Bazen bende istiyorum her şeyden uzaklaşıp, uzaktan el sallamayı. Ama korkuyorum. Ya kimse görmezse salladığım eli. Ya unutulursam. Senin salladığın eli gördüm ve mutlu oldum. Korkularımı yenmemi sağladın. Anladım ki ne kadar uzaklaşırsam uzaklaşayım birileri mutlaka görecek elimi kaldırdığımda. Kimi yanımda olacak bir dost gibi, kimi tam karşımda.
El sallayıp da fark edilmemek bir yandan tedirgin edici doğru ama İsmail abi umuduyla, icabında sahil kenarında, görünmeyen ama illa bir gün gelmesi beklenen gemi için el sallamak lazım arada.
Hiçbir şey olmasa da, görüp de görmemiş gibi yapanları gizli bir hüzne ortak eder en azından.