Doskonale rozumiem Twoje narzekanie ale i tak Ci zazdroszczę.

Bo w zimie gdy ja beznamiętnie żuję kupione w markecie warzywa bez smaku Ty możesz wyjść do swojego ogrodu schylić się i zerwać z krzaczka coś pysznego. Bo gdy latem poza nielicznymi wolnymi dniami tłoczę się w komunikacji i oddycham spalinami i smogiem Twój pot schładza bryza znad morza. Bo ja wokół widzę tylko szare i stężałe od miasta gęby podczas gdy Ty u siebie widzisz prawie zawsze uśmiechnięte greckie twarze, nieważne że często zmęczone i spocone. Bo wracając z pracy mogę co najwyżej przejść przez park, pełen rowerzystów, hulajnóg, pijanych sebiksów i psich kup a Ty możesz zawsze skręcić w jakąś górską drogę i po kilku minutach cieszyć się widokiem oliwnych gajów, dzwonieniem owczych dzwonków gdzieś w oddali i cudownym, ziołowym zapachem greckiej wyspy, który mi latami śni się po nocach.

Nie masz czego zazdrościć tym turystom. Wpadają tam co najwyżej na kilka dni raz na parę lat, czasem na całe życie i potem wracają do siebie. A Ty w tym raju ZOSTANIESZ. :-D