ស្ពាន កំពង់ក្តី (Kampong Ktei Bridge) Cambodia
ស្ពានបុរាណមួយក្នុងចំណោមស្ពានបុរាណជាច្រើន ដែលបុព្វបុរសខ្មែរបានបន្សល់ទុកនៅពាសពេញផ្ទៃប្រទេស គឺស្ពានព្រះទិស ឬស្ពានកំពង់ក្តី។ ជាទម្លាប់របស់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅហៅថាស្ពានកំពង់ក្តី អ្នកខ្លះហៅថា ស្ពាននាគ ខ្លះទៀតហៅថាស្ពានប្រាប់ទិស ឬស្ពានព្រះទិស។
ស្ពានព្រះទិស ឬស្ពានកំពង់ក្តី គឺស្ពានបុរាណមួយដែលបានកសាងនៅសម័យអង្គរ ចន្លោះចុងសតវត្សទី១២ ដើមសតវត្សទី១៣ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ជាព្រះមហាក្សត្រដ៏ល្បីល្បាញរបស់ចក្រភពខ្មែរនាសម័យមហានគរដ៏រុងរឿង។
ស្ពាននេះមានបណ្តោយប្រវែង៨៦ម៉ែត្រ (១០០ម៉ែត្រ) ទទឹងប្រវែង១៦ម៉ែត្រ និងកម្ពស់១១ម៉ែត្រពីបាតស្ទឹង រន្ធតដេវចំនួន២១ និងសរសរចំនួន២០ ស្លាបស្ពានទាំង៤ មានប្រវែងខុសៗគ្នា ដែលក្នុងនោះស្លាបខាងពាយ័ព្យប្រវែង២២ម៉ែត្រ និងកម្ពស់៥ម៉ែត្រ។ ស្ពាននេះធ្វើអំពីថ្មបាយក្រៀមដែលមានកម្រិតជាតិដែកខ្ពស់ និងថ្មភក់។
នៅផ្នែកខាងលើលម្អដោយរចនាជាក្បាលនាគថ្មធំៗចំនួន៤ ជារូបចម្លាក់នាគក្បាល៩ នៅអមសងខាងក្បាលស្ពានទាំង២។ បង្កាន់ដៃ និងថ្មគោលចំនួន៤ ធ្វើអំពីថ្មភក់ ថ្មគោល២ ខាងលិចមានម្ខាងឆ្លាក់រូបយក្សជាឆ្មាំ និងម្ខាងទៀតជារូបទេវតាដូចចម្លាក់ទ្វារបាលតាមប្រាសាទសម័យបាយ័នដែរ។
ស្ពានព្រះទិស ឬស្ពានកំពង់ក្តី ស្ថិតនៅលើផ្លូវបុរាណតភ្ជាប់ពីអង្គរទៅខេត្តខ័ណ្ឌផ្សេងៗនៅភាគអាគ្នេយ៍នៃរាជធានីអង្គរ ឆ្លងកាត់ស្ទឹងជីក្រែង។ បច្ចុប្បន្នស្ពាននេះ ស្ថិតនៅភូមិកំពង់ក្តី២ ឃុំកំពង់ក្តី ស្រុកជីក្រែង ខេត្តសៀមរាប តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ៦។
ក្រៅពីស្ពានបុរាណកំពង់ក្ដី ឬស្ពានព្រះទិស នៅមានស្ពានបុរាណជាច្រើនទៀតក្នុងនោះតាមបណ្ដោយផ្លូវជាតិលេខ៦ មានស្ពានបុរាណប្រមាណ២០ និងស្ពានបុរាណប្រមាណ២០ទៀត នៅតាមផ្លូវសម័យមហានគរសម្រាប់តភ្ចាប់រាជធានីអង្គរទៅកាន់ប្រាសាទព្រះខ័នកំពង់ស្វាយឯខេត្ដព្រះវិហារ ។ ប៉ុន្ដែនៅក្នុងនោះស្ពានបុរាណចំនួន៥ ជាពិសេស «ស្ពានតាអុង» នៅតាមកំណាត់ផ្លូវក្រាលក្រួសក្រហម ពីប្រាសាទបឹងមាលា ស្រុកសា្វយលើ ទៅឃុំខា្វវ ស្រុកជីក្រែង កំពុងស្ថិតនៅក្នុងសភាពទ្រុឌទ្រោម និងកំពុងគំរាមកំហែងដោយសារថយន្ដធំៗ។
ទេសភាពស្អាតណាស់!