[TACH Challenge]- Nazan Vakitleri

Kafamdaki sesleri durdurmak istiyordum hepsi bu. Sonra üç el silah sesi duydum, epey yakından geliyorlardı. Silah sesleri diyorum. Nefesim kadar yakındı. Kanları hatırlıyorum, seslerle birlikte kafamdan akıp gidiyorlardı. Kan gözlerinizi yakıyormuş. İnsanın bunu ölürken anlaması garip, ama düşününce başka türlüsü de zor. Hele ki benim kadar sakin biriyseniz.

Saat 04.00 civarı, saati net olarak vermeliyim ve unutmamalısınız. Bizim sokakta köpeklerin volta attığı saatler. İnsanların boşluğunu doldurmaya çalışıyorlar diye düşünürdüm hep, derdim ki beni oyuna çağırıyorlar. Hayır, köpek değilim. Tabi bunu Nazan'a sorsanız başka fikirleri vardır. Çünkü köpek gibi severim onu, bunu bilir. Bilirdi. Artık bilecek pek bir şeyi kalmadı. Ben yoksam, benimle ilgili anılar da yok değil midir? Boş verin.

Sokağa, köpeklerin yanına çıktım. Normalde yapmayacağım iş. Kader işte, çıkacağım tuttu. Biraz da ben volta atayım dedim. Nazan düştü aklıma ayı görünce, ne güzel uyur bilseniz. Gittim. Camını izledim uzunca süre. Saat 04.30 civarı. Köpekler yanımda. Benim de köpekleştiğim vakitler. Saat Nazan vakitleri.

Siz bilmezsiniz ama "Nazan Vakitleri" ölümdür benim için. Gözüm, kulağım ondan başkasını görmez. Bu yüzden duymadım yosmanın küfürlerini. Aslında Nazan'la da ilgili değildi bu sefer. Sizinle sohbete kaptırmıştım kendimi. Siz hatırlamazsınız, biz tartışıyorduk. Siz Nazan'ı sevmiyordunuz. Bir kadın için köpekleşme diyordunuz. Ben böyle seviyordum. Sevgim için bazı arkadaşlarımdan fedakarlık yapabilirdim. Baba yadigarı altı patları çıkarttım. Kafamdaki sesleri durdurmak istiyordum, hepsi bu.

Fotoğraf