No tak straszne. Socjalizm!

Kolejny raz powtarzam, nie jestem socjalistą. W sumie mogłeś nie czytać. Uważam, że nie ma jednej słusznej ideologii. Zarówno socjalizm, jak i liberalizm mają swoje wady i zalety tak jak każda inna nietotalitarna myśl polityczna. Potrzebny jest dialog między pracownikami a pracodawcami. Między prawami osobistymi a prawami społecznymi.
Ostatnie rządy to przesunięcie bardzo w stronę prawicy (PO potem PiS), czyli w kierunku pracodawców i wolności osobistych. Zandberg ma racje mówiąc, że państwo utrzymują pracownicy i mali przedsiębiorcy. Zresztą podobnie jest na całym świecie, coraz bardziej obciąża się ludzi pracujących, często biedniejszych, by zasilić bogatszych, często niepracujących.
Biedna Eliza Michalik i Tomasz Lis już chcą uciekać z kraju. Ja mogę pomóc im się spakować.
A tak serio to na tej okładce ja widzę pracownika z zaciśniętą pięścią. Dochód podstawowy jest po to, by nikt nie musiał pracować pod przymusem ekonomicznym, by zawsze było powiedzieć pracodawcy nie. Żeby wyrównać szanse na rynku pracy. Uwarunkowanie tego, że ma się za co żyć od tego, czy się pracuje, może prowadzić do niewolnictwa.
Wiem, że dochód podstawowy to w warunkach polskich wizja utopijna. Ale z punktu widzenia ekonomicznego, to ma prawo zadziałać. Zresztą widać po 500+, bezrobocie spadło, zwiększyła się konsumpcja, więc popyt, co za tym idzie, zarobili ludzie, którzy produkują. Zniknęli ludzie rozdający ulotki, za to pojawiły się usługi lepszej jakości.