De wurggreep van Geld en Religie

Trullybell vertelde vol misprijzen verder: ’Een van de meest effectieve manieren om de macht te handhaven is wel de Biecht geweest. De Kyrk was hierdoor precies op de hoogte wat er zich in de gemeenschap afspeelde en men maakte de mensen wijs dat wat aan een Priester was gebiecht, nooit mocht worden doorverteld. De Priester had zwijgplicht. Er werd mensen op het hart gedrukt vooral alle begane zonden te biechten en niets te vergeten, anders kwam men in ‘de Hel’. De angst daarvoor was groot, dus de Biecht was het ideale middel om alles te weten te komen wat er zich afspeelde in de gemeenschap. Bijkomend voordeel voor de biechtvader was dat schavuiten die grote zonden hadden begaan zich door betaling aan de Priester weer vrij van zonden lieten verklaren. Zo kon de geestelijke aardig zijn eigen zak spekken. Ook iemand die bij herhaling zondigde kon rekenen op begrip. Mits de financiële vergoeding voldoende was. Om de zonden goed te praten haalde men dan een uitspraak uit de Bijbel aan, ’de geest is gewillig maar het vlees is zwak’. Men ging na de volgende zonde gewoon weer opnieuw biechten en na het volbrengen of betalen van de penitentie was alles weer vergeven. Een andere mogelijkheid was het kopen van aflaten. Als men voldoende geldmiddelen had, kocht men gewoon een paar aflaten die toegang gaven tot ‘de Hemel'. Dat gold natuurlijk alleen voor wie zich dat kon veroorloven, dus ’de Hemel’ zal wel propvol met rijken zitten. Mensen geloofden graag dat ze zich een plaats in ‘de Hemel’ konden kopen, zei Trullybell, alles was beter dan in ‘de Hel’ te komen en een zware doodzonde was zo maar begaan’.

Corruptie.
Trullybell was deze nacht een beetje verdrietig. ‘Het is erg dat het zover is gekomen met het Kytholiese geloof en haar Priesters, zei hij. Het gewone volk moest zich heel strikt aan de regels te houden en de straffen voor overtredingen waren niet gering. Door hun onwetendheid en armoede slikte het gewone volk alles wat hen werd opgelegd en ze hadden er geen verweer tegen. De leiders van de Kyrk daarentegen overtraden alle regels die ze voor het Kyrkvolk keihard handhaafde. De Kyrkleiding werd steeds corrupter en liet zich overal voor betalen. Door hun riante financiële positie kreeg de Kyrk ook greep op de wereldlijke macht. Kyrkelijke eigendommen en hoge posities werden verkocht aan de meestbiedende. De Baus en Bisschuppen vaardigde tegen betaling richtlijnen uit, welke voor iemand die voldoende betaalde erg goed van pas konden komen. Paus Sextus IV was een zeer corrupte Baus. Hij gaf de Kyrk weliswaar een impuls op het gebied van kunst, door het bouwen van de Sextijnse kapel, maar onder zijn leiding voerde men een rampzalig bewind. Voor elke gunst op religieus gebied liet men zich betalen. Door het overschot aan geld dat de Baus en Bisschuppen binnen haalden leefden ze als vorsten en gingen op den duur een zeer zedeloos leven leiden. Er waren voortdurend publieke vrouwen in het spel. Ze hielden er Concubines op na en hadden soms vele bastaardkinderen. Ook sommige lagere geestelijken namen het er van. Prostituees kwamen regelmatig op bezoek. Het handhaven van het tegennatuurlijke Celibaat, was een absolute farce geworden. Als de Bisschup ontdekte dat een Priester het Celibaat schond, legde hij hem een boete op. Het was daarna heel goed mogelijk dat de Prelaat met dat geld voor zichzelf een hoertje voor eigen gebruik betaalde. De Priester die de boete kreeg opgelegd, kon daarna gewoon weer doorgaan met waar hij mee bezig was geweest’. Helemaal verward liet ik het verhaal van Trullybell tot mij doordringen. Tijdens de catechismusles vroeger bij mij op de lagere school, werd zedelijkheid als een van de hoogste waarden aangemerkt. De Pastoor zei tijdens de les met donderende stem, ‘onkuisheid is een doodzonde, waar je eeuwig voor in ‘de Hel’ kan komen. Dat moest dus wel iets vreselijks zijn. Eeuwig vonden we trouwens ook wel heel erg lang en konden ons niet voorstellen hoe lang dat dan wel was. In de eerste tijd nadat we deze dringende waarschuwing hadden gekregen, durfden we tijdens het speelkwartier niet eens meer over de schutting van de meisjesspeelplaats te kijken. Stel je voor dat we in verzoeking zouden komen, al hadden we er werkelijk geen flauw benul van hoe dat zou moeten. In ieder geval hadden we geen enkele zin om in ‘de Hel’ te moeten branden. Enige tijd later was de natuur echter toch sterker dan de angst voor ‘de Hel’. Regelmatig vroegen wij ons wel eens af, ‘zou een Priester of Bisschup ook voor onkuisheid in ‘de Hel’ kunnen komen’? Als ik Trullybell in mijn dromen zijn verhalen hoor vertellen, moet het er in ‘de Hel’ dan wel behoorlijk zwart en paars uitzien van de toga’s. Hoe kan ik, als waar is wat Trullybell zegt, onze ‘Heilige Kerk’ nog langer serieus nemen? Momenteel ben ik het spoor echt bijster. Zal ik het rechte pad en het ware geloof ooit nog terug vinden, vroeg ik mij af?

Speculeren.
‘In dit visioen ga ik het hebben over geldzucht, uitbuiting en machtsmisbruik, zei Trullybell. Er kan niet verzwegen worden wat voor kwalijke rol de Kyrk hierin heeft gespeeld. Nadat tijdens de pestepidemie het aantal mensen flink was gedecimeerd, had de bevolking het tijdelijk een ietsje beter gekregen. Er was landbouwgrond genoeg en in de steden stegen de lonen wegens schaarste aan arbeidskrachten. De Boeren verkochten de producten die ze niet aan de Leenheer hoefde af te dragen op de markt in de steden. Omdat de landbouwmethoden waren verbeterd en ze minder tijd voor de landheer hoefden te werken, steeg de productie en na verloop van tijd stelden ze aan de Bisschup, Graaf of Landheer voor, om hun pacht voortaan in geld te betalen. Aangezien men altijd veel geld nodig had voor militaire uitgaven ging de Elite akkoord. Ze spraken met de Pachter een vast bedrag af, maar omdat de prijzen weldra flink stegen kwam de Adel in financiële problemen. Deze lichte verbetering in de leefomstandigheden voor de Boeren duurde echter niet lang. Vanaf 1435 ontstond er een voedselcrisis in Europa. De Kyrk was intussen ongekend kapitaalkrachtig geworden. Nadat men de Boeren eerst eeuwen lang als Lijfeigene had gebruikt en uitgebuit, bedacht men weldra nieuwe methoden, teneinde de landbouwers zoveel mogelijk uit te kunnen persen. De Adel, de Kyrk, de rijkste burgers en zelfs de Bedelorden, gingen daarom speculeren. Ze kochten met hun grote kapitaal wijn, hooi, stro en graan op als de prijzen laag waren en sloegen dat op in pakhuizen. Ze hadden door hun rijkdom voldoende de tijd om te wachten tot er schaarste ontstond en als de prijzen torenhoog waren geworden verkochten ze met woekerwinsten. De Kyrk en de Adel wentelden zich in weelde en de Boeren kregen fikse onoplosbare schulden. Ook bij gewone doorsnee mensen werd de armoede steeds nijpender. Er ontstond een grote haat tegen de Kytholiesen, die de Popen werden genoemd. Boeren en Handwerkslieden kwamen in opstand, maar in samenwerking met de Kyrk werd het oproer bloedig de kop ingedrukt. Voor het handhaven van de macht was alles geoorloofd’. Trullybell zegt hier eigenlijk, dat de Kyrk toen al in optima forma, het nietsontziende Kapitalisme in praktijk bracht. Uitbuiting en de keiharde maatregelen die tegen elke vorm van verzet werden genomen, hield de massa nog tijdelijk onder de duim, maar het begon te gisten in de samenleving. Ondertussen bleven de Priesters tijdens de prediking in de Kyrken, zoetsappig ‘de Heilige’ uithangen en men hield de mensen voor dat ook Jozus armoede, eenvoud en matigheid predikte’. Ik werd opstandig bij de gedachte aan alles wat de Kyrk het gewone volk door uitbuiting en bedrog zou hebben aangedaan. Ik kan niet tegen onrecht. Toch is Trullybell er heel duidelijk over: ‘Het gewone volk werd schandalig uitgebuit’. Het was na zijn bezoek moeilijk de slaap weer te vatten.

Spaanse Baus.
De laatste nachten viel ik telkens onrustig in slaap en was erg benieuwd met wat voor onthullingen Trullybell nu weer zou komen.Twintig nachten geleden droomde ik nog goedgelovig en zorgeloos van alle goeie dingen die de Kyrk en haar dienaren, volgens hun eigen zeggen, voor de mensheid hadden gedaan. Dat varieerde van hulp aan zieken en bejaarden, het bekeren van andersdenkenden tot het ware geloof en de opvang van wezen. Men predikte ook uit volle borst de liefde voor de naasten. Maar Trullybell verteld opnieuw een ander verhaal. ‘In 1492 werd Rodrigo Borgia gekozen tot Baus Alexander VI. Hij was van Spaanse afkomst en een neef van de eerdere Baus Calixtus III. Alexander kocht het Bausschap door het omkopen van Kordinaal Sforza, die hij zijn complete paleis met inhoud aanbood en benoemde hem tot Vice-kanselier. De kandidaat-Baus bood ook een paar Kordinalen de macht aan over verschillende steden. Van de drieëntwintig Kordinalen die de Baus zouden gaan kiezen waren er slechts vijf die steekpenningen weigerden. Rodrigo Borgia werd met grote meerderheid tot Baus gekozen. Nadat Columbus Omerika had ontdekt maakten Spanje en Portugal aanspraak op de gebieden in de nieuwe wereld en er waren voortdurend schermutselingen over en weer. Een van de eerste maatregelen die Baus Alexander nam, was het verdelen van het nieuwe werelddeel tussen beide landen. De jacht op het goud en het uitmoorden van de indianen kon gaan beginnen. De nieuwe Baus nam het niet zo nauw met het celibaat en was ook betrokken bij allerhande machtsspelletjes. Alexander VI had jarenlang een maîtresse, Vannoza dei Cattanei, waarbij hij vier kinderen had verwekt. Een van zijn zoons werd vermoord en in de Tiber gegooid. Zijn twee broers werden verdacht van de moord. De Baus had daar veel verdriet van en zag dat als een straf van God. Hij beloofde de Kyrk te hervormen en ook zelf zijn leven te beteren. Toen een andere maîtresse hem echter weer een zoon schonk, was hij alle goede voornemens meteen weer vergeten. De Monnik die de Baus aan zijn goede voornemens moest herinneren kwam uiteindelijk op de brandstapel. De Baus hield er meerdere maîtresses op na, waaraan hij veel geld kwijt was. Als hij geld nodig had benoemde hij gewoon een nieuwe Kordinaal die tegen betaling werd ingewijd. Er werd beweert dat de Baus ook een incestueuze verhouding had met zijn dochter Lucretia en dat hij daar ook een zoon bij had. Een van zijn zoons benoemde hij op 18e jarige leeftijd al tot Kordinaal. Deze zoon Cesare had echter meer belangstelling voor militaire zaken en werd aanvoerder van de Bauselijke legers, nadat hij zijn priesterschap weer had neergelegd. Het leger van de Baus voerde regelmatig oorlogen om zijn macht te handhaven. Alexander VI zou elf jaar Baus blijven en is in 1504 overleden, waarschijnlijk door vergiftiging’. Volgens Trullybell was de bevolking opgetogen over zijn dood. Wanneer ik het verhaal van Trullybell over het gedrag van Bausen en Priesters hoor, sta ik versteld over zoveel hypocrisie. Ze waren zelf de grootste schuinsmarcheerders en dreigden het gewone Kyrkvolk met Hel en verdoemenis.

Homoseksualiteit in het Vaticoon.
Trullybell verteld verder in mijn visioen. ‘Vijfenveertig jaar na Alexander VI werd Julius III de nieuwe Baus. Hij was een waardevolle diplomaat geweest maar al spoedig na zijn aantreden liet hij Kyrkelijke en politieke zaken op zijn beloop en deed voornamelijk dingen die hij leuk vond. De Baus zag er beslist niet tegen op zijn eigen familie te bevoordelen. Bij het benoemen van vrienden en bekenden op hoge posten, maakte hij rijkelijk gebruik van zijn macht. De Baus nam weldra een straatjochie van zeventien jaar onder zijn hoede en deze werd daarna geadopteerd door zijn broer. Deze jongen genaamd Innocenzo Ciocchi Del Monte werd geliefde zoals we nu zouden zeggen ‘de Toyboy’, van de eerwaarde Baus. Julius en Innocenzo hadden een innige homoseksuele relatie. De Baus benoemde Innocenzo zonder enige opleiding, tot Kordinaal. De jonge Kordinaal was geen lieverdje en hij vermoorde twee mannen die kwaad over hem spraken. Nadat Baus Julius III in 1555 was overleden raakte Innocenzo zijn beschermengel kwijt. In 1567 kwam hij wegens verkrachting van twee jongetjes alsnog in de gevangenis’. ‘Ik neem hier en daar wat steekproeven uit de geschiedenis van de Kyrk, zei Trullybell, het is onmogelijk het hele verhaal te vertellen, er zijn teveel schandalige zaken gebeurd’. De innerlijke strijd die ik moest uitvechten was niet gering. Was de Kyrk van mijn jeugd waar ik heilig in geloofde, in de loop van de tijd verworden tot een ontuchtige en criminele organisatie? Ik hoop nog steeds dat alles wat Trullybell mij laat dromen, gewoon niet waar is. Maar intussen staat mijn geloof in de absolute waarheid zoals die wordt verkondigd door de Kytholiese Kyrk op instorten.

Negeren van armoede.
‘Met het vele geld dat de Kyrk bezat leefden de Bausen als een Zonnekoning, gaat Trullybell in mijn volgende droom verder. ‘In het jaar 1655 begon het pontificaat van Alexander VII als nieuwe Baus. Hij was van hoge Italiaanse afkomst en men hoopte dat hij eindelijk eens een eind zou maken aan het benoemen van familie en vriendjes op hoge posten. Het duurde echter niet lang of het tegenovergestelde gebeurde. De Baus trok zich niets aan van de armoedige omstandigheden waarin de lagere klassen verkeerden en zette zich voornamelijk in voor het ontwikkelen en bouwen van megalomane en onnodige gebouwen. Voor de arme mensen was Rome een onaangename stad om in te leven en de Baus was beslist niet populair bij deze arme Romeinen. De stad was alleen goed leefbaar voor de Kykleiders en welgestelden. Zelfverrijking door middel van samenwerking van de heersende klasse met de Kytholiese Kerk, alsmede het volledig negeren van de noden van gewone mensen, loopt als een rode draad door de hele geschiedenis van de Kyrk. De Kyrk verleende wel enige armenzorg, maar de hulp aan minderbedeelden was minimaal vergeleken met de weelde waarin de Kyrkleiding zelf leefde. Toch probeerden ze bij de armen nog geld los te krijgen. Bisschuppen stuurde de parochiegeestelijken er op uit, met de opdracht te zorgen dat er voldoende nieuwe Kytholiesen bijkwamen. Het ging zover dat een Pastoor of Kapelaan bij de mensen op huisbezoek ging. Als de vrouw al een tijdje niet in verwachting was geweest vroegen ze hoe het kwam dat ze nog niet zwanger was. De Priester vroeg haar of ze haar man wel voldoende terwille was en of ze haar huwelijkse plichten wel na kwam. Er moesten voldoende nieuwe Kytholiesen bijkomen om de invloed van de Kyrk in stand te houden.