การเขียนช่วยให้ความโกรธ หรือ อารมณ์เสียหมดไป

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาว Steemit

หลายคืนมาแล้วที่เข้านอน พร้อมกับฟังเสียงฝนที่ตกตลอดทั้งคืน ตั้งใจว่า ตื่นมาจะปรับอะไรๆ ที่ต่างไปจากที่ผ่านมา เริ่มด้วยการ ดึงตัวเองขึ้นจากที่นอนเร็วกว่าทุกวัน เพื่อให้ถึงบ้านลูกค้าเร็วกว่าทุกครั้ง หลังจากนั้น ก็ลองขับรถไปในทางใหม่ที่ดูน่าจะเร็วกว่าเดิม อยู่ดูงานช่างนานกว่าเดิม ทำงานให้มากกว่าเดิม และสุดท้ายดึงตัวเองไปออกกำลังกาย หลังจากที่ไม่ได้ออกมานานถึงเกือบสามเดือน และทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี

ช่วงนี้มีอะไรต้องทำเยอะมาก ต้องออกจากบ้านทุกวัน ได้คุยกับผู้ร่วมงานทุกวัน แต่ฉันรู้สึกว่า เหมือนมันจะขาดอะไรไปสักอย่าง ใช่แล้ว ฉันไม่ได้คุยกับเพื่อนเลย เพื่อนที่คุยเรื่องสัพเพเหระ หรืออะไรที่มันไม่มีสาระบ้าง แต่ก็ไม่กล้าจะรบกวนเพื่อนเพราะแต่ละคนก็มีอะไรหลายอย่างต้องทำเช่นกัน

วันนี้มีเวลานิดหนึ่ง ฉันจึงเข้าร้านทำผมสักหน่อย ถึงแม้จะเห็นว่าฝนกำลังจะตกก็ตาม เพราะถ้าไม่ไปวันนี้ อาจไม่มีเวลาแล้ว ระหว่างรอช่างผม ก็นั่งพิมพ์ในมือถือไปเรื่อยๆ หลังจากที่ช่วงนี้ไม่ค่อยจะได้โพสต์สักเท่าไหร่ เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาเพราะต้องโฟกัสที่งานเกือบทุกวัน พอทำผมเสร็จ ออกจากร้านมาได้ 5 เมตร ฝนก็ตกหนักแบบไม่ลืมหูลืมตา ตกเวลาเดิมเหมือนอย่างทุกวัน ถึงแม้ฉันจะพกร่มมา แต่ฝนหนักมากขนาดนั้น จึงขอรอให้ฝนซาหน่อยน่าจะดีกว่า จำไม่ได้แล้วว่า ได้เคยรอฝนหยุดครั้งสุดท้ายตอนไหน น่าจะนานมากๆ แล้วด้วย เพราะการทำงานที่รีบเร่งต่างๆ ทำให้ไม่ค่อยจะได้รอฝนสักเท่าไหร่
ในระหว่างรอฝนซา ซึ่งมองฟ้าแล้วก็ไม่น่าจะนาน เพื่อไม่ให้เสียเวลาจึงหยิบมือถือมาพิมพ์ต่อ บอกฝนว่า เอาซี้...ให้รออีกก็ได้ เพราะไม่ได้ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า

จริงๆ ช่วงนี้ก็ไม่ได้เรียกว่างานเยอะอะไรมาก แต่เรียกว่ามีอะไรหลายอย่างต้องทำมากกว่า เพราะเป็นงานที่ค่อนข้างละเอียด เช่น การขยับช่องประตูเพียง 8 ซม. เพื่อให้แนวเปิดประตูไม่ชนตู้เสื้อผ้าซึ่งอยู่ด้านหลังประตู ฟังดูเหมือนง่าย ก็แค่ขยับประตู แต่ในการทำงานจริงนั้นคือ เริ่มจากเลาะวงกบเดิมอย่างระวังไม่ให้เสียหาย ขยับให้ได้ตามตำแหน่งที่ต้องการ เสริมเส้นเหล็กในช่องผนังที่ขยับ ตีไม้แบบ เทปูนและฉาบให้เรียบร้อย นี่เป็นแค่ตัวอย่างง่ายๆ ของงานฉัน ซึ่งจะต้องเช็คงานในทุกๆ วัน เพราะหากละเลยแล้วช่างเกิดทำผิดแบบขึ้นมา การแก้ไขจะทำให้เสียแรง เสียเวลาและเสียเงิน โดยใช่เหตุ

หลังจากที่ไม่ได้เขียนมานาน วันนี้เกิดอยากเขียนขึ้นมา เดือนนี้เป็นเดือนที่ 8 ที่ฉันเขียนใน Steemit นึกย้อนกลับไปวันแรกที่เริ่มทำ ฉันรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น คุณเชื่อไหมว่า การเขียนหรือการจดบันทึกช่วยให้ความโกรธ หรือ อารมณ์เสียหมดไป นอกจากนี้ การเขียนยังช่วยให้ "อยู่กับปัจจุบันมากขึ้น" อีกด้วย

เมื่อเริ่มแรกที่ฉันเริ่มเขียนบทความลงใน Steemit ทั้งๆ ที่ฉันไม่ใช่คนที่ชอบการบันทึกด้วยตัวอักษรสักเท่าไหร่ แต่ด้วยเหตุผลที่ต้องการอยู่กับตัวเอง และดึงตัวเองออกจากแพลตฟอร์มหนึ่งซึ่งฉันติดอย่างหนัก ในระยะเริ่มแรก ฉันคิดว่า การเขียนคือการรักษา ฉันจึงลองปล่อยให้อารมณ์โกรธออกมาโชว์ตัวตนของมันในรูปแบบของ การเขียนในสิ่งดีๆ ที่อยากให้ผู้อ่านได้รับ จากนั้นฉันก็เริ่มสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง ..ความรู้สึกโกรธของฉันลดลง และฉันเริ่มรักษาความบาลานซ์ของอารมณ์ได้ ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา ฉันรู้สึกได้ว่าเขียนบทความเป็นประจำ ช่วยขจัดความขุ่นมัวของอารมณ์ออกไปได้

หลังจากเริ่มการเขียนหรือการจดบันทึกเป็นเวลา 2-3 สัปดาห์ จะช่วยทำให้คุณเริ่มเข้าใจว่าความรู้สึกของตัวเอง หรือความรู้สึกเกี่ยวกับเพื่อน ครอบครัวและเพื่อนร่วมงานของคุณมากขึ้น บ่อยครั้งที่คนเรามักจะปล่อยให้ความคิดไหลผ่านจิตใจ อาจจะย้อนกลับไปยังความทรงจำเก่า ๆ หรือคนรักเก่า หรืออาจคิดถึงสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น และพบว่าตัวเองตกอยู่ในอารมณ์ลึก ๆ นั้น บางครั้ง นั่นอาจเป็นความคิดที่ดี แต่เรากลับปล่อยความคิดนั้นไหลผ่านใจไปเรื่อยๆ เพราะเราไม่มีเครื่องมือในการจับมัน แต่การเขียนหรือการจดบันทึก ทำให้ความคิดเหล่านี้มาอยู่ในกระดาษเพื่อไม่ให้หลุดลอยออกไป ตัวอย่างง่ายๆ เช่น ในเวลาที่คุณกำลังสนทนากับใครสักคนและเขาคนั้นขัดจังหวะการพูดของคุณ หลังจากนั้น ทำให้คุณลืมสิ่งที่กำลังจะพูดกับเขา เช่นเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับความคิดของเรา

เมื่อเราเขียน เราจะโฟกัสที่รายละเอียด การเขียนทำให้เรามีปฏิสัมพันธ์กับผู้อ่าน และเป็นการสร้างสิ่งใหม่ๆขึ้นในทุกๆวัน ซึ่งมาจากความคิดของเรา คล้ายๆ กับการที่กล้ามเนื้อของเราแข็งแรงขึ้น ด้วยการออกกำลังกายเป็นประจำ การยกเวท การวิ่ง หรือการควบคุมอาหารทุกวัน เป็นการเพิ่มกล้ามเนื้อขึ้นเรื่อย ๆ เช่นเดียวกันกับการเขียน ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณอาจจะไม่เข้าใจจนกว่าคุณจะเริ่มเขียนติดกันสักระยะหนึ่ง

การเขียนช่วยให้รู้จักตัวเองให้มากขึ้น
หลังจาก 1 เดือน การเขียนหรือการบันทึก ทำให้อาการติดโซเชียลจากแพลตฟอร์มนั้นหายไป อารมณ์โกรธของฉันก็ลดน้อยลงจนกระทั่งไม่มีเลย
หลังจาก 3 เดือน ของการเขียน ทำให้ฉันมีความรู้ในด้านต่างๆ มากขึ้น
หลังจาก 8 เดือน ของการเขียน ฉันรู้สึกว่า บางทีการเขียนเป็นสิ่งที่ฉันควรทำมาตั้งนานแล้ว เพื่อช่วยบารานล์ชีวิตของฉัน

ทุกครั้งที่ ฉันก้าวข้ามสิ่งที่เป็นอยู่ บางครั้ง อาจจะเจ็บ แต่ก็ทำให้ค้นพบตัวเองมากขึ้น เหมือนกับการแข่งขันมวย ผู้ชกมักจะต้องเจอกับการเจ็บตัว แต่ก็มีผู้ชนะอยู่เสมอ หลังจากที่ฉันเริ่มสนใจเรื่องของการบันทึก ฉันเริ่มรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงว่า ฉันเป็นคนที่มีความรู้สึกไวขึ้น และกล้าที่จะทำอะไรที่ไม่เคยทำ ฉันอาจจะเคยเป็นคนที่ดื้อรั้น ไม่รักตัวเอง แต่หลังจากเริ่มการเขียนผ่านไปสองเดือนทำให้ฉันกลายเป็นคนที่เคารพตัวเองมากขึ้น

ฉันเชื่อว่า การเขียน คือวิธีที่เร็วที่สุดในการทำให้ตัวเองดีขึ้น โดยเฉพาะใน Steemit เป็นการเขียนออนไลน์ ซึ่งที่นี่คุณไม่ได้เป็นเพียงแค่การฝึกจิตใจของคุณเองอย่างเดียว แต่คุณกำลังสู้กับจิตใจของคนอื่นด้วย ดังนั้น การเขียน คือสิ่งที่ทำให้ฉันเข้าใจความเป็นตัวเอง และคือสิ่งที่จะทำให้ฉันเข้าใจตัวของฉันในวันพรุ่งนี้และวันต่อๆไปด้วย

ขอบคุณสำหรับการติดตาม และเป็นกำลังใจให้นะคะ
私のブログを読んでくれてありがとうございました。
@katto