Trip Hanoi Vietnam - part #1 >> ครั้งเเรกของการเดินทางเที่ยวต่างประเทศเวียดนาม-ฮานอย 🇻🇳🇻🇳

One month ago, I had the opportunity to travel abroad for the first time in my life. It was a gift for my birthday, which made it a very special moment. We woke up early in the morning, around 3am, to catch a 6am flight from Chiang Mai to Bangkok. Why so early you may ask? Well, we wanted to ensure that I didn't have any Visa or ticket issues, which I did... but we were able to resolve it within the first hour and board the flight on time. Once we arrived in Bangkok, we boarded a short flight to Hanoi.

เมื่อช่วงเดือนที่เเล้วมีโอกาสเดินทางไปเที่ยวที่เวียดนาม ที่เมืองฮานอย...เป็นการเดินทางทริปช่วงวันเกิด และก็เป็นครั้งเเรกที่ไปต่างประเทศ ก่อนไปก็ลองหาข้อมูลการเตรียมตัว .....
...เราจองตั๋วล่วงหน้า ก่อนถึงวันเดินทางประมาณ 1 อาทิตย์ 3000 บาท เราขึ้นเครื่องจากเชียงใหม่ เลยต้องเป็น 2 ต่อ ค่าตั๋วเลยเเพงถ้าจากกรุงเทพก็น่าจะพันกว่าบาท เเต่ถ้าหากรู้วันไปจองเเบบเนิ่นๆ ราคาจะถูกหน่อย
เช้าวันที่ 21 สิงหาคม เราตื่นตั้งเเต่ตี 3 เพื่ออาบน้ำเเต่งตัวเพื่อไปเช็คอินประมาณ 06.00 ก่อนเวลาขึ้นเครื่อง 08.00 น. เเน่นอนจ้า มีปัญหา เขาถามหาวีซ่า หรือ ตั๋วกลับ คือเเบบตกใจเฮ้ยตอนหาข้อมูลเเล้วไม่ต้องมีวีซ่าก็ไปได้นิ..เเต่พนักงานบอก สองอย่างนี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็เลยต้องซื้อตั๋วออนไลน์เอายื่นให้พนักงานหน้าเค้าเตอร์...(ข้อดีของการมาเร็วจะได้มีเวลาเผื่อมีปัญหาขึ้นมา)....ปรากฎว่าผ่านจ้า...
เเล้วก็ไปยื่นตรงด่าน ตม.ตรวจคนออกนอกประเทศ คือ ต้องเอาใบขาออกมาเขียน...พวกชื่อ เลขบัตร ตามพาสปอตส์......นั่งรอเครื่องประมาณเกือบ 8 โมงก็ไปขึ้นเครื่อง ของสายการบิน Lion Air นั่งสวยๆ รอตามภาพจ้าาาา

()

---

We left Bangkok at 12pm, and arrived in Hanoi at 2pm.
ได้เวลาขึ้นเครื่องไปลงดอนเมือง ต่อเครื่องไปลงฮานอย ประมาณ 12.00 น.

()

---

Almost to Hanoi! It is very beautiful from this altitude.
ในระหว่างทางที่ใกล้ถึงฮานอย เฮ้ยยยคือเเบบมันสวยอะ บนฟ้าตื่นเต้นจังงงง

---

We exchanged money from Thai Baht to the Vietnamese Dong, and acquired a sim, so we can use Grab Car, which was highly recommended, due to the taxi-scams. I exchanged 3000 baht, and then I became a Vietnamese Millionaire! With over 2 million dong! I felt rich!!! Haha

ไปถึงฮานอยประมาณ บ่าย 2 กว่า เเลกเงิน ซื้อซิมโทรศัพท์เพราะทุกอย่างต้องใช้เน็ตเพราะเราหาข้อมูลมาว่า เขาจะค่อนข้างโกง ทุกอย่าง โดยเฉพาะเเท็กซี่ เราเลยต้องใช้เเอฟ Grap Car หรือ Uber ราคาจะได้เป็นไปตามที่ตกลงไว้....
เราเเลกเงินสดประมาณสามพันบาท (1บาทไทยได้ประมาณ 680 dong )ได้เงินด็อง 2,430 ,000 บาท เฮ้ยน้ำตาจะไหล คิดในใจ (กุรวยมากคะ) มีเงินเป็นล้านๆ ดีใจหนักมาก

---

The taxi dropped us off in the middle of a busy Hanoi intersection, and it was really hard to find the apartment. We didn't have phone service... a minor problem. We walked up and down the street, which was very exhausting, but eventually we found it - whew. We changed clothes and ventured outside to explore the new city.

ขึ้นเเท็กซี่มาลงที่พัก หาที่พักไม่เจอเบอโทรก็ไม่มี คือจองผ่านเเอป...เเต่ต้องรอเขาตอบ ถามใครก็ไม่ได้เขาพูดภาษาอังฤษไม่เป็น เหนื่อยหอบหนักมากกก เกือบหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ถึงได้เข้าที่พัก เหนื่อยมากกกกเเต่ก็พร้อมจะออกไปสำรวจบริเวณภายนอก......อาบน้ำเปลี่ยนชุด พร้อมออกไปชมบรรยากาศ ....

---

We walked down a small side street, through a market, where I was shocked to see a charbroiled dog... oh my god! How did I know it was a dog? Well, it smelled funny, but also the head and the tail made it very obvious... I'm Thai and we allow dogs to roam freely, so it disturbed me at first, which made it hard to eat dinner that same night. Luckily, I found out that accidentally eating dog was nearly impossible due to the high price.

Then we went to the supermarket, but it wasn't very super... I looked at the prices, and then I got it, I wasn't rich... haha. Because everything was expensive!

เดินไปตามตรอกซอกซอย เเถวๆที่พัก จะเป็นตลาดสิ่งที่คาดไม่ถึงคือ เจอเนื้อสุนัขคะ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นเนื้อสุนัขหรอ? ก็มีทั้งหัวทั้งหาง คือเเบบเฮ้ย จริงๆใช่ไหม จิตตกไป 1 วันกับการไม่กล้ากินอาหารนอกบ้าน 555 เดินไปเรื่อยๆข้ามถนนไป ก็จะเจอซุปเปอร์มาเก็ตที่ไม่ซุปเปอร์อย่างชื่อ ดูราคาสินค้าเเต่ละอย่าง ถึงบางอ้ออออออ!!! (กุไม่ได้รวยอย่างที่มโน) ของทุกอย่าง พันกว่าดองขึ้น มาม่า ห้าพันกว่าดอง ....
หืมมมมม!!! คุณหลอกดาว

---

ใช้วันละหลายๆหมื่นกว่าด็อง ไม่ได้รวยนะค่ะ ของมันเเพงงงง

---

Hanoi is very busy with its many motorbikes, which honk exhaustively. Crossing the street isn't easy at first, but once you're used to it, it's pretty fun. The first couple times were hard, and on one occasion, I nearly died in the middle of the street, if it weren't for my boyfriend, who grabbed my hand and snapped me out of my deer in the headlights pose.

...ที่ฮานอยเรื่องรถมอไซต์วุ่นวายมาก ในเรื่องของการข้ามถนน ถ้าไม่เซียนหรือเนียนๆไปกับเขา ก็เหนื่อยหน่อย ในเวียดนามการบีบเเตรถือว่าเป็นมารยาท ถ้าไม่บีบนี้เสียมารยาท เเต่ถ้าบ้านเราคือ บีบเเตรเสียมารยาท หาเรื่องหรอ จะบีบทำไม!! ต่างกันมากคะ ในเเต่ละวันก็จะมีทั้งเสียงรถเสียงเเตรเเบบดังๆ จนเเบบว่า จนมีความรู้สึกว่า เฮ้ยจะบีบไรหนักหนา รู้เเล้วน่าว่ามีรถ

---

Some streets are so busy with motorbikes that I couldn't even pass... but I could take a picture ;) Despite being loud, it's very charming and even funny...

ตามภาพที่เห็นเขาไม่ได้ประท้วงหรือโกรธอะไรกันนะคะ เหตุการณ์ปกติคะ คือรถมอไซต์มันเยอะ รถก็ติด (นี้ยังมีความสามารถถ่ายภาพเก็บไว้ได้ 555) เเล้วรถมันไปไม่ได้เเตรก็ดังเอาเข้าไปเวียดนามโอนลี่... มีครั้งหนึ่งเราจะข้ามถนน เเล้วเเบบยืนตรงกลางถนน สตั้นไปหลายวิเลย กุจะไปทางในดี ฮือๆ ตายๆ เสียงเเตรก็ดังๆๆๆ คนก็ตะโกนด่า (ไม่รู้หรอกว่าด่าหรือป่าวฟังไม่ออก 555) จนมีคนมาช่วยชีวิตเอาไว้ดึงมือออก คิดเเล้วขำไม่หาย โล่งอกไปนี้เราฝันไปใช่ไหม เกือบเอาชีวิตไม่รอดกลับมาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง

---

This is a very famous site, it's called the St. Joseph Cathedral.
Saint Joseph Cathedral, located at 40 Nha Chung street, Hanoi, is a Roman Catholic cathedral with neo- gothic style, which was built about 120 years ago.

ภาพนี้จะเขาเรียกว่า โบสถ์เซนต์โจเซฟ (St. Joseph Cathedral) ตั้งอยู่บนถนนยาจุง (Nha Chung)เมื่อจักรวรรดิฝรั่งเศสเข้าปกครองเวียดนามและได้จัดการเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ให้ทันสมัยได้ทำให้ความเชื่อและสิ่งก่อสร้างอันเป็นเอกลักษณ์ได้ถูกทำลายทิ้งไปพอสมควร รวมถึงที่นี่ด้วยเพราะก่อนจะสร้างโบสถ์แห่งนี้ที่นี่เคยเป็นที่ตั้งของเจดีย์บ่าวเทียน (Bao Thien) และถูกทำลายลงตอนสร้างโบสถ์เซนต์โจเซฟ ทำให้ที่นี่เป็นโบสถ์เก่าที่สุดในฮานอย

---

A very old and authentic temple!

ลักษณะของบ้านหรือวัดที่ฮานอยจะดูเป็นเอกลักษณ์ ดูยังเป็นความเก่าเเก่อยู่...เวียดนามถือได้ว่ามีหลายศาสนา หรือลัทธิ ที่เคารพนับถือ

---

The bikes are different from Thai, the driver sits in the back in Vietnam, but the driver sits in the front in Thailand.

ที่ฮานอยเขาจะมีรถสามล้อรับจ้าง ต่างจากบ้านเราคือ คนขับจะนั่งข้างหลัง บริการปั่นพานักท่องเที่ยวชมเมือง ที่เราเห็นจะมีเป็นขบวนๆ น่าจะเป็นนักท่องเที่ยวที่มาเเบบทัวส์

---

A day exploring Vietnam helped me understand that it's very hard to eat dog, with a price of 340,000 dong... lucky for me, because I didn't want to accidentally eat one. The next morning, I found a nice view at the top of my apartment building.

กลับห้องนอนพักผ่อน...หมดเเรง...เดินขาลากทั้งวัน....พร้อมหาข้อมูลเรื่องอาหาร ต้องปรับจูนกล่อมประสาทใหม่...เกี่ยวกับอาหาร คือในใจกลัวจะได้กินเนื้อน้องหมา...เรียกว่าถึงขั้นปรับทัศนคติเลยก็ว่าได้ พบว่า...เนื้อหมาไม่ใช่ว่าจะหากินได้ง่ายๆ นะกิโลกรัมละ 500 กว่าบาท หรือประมาณ 340,000 dong เฮออออ รอดตัวไป ค้นหาข้อมูลใหม่เกี่ยวกับอาหาร
ตื่นเช้ามาก็จะหามุมสวยๆ ถ่ายบนดาดฟ้าของอพาทเม้นที่พัก ....สังเกตหลายๆที่ลังคาเขาจะเป็นจั่วมีปลายเเหลมๆเกือบทุกบ้านทุกตึก ..
ได้ภาพสวยๆ...ตามนี้เลยจ้า

---

Wow, there was a beautiful lake within walking distance ;) Only five minutes from the apartment. I was looking for a coffee shop with free Wifi, but there weren't many options, because the only open shop was filled with people smoking cigarettes. I found out later that most of the coffee shops open up in the evening... very surprised!!

ใกล้จากที่พักจะมีเเม่น้ำ เราเดินไปข้างๆถนนมีเเม่น้ำ เเต่ยอมรับเลยว่าอากาศร้อนมากกก เสียงเเตรก็ดัง
จะมองหาร้านกาเเฟร์เเบบไทยๆ คือนั่งชิลๆ เล่นเน็ต ฟรี Wifi ไม่ค่อยมีนะจ๊ะ จะมีบ้างเเต่เข้าไปเเล้วต้องออกมาคืนเพราะในนั้นมีทั้ง คนสูบบุหรี่ กินเหล้า ในร้านกาเเฟ เเล้วอีกอย่างร้านกาเเฟร์ส่วนมากเขาเปิดตอนกลางคืน..คืองง เเล้วจะนอนตอนไหน

---

I don't usually take a bus in Thailand, so I thought it would be fun to try - only 7000 dong! It was fun to watch the city and engage with the locals as the bus drove through.

นั้นการเดินทางไปสถานที่ต่างๆเเต่ละครั้งต้องใช้บริการเเท็กซี่ เลยลองหาข้อมูลนั่งรถเมล์ คนละ 7000 dong ตลอดสาย

---

Cannot understand what they say... haha, not easy to know when I should get off.
ตลอดการนั่งในรถเมล์จะมีเสียงประกาศอัตโนมัติ น่าจะบอกป้ายหรือป่าวเราก็ไม่เเน่ใจเป็นภาษาเวียดนาม ก็จะตื่นเต้นดี เปลี่ยนบรรยากาศไปอีก

---

Looking for somewhere to eat!
ไปถึงที่หมาย งงกับเส้นทางไม่รู้ไปทางไหนต่อ 555 สับสน พักถ่ายเอาบรรยากาศมาฝาก

---

We stayed one week in one apartment - these were some pictures from that time, hope you enjoyed them! I'll be posting the rest of the pictures soon! Please follow me and leave a like if you had fun reading my post, more to come! :)
ภายใน 1 อาทิตย์ของการอยู่ที่อพาทเม้น ซึ่งเราจะออกไปข้างนอกช่วงกลางวันเลยเก็บภาพเฉพาะกลางวันมาฝาก..หลังจากนั้นเราย้ายไปอีกอพาทเม้น มีภาพบรรยากาศตอนกลางคืนมาให้ชมใน #part 2 เขียนเยอะไปกลัวจะเบื่อกันก่อน..เนอะ