Beautiful Sunday: bright morning and rainy evening, เช้าตรู่ที่สดใสแต่ยามเย็นที่ฝนถล่ม

This is my entry for #beautifulsunday hosted by @ace108. This was a very busy Sunday with great weather in the morning.

The sky was bright blue and the morning air had lots of energy from the higher dimension in the universe. I could feel loving kindness spreading around the sky reaching out to all those crying out for help. It was as if Kwan Yin, the bodhisattva was traveling around the world sprinkling the healing holy water on all sentient beings. I breathed that splendid energy to enrich my heart and soul throughout the day.

The feeling of peace and contentment came unexpectedly and I seemed to get on with my daily duty with a lightly empty mind. I did finish quite a list of chores within half the normal time. I felt that someone had stretched time for me so that I could accomplish all those jobs I had dreaded and put off for ages. I, and perhaps my guardian angels, did all these in a flash. The feeling of gratefulness and humility overflowed my heart. I wanted to give thousand thanks to all the holy energy.

Amidst all of my problems and difficulties , I felt so lucky to be alive with the energy and ability to find solutions to my life tests. Those problems and tests would have to wait as I had to meet a friend for tea in the afternoon. I had been feeling ambivalent about this friendship during the past month. I was wondering how to carry on this friendship when it became clear to me that we had very different spiritual values. I would just follow the flow and see how it would go.

(All of a sudden, I put on Faure Requiem to keep me going while posting.) Late afternoon, the weather turned very cloudy and rain storm became certainty. Our conversation was mundane, exchanging notes on recent incidents during the week. My friend has been working with a group of psychic healers who performed amazing cures on sick people who happened to be very rich.

Being partly psychic, I liked to learn from other people’s experiences, though I refused to get involve in this milieu. The whole thing about spirits from past lives, ghosts and the inner thoughts of people fascinated me; their casual relationships often lead to serious illness which became difficult to be pinpointed and cured. Because of this super-natural psychic ability, gained from intense meditation practice, my friend had become very proud and kept boasting about all the special abilities. This was rather alarming and I did try to give some warnings lately. But this Sunday, I abruptly but softly told my friend to stop bragging and to become modest about this. I have sensed the gratifications of having special power and abilities to read people’s mind and see through their bodily flesh.

There was an awkward pause in our conversation. I couldn’t support wrong or harmful attitude. In fact I had suggested that the method of that kind of meditation was not really what the Buddha taught in scripture. Learned Buddhists know very well that certain methods of meditation would give meditators the ability of clairvoyance, clairaudience and the ability to do astral projection. But these tend to create greed and increase egotism; so these methods would never lead to enlightenment. I gave a final warning that I might have to depart from the orbit of friendship as karmic result would dictate the way. I just hope that this warning would do something good; I knew that deep down my friend had a lot of fear about all the repercussion of all the interferences made to people’s lives. These healers were playing gods and manipulating people’s karmic destiny!

วันอาทิตย์นี้อากาศตอนเช้าสดใสมาก ท้องฟ้าเต็มไปด้วยพลังจากจักรวาลที่ไกลโพ้นสุดขอบของจินตนาการ เรามองดูท้องฟ้าก็รู้สึกเหมือนมีกระแสจากเจ้าแม่กวนอิมที่คอยดูแลช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้พ้นจากความทุกข์ทรมาน เรามีพลังทำภาระกิจต่างๆที่สะสมไว้ในตอนเช้า. เหมือนมีคนยืดเวลาให้เราทำให้ทำงานเสร็จในเวลาอันรวดเร็ว. ตอนบ่ายเรามีนัดไปกินนํ้าชากับเพื่อน เราก็คิดอยู่ว่าจะคุยเรื่องสำคัญอย่างไรดี เกรงว่าคงต้องจบความเป็นเพื่อนกันคราวนี้กระมัง

เราก็นั่งคุยไปเรื่อย ด้วยเรื่องราวที่น่าสนใจตลอดสัปดาห์ เพื่อนคนนี้เคยฝึกนั่งสมาธิมาอย่างหนัก และสามารถมีสมาธิแก่กล้า จนไปทำงานกับกลุ่มคนที่ใช้พลังพิเศษ ในการช่วยรักษาคนให้หายป่วยได้ เราก็สนใจฟังและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วย. แต่มาระยะหลังเพื่อนเริ่มร้อนรนและ ชอบคุยโวถึงความสามารถของตนเองบ่อยมากขึ้น. ในที่สุดเราก็เลยเตือนเพื่อนว่าปกติคนเราจะไม่คุยโวเรื่องแบบนี้ และเขาควรจะมีความถ่อมตนมากขึ้นต่างหาก ความเงียบก็บังเกิด เราก็บอกว่าเรากำลังจะโคจรออกนอกวงโคจรของเพื่อนไป เพราะทำบุญมาคนละทางกัน เราเคยบอกว่าการนั่งสมาธิแบบนั้นทำให้เกิดญาณ แต่นั่นไม่ใช่วิถีที่พระพุทธเจ้าได้สั่งสอนไว้ และไม่นำไปสู่การบรรลุธรรมด้วย เราก็หวังว่าคำเตือนของเราคงส่งผลในทางดีๆบ้าง แต่เราคงต้องวางอุเบกขา และดำเนินชีวิตต่อไป

Wishing you all a very peaceful and successful week.

Cheers.