Empati Kurma Özelliği Kazandırılabilir mi?

Empati üstün insanlara verilmiş bir özelliktir bazılarına öğretilse de öğrenemezler. İmkansız değil ama zordur empati, yüzeysel ve maddesel idraksı yüksek olan insanoğlu bu konuda öğrenme güçlüğü çekerler. Zaten dünyadaki en zor savaş insanoğluı idrak etmek ve öğretmektir.

Empati yapabilen fert muhatabına muhatabının rolünü oynayarak yani o kişi olarak daha sonrada onun onayladığı şeyleri onun önüne sererek empati kapısını açabilir. Yani empati söz ve teoriyle öğretilemez yaşatmak gerekir, kendisinin empatiye ihtiyaç duyduğu anlarda ona bunu hissettirerek, göstererek yaşamasını ve kıymetini anlamasını sağlayarak belki başarılabilir öğretmek. Kimi insan kendi duyguları haricinde hiçbir şeyi önemsemez, bencil birisi öğrenmek istemeyecektir, kötü bir insanı iyi yapmak kadar zor bir iş bu yada bilgisiz birini bilge yapmak benzer biçimde bir şey çünkü anlayışsız olacaklardır.

Empatiyi kısasa kısas zannedenler de var. Empati bir anlamda yapmış olduklarının doğuracağı neticeları analiz etmek ve bu sonuçların sorumluluğunu alabilmek için kilit nokta; canım yandı canını yakarım benzer biçimde, oysa bu empatiyi değil intikam duygusunu uyandıracaktır. Birinin canını yakan bir olaya bir başkası gülüp geçebilir ki, kısas doğru bir ölçü değildir. Önemli olan başkalarının bizlerden farklı olan duyguları ve deneyimleri olabileceğinin bilincinde olmak ve bunu anlamlandırabilmektir. Kendi tavrının farkındalığı, yapmış olduklarının neticelarını sorgulama ve analiz becerisinin gelişmesi ihtiyaç duyulan insanlardır empati kuramayanlar. Empati doğuştan gelmez insan bir tek kendisi gerçekten isterse değişmiş olur.

Empati kurmayı öğretmenin en öğretici yolu aynı şeyi yaşatarak yapmaktır fakat bazen de farkındalığı vurgulayarak yapmış olup bunu sen anla diye yaptım demekte gerekir. Fert kendisine nasıl davranılmasını istiyorsa karşı tarafa da yaklaşımı o şekilde olmalıdır, bunu yaşam felsefeleri içinde bulunduran birey dürüst davranmaya yöneliktir ve çoğu zaman gerçek dışı söylemez, kalp kırmaz, yanlış hareketlerde bulunmaz, aldatmaz, doğru düzgün bir insan olma yolunda iyileştikçe iyileşir. Empatisi gelişen insan zaman içinde düşünceleri okuyabilme durumuna kadar gelir, sokaktaki hayvandan başlayarak düşmüş insana kadar empati kurup düşünebilir.

çoğu zaman acısı olanların çoğunluğu empati kurabilir, empati pişmanlıktan kaçmak, halden anlamaktır. Başına aynı şey gelmeden empati kurulmak zorlaşır. Kişinin kendisi anlaşılmak istediğinde ancak empatiyi anlayabilip içselleştirebilir. Duyuşsal davranışlar, kazanmıştırrılması en zor davranışlardır çünkü. Empati ve sempati de kimi zaman birbirine karıştırılır, çoğu insan sadece sempati duydukları nesnelere empati yaparlar.

Sonuç olarak aslabir zaman gerçek anlamda empati kurulamaz. Eğer empati anlaşılmak olsaydı yaşanılan acıların bir damlası bile hakikaten empati kuranların dünyasını yıkardı. Ateş düştüğü yeri yakar. Dertler eskiden ortaklaşa giderilebiliyorken şimdi hepimiz kendi gövdesinin ağırlığına hapsedilmiş ve kendi problemlerıyla baş başa bırakılmış durumda, eğer gerçekten empati olsaydı aslabir insan aç kalmaz aslabiri zulüm görmezdi ve eğer hakikaten empati olsaydı sessizlik denilen şey ortadan kalkardı.