To tłumaczenie oryginalnego postu @mindhunter pt. ‘The mass of men lead lives of quiet desperation’ – What Steemians Could Learn About Life From Henry Thoreau's hut. Wykonane za jego zgodą.

Lekcja dla nas wszystkich

Obraz, jaki powieści Thoreau nakreślają, o życiu w Amaryce nie jest zbyt pochlebny, a to, o czym ich bohaterowie narzekają, Thoreau opisuje: “Większość ludzi prowadzi życie w cichej rozpaczy.” To chyba najbardziej znany cytat z utworu “Walden”, który swe poparcie znajduje w takich dziełach jak Bartleby, Ethan Frome, jeśli chodzi o dzieła zagraniczne, czy też może Cierpienia Młodego Wertera, utwory Adama Asnyka i wielu, wielu innych, jeśli chodzi o Polskę.

W przeciwieństwie do innych dzieł, w “Waldenie” autor nie tylko rozpisuje się na temat wybranych przez siebie problemów, ale I również prezentuje doń rozwiązania, które zdaje się opierać na słynnej z Bartleby kwestii - “Wolałbym nie.” Walden to książka o tym, jak wyglądałoby twoje życie, czym wypełniałbyś swe dnie, gdyby twój pogląd na świat się zmienił, jeśli nie musiałbyś marnować pieniędzy na włości i inne głupoty. “Rzeczy niezbędne do życia dla człowieka, w tym klimacie, można dokładnie opisać jako Jedzenie, Schronienie, Odzienie I Opał...”

Źródło

Tylko niezbędne rzeczy

Jeśli o dietę chodzi, Thoreau doradza dietę opartą głównie o warzywa, opisuje też jak je hodować. Opał łatwo w lesie zebrać - to też z głowy. Jeśli o odzienie chodzi, to o ile za modą nie podążasz, to żadnym problemem jest przyodziać się w jakieś przyzwoite ciuchy robocze. Tym, na co najwięcej pieniędzy wydajemy, jest jednak schronienie. A skoro wydajemy nań najwięcej pieniędzy, to I najwięcej życia nań poświęcamy, gdyż tak zdobywamy pieniądze – sprzedając swój czas. Gdy tylko uświadomisz sobie, że nie musisz wcale mieć takiego domu jak twój sąsiad, świat twój stanie się zupełnie nowym miejscem.

“Dawniej, kiedy kwestia rzetelnego urządzenia sobie życia – łatwo ją rozwiązałem, oddawszy się swoim prawdziwym dążeniom – niepokoiła mnie nawet bardziej niżeli teraz, gdyż stałem się, niestety, trochę gruboskórny, przy torach kolejowych widywałem wielką skrzynię – sześć stóp długości na trzy szerokości (~1.8 m x 0.9 m) – w której robotnicy chowali na noc narzędzia; przyszło mi do głowy, że każdy, kto odczuwa brak pieniędzy, mógłby kupić taką za dolara, wywiercić w niej kilka dziur dla wentylacji i zamknąwszy pokrywę na haczyć, mieć w skrzyni schronienie w deszczowe, a nawet pogodne noce, zapewniając sobie nieskrępowaną pielęgnację umiłowań I wolność duszy.” - Walden str. 50

Ten cytat uderza w nas tak głęboko między innymi przez to, że nie można tutaj nie zauważyć podobieństwa owej skrzyni do trumny – zaś życia, które on poleca, do śmierci. Dwa lata, które Thoreau spędził w lesie, były dla Ameryki złotymi czasami, jeśli chodzi o życie we wspólnotach, niektóre z nich organizowały były przez jego znajomych. (Np. Brook Farm, jeden z najsłynniejszych eksperymentów w tej dziedzine. Miejsce to spaliło się I ostatecznie całość okazała się porażką podczas pobytu Thoreau w lesie)

Źródło

Alternatywna alternatywa

Walden przedstawiane jest jako alternatywa dla alternatywy. Dużo wycina ona z życia, nie tylko dzieci i rodzinę, ale też również to, co jest z nimi nierozłączne – niezręczne i służące chwaleniu się rodzinne kolacje pełne sprzeczek, wyścig szczurów i tak dalej, bowiem gdy wynajmujemy lub kupujemy dom, wtedy nasza praca zmienia się. Staramy się wtedy nie tylko po to, by przetrwać, ale z powodu zupełnie innych ambicji.

Czemu jednak winniśmy oddawać swą miłość i wolnośc, jeśli nie tym rzeczą? Odpowiedź na to pytanie jest trudna, to prawdziwe wyzwanie, jakie stawia przed sobą Thoreau – znacznie łatwiej zbudować chatę niż znaleźć odpowiedź na to pytnaie. Pierwsze strony Waldena zawierają pewien cytat, który jest niesamowicie ważny w świecie literatury, jednakże cała reszta, która po niej następuje, jest niestety nieco trudniejsza do polubienia niż sam ten cytat, gdyż autor nieco nie trzymał się standardów, które sam nim wyznacza:

“Ponadto według moich zasad każdy pisarz – niezależnie od tego, czy jest najlepszy, czy najgorszy – powinien zdawać prostą i szczerą relację ze swego własnego życia, nie zaś opowiadać o tym, co słyszał o życiu innych; relacja taka ma przypominać list wysłany do rodziny z odległego kraju, jeśli bowiem piszący żył uczciwie, musiał według mnie żyć w kraju położonym daleko od naszej ojczyzny” - Walden s. 1

Od siebie dodam, że książkę tę posiadam a Thoreau lubię, więc sam jeszcze coś o nim zamierzam napisać, ale nieco dłużej, więc na razie wrzucam tylko przedsmak tego, co będzie, w postaci tego krótkiego tłumaczenia.