Beter een goede buur dan een verre vriend, of toch niet?
Als je aan de andere kant van de wereld woont, besef je des te meer als je weer in het land bent hoe belangrijk het is om een goede thuisbasis te hebben.
Het feit dat je weer je hometown in kan lopen en kan bellen naar wie je wil, en je overal binnenloopt wordt onderschat denk ik. Relaties met vrienden heb je over de jaren heen opgebouwd, en ondanks dat je misschien niet meer in de buurt woont betekent niet ineens dat je zomaar uit het hart bent.
Helemaal niet zelfs
Maar het betekent ook niet dat alles precies hetzelfde is dan wanneer je vertrok. Verre van zelfs. Iedereen veranderd, mensen z'n levens veranderen en geef toe, je bent zelf ook veranderd.
Is dat iets slechts?? NEE!
Nou is er natuurlijk een andere kant aan emigreren die anders is dan de meeste mensen zich realiseren
Natuurlijk, alles heeft voors en tegens. Zo ook een nieuwe omgeving (en daarna hoort meteen dus ook je werk, de supermarkten en mensen die je kent...of beter gezegd, vooral niet kent). En dan pas realiseer je je hoe belangrijk het is om na het werk even af te kunnen stomen over de dagelijkse beslommeringen. Of dit nu op de sportvereniging, met de buurvrouw of je met je collega's is, is minder belangrijk. Je moet gewoon zorgen dat je ergens je ei kwijt kan.
En soms maakt het dat niet makkelijk. In de Caribbean waar ik tot een maanden terug woonde, was het leren kennen van mensen het makkelijkste ooit. Je bent op een kleine plek, en er zijn veel mensen met dezelfde instelling als jij. Hierdoor leg je snel contact. Daarnaast zijn de meeste mensen ook in hun eentje ergens naar toe verhuisd en vind je makkelijk insluiting.
In een Europese grotere stad is dit niet altijd zo makkelijk. Mensen hebben hier vaker al hun eigen leven, en het is minder makkelijk om ergens tussen te komen.
Is dit erg?
Nee dat hoeft helemaal niet zo te zijn
Als je maar op waarde in kan schatten dat als je buurvrouw vraagt om een wijntje te drinken of om samen even wat te eten, je dit ook daadwerkelijk doet. Zet het feit aan de kant dat je elkaar eigenlijk niet goed kent. Je hoeft niet meteen je hele leven te bespreken, als je maar gewoon de lekker kan ouwehoeren.
En daarbij ook weer te realiseren dat je de nieuwe mensen om je heen waardevol zijn, maar je de thuisbasis (waar die ook moge zijn) ook niet vergeet. Jaren met elkaar omgaan is niet ineens anders geworden als je een tijdje ergens anders woont. De basis moet gewoon goed zijn.
En daaarom kun je alleen maar de conclusie trekken:
Je hebt net zozeer goede buren ALS verre vrienden nodig
Soms kun je zeer verrast worden door mensen achter jouw buren voordeur. Maar van nature ben ik altijd kat uit de boom kijkend, maar twee vriendschappen zijn ontstaan door buurvrouw zijn.