🍁🍁ရတတ္မေအးတဲ့ မိသန္းေအး🍁🍁
ရတတ္မေအးတဲ့ မိသန္းေအး
"ေဟာ ဒီက ဟင္းရြက္စုံေတြ ပါတယ္ေနာ္ ငါးေျခာက္ေတြ ပဲခူးငါးခ်ဥ္အစစ္ေတြလဲ ပါတယ္ ေဒၚႀကီးတင္လွတို႔ အိမ္က ဒီေန႔ မဝယ္ေတာ့ဖူးလား ?
" လာဦး ေဟ့ ၾကည့္ရေအာင္ !!!
ဒီလိုပဲ ဝယ္မွာက တစ္ရာဖိုး နွစ္ရာဖိုးလဲ ေစ်းသည္မျဖစ္ေတာ့ စိတ္ရွည္ရတယ္
ေဒၚတင္လွတို႔အိမ္ထဲ ေစ်းဗန္းေတာင္း ေခါင္းရြက္တဖက္ ဆဲြျခင္းတဖက္နဲ႔ ဝင္လိုက္တယ္
" ဘာေတြ ပါလဲ ေအ "
အစခ်ီခါ ပါးစပ္ကလဲ ေျပာ လက္ကလဲ ပါလာသမွ် အသီးအရြက္စုံ ေဒၚတင္လွ လွန္ေလွာၾကည့္လိုက္တယ္
"အစုံပဲ ႀကီးေတာ္ေရ ဟုိနည္းနည္း ဒီနည္းနည္းေပါ့ "
မိသန္းေအး ေခါင္းရြက္ခံတဲ့ ပုဆိုးစုတ္ေလး ယပ္ခပ္ရင္ ေျပာလိုက္တယ္
" ဒီခရမ္းခ်ဥ္သီးထုပ္ေလးေတြက တထုပ္ ဘယ္ေလာက္လဲ ဘယ္နွဆယ္သား ပါလဲ ?
" အစိတ္သားပါတယ္ ႀကီးေဒၚရဲ႕ တထုပ္ ေလးရာ "
" အမေလးဟယ္ ညည္းဟာက ေစ်းႀကီးလိုက္တာေအ ေစ်းမွာဆိုရင္ "
" အေဒၚရယ္ က်မက ရပ္ကြက္ပက္ေရာင္းတဲ့ ကုန္စိမ္းေလ ေျခတိုခေလးေတြ ထည့္ရမွာေပါ့ ခုတေလာ ေစ်းေတြ ႀကီးတယ္ ကုန္ေစ်းနုူန္းေတြ တက္ေနေတာ့ ဝယ္ရျခမ္းရတာေတြ မလြယ္ဖူး "
" ဟုတ္ပ ေအ ငါတို႔အိမ္မလဲ မိသားစုသုံးေယာက္ထဲ ရွိလို႔ေပသာပဲ ဘာဟီရေတြက ကုန္လိုက္တာဆိုတာ "
" အေဒၚတို႔က အိမ္ပိုင္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ က်မတို႔မွာက အိမ္ငွားဘဝနဲ႔ဆိုေတာ့ အိမ္ရွိလူကုန္လုပ္ရတာေတာင္ ေၾကြးျမီးမကင္းဖူး အေဒၚေရ "
ေဒၚတင္လွက ခရမ္းခ်ဥ္သီး ဝယ္မလိုလိုနဲ႔ ဆဲြျခင္းေတာင္းထဲက ငါးေျခာက္ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ေနျပန္တယ္
" အဲ့ ငါးေျပမေျခာက္ေလးေတြ ေၾကာ္စား ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးနဲ႔ခ်က္စားလဲ ေကာင္းတယ္ ဝယ္လိုက္ပါလား တထုပ္မွ တေထာင္ထဲ "
"ညည္း ဟာေတြက ေစ်းႀကီးလိုက္တာ "
ေဒၚတင္လွ ခပ္ညည္းညည္းေျပာတယ္
" ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေလးေတာ့ ယူလိုက္မယ္ ငရုပ္သီးစိမ္းေလး တစ္ရာဖိုးနဲ႔ နံနံပင္ေလး တရာဖိုးေပး ဒါနဲ႔ ညည္းတို႔ အေမႀကီးေကာ ေနေကာင္းရဲ႕လား အိမ္လည္ေခၚလာပါဦးဟယ္ မေတြ႕တာၾကာျပီ"
" ဟုတ္တယ္ အေဒၚေရ အေမက ဟုိတေလာကမွ ရြာက ျပန္ေရာက္လာတယ္ ေနလဲ သိပ္မေကာင္းဖူး "
"ဟယ္ ဟုတ္လား အေမအိုႀကီးလဲ အသက္ႀကီးမွ အိုဇာတာ မေကာင္းဖူး ညည္းေယားက်ာ္းနဲ႔ေကာ တည့္ရဲ႕လား ?
" ဒီလိုပါပဲ အေဒၚရယ္ ကိုစုိးနိုင္က သိတဲ့ အတိုင္းပဲ "
ဒီလိုပါပဲ ခင္တဲ့အိမ္တအိမ္ကို မိသန္းေအးတို႔ဝင္လိုက္ရင္ ေစ်းေရာင္းရရ မရရ တျခားအာလာပ့ ဟုိအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေတြလဲ ေျပာေနက်
ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာ အိမ္ငွားေနဖူးေတာ့ သိေနက်တာ အိမ္ငွားဘဝနဲ႔ဆိုေတာ့ ဟုိအိမ္ေျပာင္း ဒီအိမ္ေျပာင္း
်ေျပာင္းရတာလဲ မေျပာနဲ႔ သူတို႔အိမ္ရွင္ေတြက မိသားစုစရိုက္မေကာင္းလို႔ ဆိုတာေတြ အေၾကြးရွင္ေတြ ေၾကြးလာေတာင္းရင္ သူ႔ေယားက်ာ္းေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုတာ တဖက္နဲ႔တဖက္ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုေနက်တာ လူၾကားလို႔ မေကာင္းလို႔ အိမ္ရွင္က ပက္ဝန္းက်င္ သိကၡာက်တယ္ဆိုျပီး ေမာင္းထုတ္တဲ့အဆင့္ေရာက္လို႔ အိမ္ေျပာင္းေပးရတာ ခနခနပါပဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕နယ္လိုေနရာမွာ အိမ္ငွားေစ်းေတြကလဲ
ႀကီး မိသားစုမ်ားရင္ လက္မခံခ်င္က်ဘူး အိမ္ပ်က္စီးမွာ စုိးလို႔တဲ့ေလ အိမ္ရွင္ေတြကို ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေျပာမွ ဒါေတာင္ အိမ္ရွင္ေတြက အေၾကာက ႀကီးႀကီး သိပ္လက္ခံခ်င္တာ မဟုတ္ဖူး ဒီလိုပဲ ဆင္းရဲတဲ့ ဘဝေရာက္သြားေတာ့လည္း မိသန္းေအးတို႔ ေအာက္က်ဴိ႕ခံတတ္လာျပီေလ
အမွန္ေတာ့ မိသန္းေအးတို႔မိသားစုက ေတာနယ္ဘက္က သူ႕အေမက ေတာသူေဌးမုဆိုးမႀကီး သူက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး သနပ္ခါးေျခစုံေခါင္းစုံလူးျပီး ေၾကာ့ေကာ့ေနေအာင္ ေနရတဲ့ ဘဝ
ရြာအလႈဴဆိုလည္း သူတို႔ပါမွ လူရာဝင္တာမ်ဴိး
မိသန္းေအးအပ်ဴိရြယ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္မွာ ေတာက္တိုမယ္ရခိုင္းထားတဲ့ လယ္သူရင္းငွားရဲ႕သား ကိုစုိးနိုင္နဲ႔အေၾကာင္းပါ ခိုးရာလိုက္သြားခဲ့တယ္ သူ႕အေမမုဆိုးမႀကီးက သေဘာမတူဖူး ေဒၚသေတြထြက္လိုက္တာ အတင္းလိုက္ခဲြလဲ မိသန္းေအးက ကိုစုိးနိုင္မွ ကိုစုိးနိုင္
တူနွစ္ကိုယ္တဲအိုပ်က္မွာ ထမင္းရည္ပူ ယက္ရ ယက္ရဆိုတဲ့ မိသန္းေအး ဘယ္ပူမလဲ သူ႔အေမမုဆိုးမႀကီးက သူ႔ကို မပစ္ထားေလာက္ဖူးဆိုတာ သိေနတာပဲ သုူ႔အေမက သူ႔ကို ဖတဆိုးသမီးေလးမို႔ သိပ္ခ်စ္ရွာတာ အလိုလဲ လိုက္
ေနာက္ဆုံးစိတ္ေလ်ာ့ျပီး လက္ခံလိုက္တယ္ အေမမုဆိုးမႀကီးက မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ျပန္လာအပ္တဲ့ ေန႔က " သမီးရယ္ အမိုက္မ ညည္းလင္ကို ဘာၾကည့္ျပီး ၾကိဳက္ခဲ့ရတာလဲ ေအရယ္ ညည္း မိုက္လိုက္တာ အဲ့ေကာင္ပုံစံကို ၾကည့္ နဖူးရည္ ဒူးေရကို ၾကည့္တာနဲ႔ ငါသိတယ္ နင္ေတာ့ လင္ဆိုးမယားျဖစ္ေတာ့မွာပဲေအ "
" အေမကလဲ ကိုစုိးနိုင္က သမီးအေပၚေကာင္းပါတယ္ အရမ္းခ်စ္တာပါ အရမ္းလည္း ၾကင္နာတာ အေမေျပာသလိုမဟုတ္ေလာက္ပါဖူး !!!
" ဟဲ့ ေကာင္မရဲ႕ ညည္းက မႊန္းေနေတာ့ ဘယ္သိမလဲ အဲ့ေကာင္ ဒီယုန္ျမင္လို႔ ဒီျခံဳထြင္တာ ငါသိေနတယ္ ေနာ္ ဟြင္းးဟြင္းးအေျခအျမစ္မရွိ ေလာက္ေလာက္လားလားမရွိ ပုံစံက လက္ေၾကာမတင္း ခါးလ်ားရွည္ အပ်င္းႀကီး အျမီးက်တ္အျမီးစား ေခါင္းက်တ္ ေခါင္းစားမယ့္ ရုပ္ စားပါးဝရင္ ေယားခမကိုေတာင္ ေကာ္ဆဲမယ့္ အေကာင္မ်ဴိး ငါ ဘယ္လို သမက္ေတာ္ရမလဲေအ လင္ယူတယ္ဆိုတာ အားကိုးဖို႔ ဟဲ့ လင္ကို လုပ္ေၾကြးဖို႔ မဟုတ္ဖူး"
" အေမကလဲ " ဆိုျပီး ႀကိတ္မွိတ္ ျငိမ္ေနလိုက္တယ္ သူ႕အေမလဲ ေမာလို႔ မေျပာနိုင္ေတာ့ဖူး ဂရုဏာေဒါသေတြနဲ႔ ရင္နာနာနဲ႔ သမက္နဲ႔သမီးကို အိမ္ေပၚေခၚတင္ ေကြ်းထားရတယ္ မေခၚထားလို႔လဲ ေနစရာက မရွိ သူ႔သမီးေလး အေနအစားဆင္းရဲမွာ စုိးလို႔
ုသူ႕ရွိတဲ့ လယ္ေတြ ႏြားေတြနဲ႔ လုပ္ကိုင္စားဖို႔ အရင္းအနွီးေတြေကာ ထုတ္ေပးခဲ့တယ္
သူ႕လင္ ကိုစုိးနိုင္က ညားခါစက အရမ္းၾကင္နာျပေယားခမကိုလဲ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ အလုပ္အကိုင္လဲ ဟုတ္မလိုလိုနဲ႔ ေနာက္ဆုံး သူရင္းငွားနဲ႔ပဲ အငွားခ် အလုပ္အကိုင္ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မလုပ္ ေနာက္ပိုင္း လင္မယား ရန္ျဖစ္တိုင္း အေမမုဆိုးမႀကီးက ဝင္ပါလို႔ ေယားခမပါ ငါ နဲ႔ကိုင္လာတယ္ သုူ႕သမီးထိုးႀကိတ္ေနေတာ့လည္း ဘယ္မိဘက ထိုင္ၾကည့္ေနမွာလဲ ေခၚလဲ တင္ေကြ်းထားရေသး အေစာ္ကားလဲ ခံရေသး သူ႔သမီး မိသန္းေအး ကိုပဲ ရင္နာနာနဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ခဲ့ရတယ္
********
ေတာမွာ ေနလဲ မိသန္းေအးတို႔ လင္မယား ဘာမွျဖစ္ေျမာက္မလုပ္တတ္ေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တက္လာက်တယ္ သူ႔အေမမုဆိုးမႀကီးက
" သမီးရယ္ မသြားပါနဲ႔ ေတာမွာပဲ လယ္လုပ္ပါ ျမိဳ႕မွာက မလြယ္ဖူး အေမ့ကုိတေယာက္ထဲမထားခဲ့ပါနဲ႔ "
ေတာင္းပန္တာေတာင္ သူ႕လင္သေဘာဆိုေတာ့ မရတဲ့အဆုံး အဖြားႀကီးလဲ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ရေတာ့တယ္ ရင္းနွီးလုပ္ကိုင္စားဖို႔ အိမ္ဝယ္ဖို႔ ဝယ္အရင္းအနွီး ေပးလိုက္တယ္ အဲ့ေခတ္က ေငြနွစ္ေသာင္းဆိုတာ နည္းမွ မနည္းပဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕နယ္ ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္မွာ အိမ္ေလးတစ္လုံးဝယ္ေနတယ္ သူ႔ေယားက်ာ္းကေတာ့ ဟုိေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ ဘာလုပ္လုိ႔ လုပ္ကမွန္းမသိ ပါတဲ့ ေငြေလး အတိုးေခ်းစား သားေလးနွစ္ေယာက္ရတဲ့ထိ အဲ့အခ်ိန္ မိသန္းေအး သူ႕အေမ့ဆီက ပိုက္ဆံပဲ အျမဲလွမ္းေတာင္းျပီး ရင္းနွီးစားေသာက္ေနရတုန္း ေငြတိုးေလး ခ်စားလိုက္ ဟုိဟာေလးလုပ္ၾကည့္လိုက္ ဒီဟာေလး လုပ္ၾကည့္လိုက္ အရင္းနွီးေလး ျပဳတ္သြားလိုက္ အဲ့အခ်ိန္္ လင္မယားနွစ္ေယာက္လုံး နွစ္လုံး သုံးလုံး ကစားတတ္လာျပီ မိသန္းေအးတို႔လင္မယား ေအာက္သက္မေၾကခဲ့ေတာ့ စုဖို႔ေဆာင္းဖို႔ဆို ေဝလာေဝး အေမအားကိုးနဲ႔ေနလာလိုက္က်တာ အဖြားႀကီးလဲ သုူတို႔က ျဖဳန္းလြန္းလို႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕လာျပီ လယ္ေတြ ႏြားေတြလဲ ေျပာင္ကုန္ျပီ သမီးနဲ႔သမက္ျဖဳန္းတာ အဖြားႀကီးလဲ သူ႕သမီးေလးကို စိတ္မခ်တာေၾကာင့္ အမ်ဴိးေတြ တားေနတဲ့ ၾကားက ရြာက အိမ္နဲ႔လယ္ က်န္တာေလး ေရာင္းခ်ျပီး သမီးအိမ္မွာ လိုက္ေနခဲ့တယ္ သမီးအိမ္ဆိုတာလဲ သူ႕အိမ္ပဲေလ သူ႕ပိုက္ဆံနဲ႔ဝယ္ထားတာဆိုေတာ့
သမက္ကေတာ့ သိပ္မၾကည္ဖူး အရင္လိုလဲ မေထာက္ပံ့နိုင္ေတာ့ အရိုေသတန္လာတယ္ ဒီသမီးတေယာက္ပဲ ရွိလို႔ ရြာမွာ တေယာက္ထဲေနခဲ့ရတာ အထီးက်န္ျပီး ေျမးေတြနဲ႔သမီးကို လြမ္းရွာမွာေပါ့
ဒီလိုနဲ႔ ဟုိေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ အဖြားႀကီးလက္က်န္ပါတာေလး ထိုင္စား ကေလးေတြေက်ာင္းစရိတ္ အပါအဝင္ သူတို႔လင္မယားရဲ႕နွစ္လုံးသုံးလုံးေၾကာင့္ ရွိတဲ့ အိမ္ပါေရာင္းျပီး အိမ္ငွားဘဝနဲ႔က်င္လည္ခဲ့တာ ခုဆို သူ႕သားေတြေတာင္ ပညာတပိုင္းတစေတြနဲ႔ အသက္နွစ္ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ရွိလာခဲ့ျပီ တေယာက္က ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ေက်ာင္းဆက္မတက္ပဲ အလုပ္လုပ္တယ္ သားအငယ္ေကာင္က ဆယ္တန္းေတာင္ မေအာင္ဖူး သူလဲ အလုပ္ၾကမ္းသမားျဖစ္သြားတယ္ သူ႔လင္လည္း လက္သမားလိုလို ပန္းရံလိုလို ကုန္ထမ္းလိုလို ဟုိလိုလို ဒီလိုလို ဘဝနဲ႔ ပင္ပန္းတာကို အေၾကာင္းျပျပီး အရက္ေသာက္ရာက အရက္သမားလုံးလုံးျဖစ္သြားတယ္
အရက္သမားကို ဘယ္သူကမွ အလုပ္မေပးခ်င္က်ဘူး အဲ့ေတာ့ ႀကံဳရာက်ဘန္း အလုပ္က တလမွာ ဆယ္ရက္ေလာက္ပဲ အလုပ္ရွိတယ္ က်န္တဲ့ရက္ အိမ္မွာ ထိုင္စား အလုပ္ ရဖို႔ေျပာေပးမယ့္သူ ရွိတာေတာင္ သူ႕ေယားက်ာ္းက ဝင္မလုပ္ဘူး အရက္္မေသာက္ရမွာစုိးလို႔ …မိသန္းေအးလည္း သူ႕လင္ေျပာမနိုင္ေတာ့ဘူး အရင္ကတည္းကလည္း ဘာမွ မယ္မယ္ရရလုပ္ခဲ့သူမဟုတ္ေတာ့ သူ႔အလုပ္က တခါတေလ က်ဘန္းရရင္ ဝင္လုပ္တယ္ ရတဲ့ ေငြထဲက အရက္ဖိုးခ်န္ျပီးမွ က်န္တာ ေပးတယ္ ဘယ္မွာ သူတို႔မိသားစု စားေလာက္မွာလဲ ?မိသန္းေအးသိလာတာက အခ်စ္တခုထဲနဲ႔ ဘဝကို တည္ေဆာက္လို႔ မရဖူးဆိုတာပဲ အဲ့ေတာ့ မိသန္းေအးပါ ထြက္ရုန္းရေတာ့တာေပါ့ ဒညင္းကုန္းမွာ မနက္အေစာ ကုန္စိမ္းေတြ ေဖာက္သယ္ေစ်းနဲ႔ဝယ္တင္
ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငရုတ္သီးစိမ္းလို ဟာမ်ဴိး အထုပ္ေလးေတြ ထုပ္ မုန္လာေတြ မုန္႕ညင္းစိမ္းေတြ တစည္းစာကို နွစ္စည္းစာရေအာင္ ျပန္ျပင္စီး ေတာင္းထဲထည့္ ဆဲြျခင္းမွာက ငါးေျခာက္ေတြ ငါးခ်ဥ္ေတြ ငါးပိေတြ ထည့္ ေတာင္းကို ရြက္ ဆဲြျခင္းက တဖက္နဲ႔ ရပ္ကြက္ပက္ျပီး လွည့္ေရာင္းရတဲ့ ဘဝေရာက္ခဲ့တာ သားအႀကီးေကာင္ ငါးတန္အရြယ္ေလာက္က စခဲ့တာ ခုဆို သူ႕အသက္ေတာင္ ေလးဆယ့္ငါး ငါးဆယ္ နီးပါးအရြယ္
ေရႊေခါင္းေျပာင္ေျပာင္ ဝမ္းေခါင္းေခါင္းဘဝေတြက လက္လႈပ္မွ ပါးစပ္လႈပ္နိုင္တာဆိုေတာ့လည္း ေျခတိုေအာင္ ေရာင္းနိုင္မွ စားေလာက္ယုံရွိခဲ့တာ အပိုေဆာင္း ေငြပိုေငြလ်ံက မရွိ မနက္ပိုင္း ေစ်းလွည့္ေရာင္းျပီးရင္ ေန႔ခင္းေန႕လည္ ရာသီစာေလးေတြပါ ရပ္ကြက္လွည့္ျပီး ထပ္ေရာင္းရေသးတာ ဘဝေတြက ပင္ပန္းလိုက္ေလျခင္း
ဒီၾကားထဲ အေၾကြးက်ရင္ ညေနတိုင္း ပုိက္ဆံအိတ္တလုံးနဲ႔ သြားေတာင္းရေသးတယ္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ မိုးခ်ဴပ္ေမွာင္သြားရင္ သူ႕လင္ႀကီးက မူးမူးရူးရူးနဲ႔ လင္ငယ္နဲ႔သြားေတြ႔ျပီး ျပန္လာတာပါ ဆိုျပီး စြပ္စဲြ ရိုက္နွက္ ဆဲဆိုတာ ညေနတ္ုုိင္း လူၾကားမေကာင္းဖူး အဲ့ေတာ့ မိသန္းေအးအေမႀကီးကပါ ဝင္ေျပာ ဝင္ေျပာေတာ့ အဖြားႀကီးကိုပါ ငါနဲ႔ကိုင္တုတ္ဆဲ သူ႕အေမထိေတာ့ မိသန္းေအးပါ ဝင္ေျပာ " နင္ ငါ့အေမကို အဲ့လို မဆဲနဲ႔ ေနာ္ အဝီစိဂ်ဴိးကပ္မယ့္အေကာင္ " ငါ့ပုံစံအဖြားႀကီးအရြယ္ကို ဘယ္သူက လာႀကိဳက္မွာလဲ သူမ်ားၾကားရင္ ရယ္စရာေကာင္းတယ္ နင္ ေတာ္ေတာ့ေနာ္ " ရန္ပဲြက အေၾကာရွည္တယ္ အေတာ္နဲ႔မပီးေတာ့ဖူး အဲ့အခ်ိန္ ေၾကြးရွင္ေတြပါ ေရာက္လာရင္ ေၾကြးရွင္ေတြကိုပါ ေကာ္ဆဲ ေၾကြးရွင္ေတြက လမ္းထိပ္ကေန ျပန္ေအာ္ဆဲ သံသရာလည္ျပီး မုန္႔လုံစကၠဳကပ္ေနေတာ့တာ အဲ့ေတာ့ မိသန္းေအးတို႔အိမ္က ၾကာေတာ့ စရိုက္အိမ္ျဖစ္လာတယ္ လူေတြ နွာေခါင္းရႈံ႕လာက်တယ္
သားေတြက ေတာ္ေသးတယ္ သူ႕အေဖနဲ႔မတူလို႔ အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္ရွာတယ္ အေမနဲ႔အဖြားကိုလည္း ခ်စ္ရွာတယ္ အေဖကိုေတာ့ ဘာသိဘာသာ သူတို႔အေဖရွိရင္ အိမ္မွာ မေနခ်င္က်ဖူး အဲ့ေတာ့ သားအႀကီးေကာင္တေယာက္က အလုပ္နဲ႔နယ္ေျပာင္းသြားတယ္ သူက ဒီသားအႀကီးေကာင္ကို အားအကိုးဆုံး သူ႕ခဗ်ာမွာလဲ ရသမွ်ေလး စုေဆာင္းျပီး ထည့္ေပးရွာတယ္ မိသန္းေအးကလည္း ရရစားစား ဝါးဝါးျမိဳျမိဳအစားထဲကပဲ ေပးမေလာက္ ၾကြက္တြင္းလို႔ ေျပာရမယ္ အိမ္လခနဲ႔ေရဖိုးမီးဖိုးနဲ႔ ဒီမိသားစုစားအိုးနဲ႔ ဟင္းေတြဘာေတြဆို အတိုင္းအထြာမရွိဖူး စားက်တာ အသုံးျဖဴန္းၾကမ္းတယ္ စစ္စစ္စီစီမရွိဖူး အိမ္တလုံး လုံး ကုန္သြားတာေတာင္ အမွတ္မရွိဖူး နွစ္လုံးသုံးလုံးက ခုထိ ထိုးေနတုန္း မိသန္းေအးက သူ႕သားႀကီးတလတခါ ထည့္ေပးတဲ့ လစာေလးနဲ႔ အရင္းအနွီးျပန္လုပ္ ေစ်းလွည့္ေရာင္း စားေသာက္ နွစ္လံုးထိုး လကုန္ျပီးဆယ္ရက္ေလာက္ထိပဲ အူစုိတယ္ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ရင္ အရင္းအနွီးျပဳတ္ျပန္ျပီ ကုန္တာပဲ အဲ့က်ရင္ သူ႕ေယားက်ာ္း က်ဘန္း တခါတေလလုပ္ရတဲ့ ပုိက္ဆံေလးနဲ႔ျပန္စား သားအငယ္ေကာင္ရတဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ပါ စား ေန႔စားအလုပ္သမားေတြျဖစ္ေတာ့ တပက္တခါရွင္းေပးမွ ရတာဆိုေတာ့ ၾကားကာလေလးေတြမွာ ဟုိဘက္က လွည့္ေခ်း ဒီဘက္က လွည့္ပက္ေခ်း အတိုးေတြ နစ္
အခုဆို ပုဂၢလိက ေငြတိုးေခ်းစားတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြက ေပၚလာေတာ့ မိသန္းေအး ရပ္ကြက္ထဲက မိန္းမေတြဆီမွာ သိပ္မေခ်းရေတာ့ဖူး အတိုးနူန္းေပးရတာ သက္သာသြားတယ္ ရပ္ကြက္ထဲကိုလည္း အတိုးေခ်းေပးတဲ့ အဖဲြ႔ေတြမ်ား တဖဲြ႔ျပီး တဖဲြ႔ မိသန္းေအးတို႔ကေတာ့ တဖဲြ႔မွကို မလြတ္ေစရဖူး ပိုက္ဆံေခ်းတာေျပာပါတယ္ မိသန္းေအးဘဝက ဝင္ကစြပ္လို ထြက္လိုက္ ဝင္လိုက္ ေျပာရမလား ပ္ိန္လိုက္ ေဖာင္းလိုက္နဲ႔ နွဲသမားလိုပဲ ေျပာရမလား အေၾကြးေတြနဲ႔အပူေတြနဲ႔ တရက္မွ စိတ္မေအးခ်မ္းရဖူး
ဒီၾကားထဲ အငယ္ေကာင္က လာမယ္နွစ္ "မိန္းမလိုခ်င္ျပီတဲ့ေလ "သားက ငယ္ေသးတယ္ မိသန္းေအး နွေမ်ာတယ္ မယူေစ့ခ်င္ဖူး ဒါေပမယ့္ မေျပာရက္ဖူး သားငယ္လဲ ရသမွ် ေပးေနတာပဲ
" ေအးေပါ့ ေလ လာမယ့္နွစ္ သီတင္းကြ်တ္ရင္ အေမမဂၤလာ ဆြမ္းေၾကြေလးေတာ့ လုပ္ေပးပါ့မယ္ " ဂတိေပးထားရတယ္ သားငယ္ေပးတာလဲ မသုံးပဲ သူ႕အတြက္ စုေတာ့မယ္ " သားအႀကီးေကာင္ကေတာ့ ရည္းစားရွိသံ မၾကားရေသးဖူး သူလည္း အခု မယူရင္ ေနာက္ေတာ့ ယူမွာေပါ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကိုေတာ့ သူေဌးသမီးနဲ႔ ညားေစခ်င္တယ္
"ဟူး သူေဌးသမီးက သူ႕သားရုပ္ကို ႀကိဳက္ဦးမွ "ေတြးရင္ မိသန္းေအး သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္ ဟုိတရက္ညက သားအႀကီးေကာင္ဆီက ဖုန္းလာတယ္
" အေမေနေကာင္းလား အဖြားေကာ" တဲ့
" ေကာင္းပါတယ္ သားရယ္ သားအဖြားလည္း ေနေကာင္းပါတယ္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ခုနွစ္ဆယ္နားနီးေနျပီဆိုေတာ့ လူႀကီးေရာဂါေလးေတာ့ ရွိတာေပါ့ "
" ဟုိပို႔လိုက္တဲ့ ပိုက္ဆံေကာ ကုန္ျပီလား အေမ ?
သူ႕သားက သူ႕အေမအေၾကာင္း သိတယ္
"အြန္း ………" သံရွည္ပဲ ေျပာရမွာ အားနာေနတယ္ ပိုက္ဆံထပ္ပို႔ေပးပါဦး သားရယ္လို႔ မေျပာရက္ဖူး
" သား အေမ တိုင္ပင္စရာေတာ့ ရွိတယ္ ငါ့သားရယ္ ……'
" ေျပာေလ အေမ " ဘာမ်ားလဲ ?
" အေမတို႔ အဖြားရြာပဲ ျပန္ေနေတာ့မလားလို႔ပါ မင္းအဖြားရဲ႕ညီမ ျခံထဲမွာ အိမ္ေလးေဆာက္ျပီး ေနေတာ့မယ္ သူတို႔ကလဲ လာေနဖို႕ ေခၚတယ္ အဖြားနဲ႔အေမတို႔လဲ အသက္ေတြ ႀကီးကုန္ျပီ အေမတို႔ရြာပဲ ျပန္ေနေတာ့မယ္ သားရယ္ ဒီမွာက အိမ္လခနဲ႔ေနဖို႕စားဖို႔ မနည္းရွာရတာ အဲ့တာ ေလ အေမ့အေၾကြးေလးေတြ ရွိတယ္ အေမ့အေၾကြးေလးေတြ ငါ့သားဆပ္ေပးပါေနာ္ အေမလဲ ေနာက္ထပ္ အေၾကြးမယူေတာ့ဖူး နွစ္လုံးသုံးလုံးလည္း မထိုးေတာ့ပါဖူး အေမ့ေၾကာင့္ ငါ့သားေလး ပင္ပန္းေနျပီ "
" အေမရယ္ ရပါတယ္ အေမ့သေဘာပါပဲ အေၾကြးေတြက ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဟင္ "
" သိန္းနွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိတယ္ သားရဲ႕ မင္းအေဖကလဲ သိတဲ့အတိုင္းပဲ အေမလဲ ေၾကြးေတြယူရင္း အတိုးေတြနဲ႔လည္သြားတာ ဒါဆို ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ သားရယ္ မနက္ အေမ ဒညင္းကုန္း ေစ်းသြားဝယ္ျပီ ရပ္ကြက္ လွည့္ေရာင္းရဦးမယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ အေမ ေနေကာင္းေအာင္ ေနေနာ္ အေမ့အေၾကြးကိစၥ ဘာမွမပူနဲ႔ သားဆပ္ေပးပါ့မယ္ " ဆိုျပီး ဖုန္းခ်သြားတယ္
ေစ်းေရာင္းရင္းနဲ႔ အေၾကြးကိစၥကို ေခါင္းထဲ အျမဲထည့္ေနရတာ ေခါင္းေတြလဲ ပူလွပါျပီ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေၾကြးေတြ ေျပလည္သြားျပီဆိုရင္ေတာ့ သားႀကီးကို ဒုကၡမေပးေတာ့ပါဖူး သူ႕ေနာင္ေရးအတြက္ သူ႕ဘာသာသူပိုက္ဆံစုပါေစ ေလ သားအငယ္ေကာင္မိန္းမယူျပီးရင္ ရြာျပန္ေတာ့မယ္ သူ႔အေမအိုႀကီးရယ္ သူ႔လင္ အရက္သမားႀကီးရယ္ မိသန္းေအးရယ္ ရြာမွာဆို တဝမ္းတခါးအတြက္ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ မပူရပါဖူး ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ေလးဖြင့္ရင္ ေကာင္းမလား ေၾကြးေတြ ပက္လည္ဝိုင္းေနတဲ့ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးသယ္ဘဝကေန ကြ်တ္ေလာက္မွာပါ သားေတြကလဲ ပစ္မထားေလာက္ပါဖူး သူယုံၾကည္တယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိသန္းေအး စိတ္ေတြ ေပါ့ပါးေနတယ္ ေစ်းေတာင္း ေခါင္းရြက္နဲ႔ဆဲြျခင္းေတာင္းတဖက္ဆဲြျပီး ေျခလွမ္းေတြ ေပါ့ပါးေနေလရဲ႕
" ေဟာ့ဒီက အရြက္စုံ ခ်ဥ္ေပါင္ ကန္စြန္း ပန္းပြင့္ မုန္လာ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငရုတ္သီးစိမ္း အစုံပါတယ္ေနာ္ "
**********