโหวต และติดตามกันด้วยในโพสต์อื่นๆ กับชีวิตในดินแดนปลาดิบ ประเทศญี่ปุ่นคะ 🙏