Insanlar en temel eğitimi almayı unutmuşlar
Biraz sert bir başlık. Ama evet bu benim düşüncem. Yaklaşık 2 aydır Istanbulda yaşıyorum. Bu süre zarfında 60 günün 55 günü genellikle dışarıda insanlar arasında bulundum. Öncelikle büyük şehirlerde kaldım ve yaşadım. Bu yazıda bahsettiğim tamamen toplumsal ilerleyişimiz ile alakalı.
Okullarda insanlık eğitimi verilmiyor mu artık?
Kurallar bizlerin daha iyi bir yaşam sağlaması için var. Daha doğrusu güvenli olması için. En azından bazıları. Mantık çerçevesinde bu kuralları ayırt etmek bence mümkün.
- Neden metrolarda ve tramvayda insanların inmesini beklemeden içeri kendimizi sokmaya çalışıyoruz?
- Neden asansöre binerken ilk önce içeride olanların inmelerini beklemiyoruz?
- Neden engelli vatandaşların bölgelerini taciz ediyoruz? O koltuk ona aitse oraya oturmak doğru mu?
- Engelli vatandaşın olup olmadığını nasıl anlıyorsun? Hayat onlara yeteri kadar zor iken birde gelip seninle mı uğraşacak?
- Engelli asansörüne neden koşarak girmeye çalışıyorsun. Arkadan gelen ve yürümekte zorluk çeken engelli vatandaşın kendisine ait hizmeti kullanmasını istemiyor musun?
Herşey sanamı ait?
Tamam ülkede gerçekten çok fazla yabancı var. Ama onlara neden kötü davranıyoruz? Açık söylemek gerekirse bende sevmiyorum bu kadar yabancın olması. Dile getirmek hoş değil belki ama Suriyeli vatandaşların çokluğu biraz rahatsız ediyor. Ama bu tamamen bir duygu selinde kalıyor. Icrat veya taciz olarak bunu gerçekleştirmiyorum.
- Daha bugün kulaklığından rahatsız edici sesler çıkartan bir adam(30 yaşlarında) tramvayda konuşan iki yabancı genç kıza bağırdı. Rahatsız oluyorum sizin konuşmanızdan sesinizden diyerek. Emin olun o konuşan iki insan; kulaklıktan gelen sesten daha az bir seviyede ses çıkartıyor.
- Aksanından anladığım kadarıyla Alman bir kadın çocuk arabası ile toplu taşımada duruyor. Arabası biraz yer kaplıyor hayliyle. Teyzenin birisi geldi ve
Gavura ve tohumuna bak yerimizi kaplıyor ne işi var burada...Gibi laflar sarf etmeye başladı. Ne kadar iğrenç ve rahatsız edici...
Bence bizden olmamış
Bu konu hakkında konuşmak tartışmak isterim. Ancak yazdıkça gördüğüm şeyleri; rahatsız oluyorum insanlığımızdan. Hayatta kalmak için öğretmen, mühendis, mimar, iş veren, memur ve nice meslek sahibi oluyoruz. Bunun için senelerce eğitim görüyoruz. Ama insan olamıyoruz. Ilk başta insanlığı öğrensek keşke...
İstanbul'a hoşgeldin. Birinci kural insanlarla tartışmaya çalışma çünkü onlar kavga edecektir. Benim yolum doğru diyemeyeceğim. Sinirli bir insan olan ben metroda inmeme engel olup binen bir insanı gece bile düşünürüm. Aklım almıyor böyle yabani davranışları. Sonra ben de onlara onlar gibi davranmaya başladım. İnerken öncelik bende olmasına rağmen ağzına kadar dolu metroda oturamayacak biri beni ezerek binmeye mi çalışıyor? Tüm gücümle ittiriyorum omuz atıyorum. Arkamdan bağırıyor ama umurumda değil. Şimdi o düşünsün neden böyle yaptığımı. Ve sonra çok rahatladım. Metro metrobüs vs kalabalık toplu taşımaları sürekli kullanan ben artık her seferinde sinir krizi geçirmiyorum. Haftada bir falan oluyor ama artık ona da yapacak bir şey bulamadım. Beni böyle yapan bu şehirden gideceğim bir gün onu bekliyorum :D.
Katılıyorum tamamıyle. İstanbul'a ilk geldiğimde insanların bu davranışlarını görünce çok şaşırmıştım, nasıl bir memlekete geldik diyordum. Ama maalesef zaman içerisinde onlar devam ettikçe aynı şeyi benimde yapmam gerektiğini anladım :)
Birde insanlık konusunda İstanbul çok geride kalmış bir memleket nereye baksan dolandırıcı, kim kime dum duma misali
Maalesef görmezden gelmekten başka çare yok, haklısınız. :( Çok rahatsız edici oluyor bazen. Artık içimdeki siniri bir yere dökme ihtiyacı duydum ve düşuncelerimi buraya aktardım. :)
People who liked this post also liked:
Yapışkan Notlar#9- Steemit'i Tanıt by @cashthekush
Yine mi Steem? [Cointurk 23. Projesi][cashthekush#5528] by @cashthekush
I love this game, so do cats by @omersurer
We recommended this post here, here, here and here.
Sevgili tolgahan kardeşim..
insanlar temel eğitimlerini alıyorlar ama uygulama konusunda sıkıntı var...
Sadece 2 ayda bunları görmen ve yadırgaman çok normal.. Çünkü orası İstanbul..
Aslında bir çok yerde durum aynı ama ama İstanbul özelinde konuşalım biz.
Orada herkes kendisi için yaşıyor ve empatiden uzaklaşıyor maalesef.. Sadece benim haklarım var ve sadece ben haklıyım mottosu ile varoluşlarını sürdürebileceklerini sanıyor insanlar.
Nezaket yok, empati yok, saygı yok, sevgi yok, tahammül yok...
Aslında hepsi var insanlarda...
Ama sadece kendi çevresindekilere bu değerleri sunarak ne kadar yapmacık olduğunun farkında değiller...
En son ne zaman tanımadığın birine gülümseyerek günaydın dedin ve iyi günler diledin diye sor bakalım çevrendekilere... Şaşıracaklar..
İstanbul'da hayat çok hızlı akıyor.. Herkes o akıntının hızına yetişmek için koşuşturuyor ve o koşuşturma sırasında ne kadar çok şeyi kaçırdığının farkına bile varmıyor...
Maalesef bu durum değişmeyecek.. çünkü şartlar insanları böyle olmaya zorluyor.
42 yıl İstanbul'da o insanlardan biri olarak yaşamış ve kaçırdıklarının farkına çok sonra varmış biri olarak kaçtım o şehirden :)
Sabah evden çıktığımda elinde ekmekle bakkaldan dönen hiç tanımadığım amcaya günaydın demek ne kadar güzelmiş anlatamam...
sadece kendi çevresindekilere bu değerleri sunarak ne kadar yapmacık olduğunun farkında değillerKesinlikle katılıyorum.Yaşadığım semtde bir iki esnaf var. Selam veriyoruz birbirimize iki kelam ediyoruz, hal hatır soruyoruz bazen. Gün o kadar pozitif başlıyorki... Bazende o kişilerin yerine çocukları (25-30 yaşlarında) bakıyor dükkanlara. Selam vermeyi bırakın; birşey almaya gittiğimde sabahın köründe senin yüzünden buradayım dercesine bakış atıyorlar. Belki bende sorun var ama insanların içi kararmış, ziftleşmiş adeta..
güzel bir konuya dikkat çekmissiniz kendi içinde 3-5 konu daha çıkarbu yazıdan.Okullar eğitim ve öğretim kurumlarıdır.bir şekilde eğitim var ama öğretim artık yok.öğretim 20-30 sene öncesinde vardı.artık ailelerde bir şey öğretmediğine göre herkes sokaktan bir şeyler öğreniyor.
Öğretmen lisesi mezunuyum. Gerçi bu kavram artık bilinmiyor liselere bir değişik sistem getirdiler. Bize çeşitli konularda ögretmenlik anlamında dersler verilirdi. Fizik - Kimya gibi derslerin haricinde. Orada çocuk gelişimi, nasıl doğru bir birey olması gerekir gibi konulardan bahsederdi. Galiba bu nesilde ve bu ortamda bulunan arkadaşlarımla beraber aynı şeyleri düşünüyorum; paylaşıyorum. Olması gerekeni gördüğüm için bu yaşımda benden büyük kişilerin yaptığı yanlışları yorumluyorum. Bilmiyorum belki de ben yanlışımdır, ama rahatsız oluyorum bu karmaşadan.
Keşke yüz milyar steempowerım olsa da oy versem dediğim gönderilerden birisi daha.
Sadece İstanbul değil, genel olarak Türk insanında bir eğitim problemi olduğu doğrudur. Bir ayağı yurt dışında olan birisi olarak bunu söylemek istiyorum.
Biz Türkiyeyi 10 sene önce kaybettik, haberimiz yok. Şu anda uzatmaları oynuyoruz. Bir an önce ensemize SERT bir tokat yeyip, kendine gel diye uyarılmamız lazım.
Gidişatımız iyi değil.
Saygıya ihtiyacımız var... Kimse kimseyi sevmesin. Ama ''birey'' olduğu için saygı duysun, yeter.
Teşekkür ederim oy almış kadar oldum diyelim. :) Biraz önce tramvayda neler ile karşılaştım nelerle. Resmen her günüm hikaye olur bu Istanbulda :)
Paylaşımınız günün en Jumbo yazısı seçildi, tebrikler :)
Yazınız Jumbot ve Jumbot Kürasyon Kuyruğuna bağlı hesaplar tarafından oylanmıştır.
Aynı şeylerle ben de bazen kendi ülkemde yüz yüze geliyorum. Ve bu çok üzücü.
You got a 24.00% upvote from @nado.bot courtesy of @tolgahanuzun!
Send at least 0.1 SBD to participate in bid and get upvote of 0%-100% with full voting power.
You got a 31.25% upvote from @steembloggers courtesy of @tolgahanuzun!
You got a 39.47% upvote from @minnowfairy!