[TACH Challenge] - Devlet'ül Baki'in Kayıp Altınları

"Umarım bu sefer doğru yerdeyizdir" diye düşünürken, elindeki parşömene tekrar baktı Bahadır. Sıkılmıştı eli boş dönmekten. Bu haritadaki işaretli bölge içinde gezdikleri dokuzuncu yerdi. Artık sonuca ulaşmak ve vazifesini yerine getirmenin mutluluğunu tatmak istiyordu. Tamda bu düşünceler içindeyken Eymen'in sesi ile irkildi. "Köy göründü" diyordu Eymen.  Dik yamaçtan aşağı dopru inişe başlamışlardı. Karşıda vadinin diğer yakasında torosların eteğindeki şirin bir Anadolu köyü görünmekteydi. Yalnız ismi bir garipti "ÇAVUŞ". 

Herzamanki gibi Eymen aracı köy kahvesinin önüne park etti ve muhtarı buldu. İTÜ'den geldiklerini ve bölgedeki Sarnıç'ların iç mimarileri hakkında araştırma yaptıklarını anlattı. Bu şekilde kolay bir şekilde inceleme yapabiliyorlardı. En önemli kural dikkat çekmeden hızlıca tespiti yapıp sonuca ulaşmaktı. İstihbarat savaşlarının yapıldığı bu sıkıntılı dönemde en son istenecek şey açığa çıkmaktı. Muhtar meraklı birisiydi ve yanlarından ayrılmıyordu. Birlikte köyün yukarısındaki sarnıca doğru gittiler. İlerde iki küçük karşılıklı tepecik vardı. Sağdakinde köyü kuşbakışı gören eski bir köy evi, sol tarafta ise girişini eve doğru dönmüş Sarnıç bulunmaktaydı.

"Ne kadar da yeni bir girişi var" dedi Bahadır. 

"Evet karşıdaki ihtiyar düzenli bakımını yapar burasının" dedi Muhtar.

"İhtiyar ne iş yapar" diye sordu Eymen.

"Soyadı GÖZCÜ'dür. Yıllarca köye bekçilik yapmıştır. Şimdi yaşlandı evinden pek çıkmaz"dedi muhtar.

Eymen'in gözlerinin içi parladı. Acaba bahsettikleri koruyuculardan birsimiydi ihtiyar. Yalnız ses etmedi ve döndü Bahadır'a yardım etti.

Bahadır tüpteki oksijeni kontrol ettikten sonra Sarnıç'ın karanlık sularına dalış yaptı. Elindeki fenere rağmen hiçbirşey göremiyordu. Hislerine güvenmekten başka çaresi yoktu bu karanlıkta. Yaklaşık 3 metre ilerledikten sonra dibe temas etti ve el yordamı ile karşıdaki duvara doğru ilerlemeye başladı. Zemin daha önce dalış yaptığı hiçbir sarnıca benzemiyordu. Yosun kaplı olmasına rağmen pürüzsüz bir düzlükte olduğunu anlayabiliyordu.

Bahadır ilerlerken zeminde kısa bir tarama yaptı. Fakat ne bir  kabartma ne de kapağa benzer bir yapı bulamadı. Doğruca karşıdaki duvara yöneldi. Buradaki taşlarda düz bir şekilde sanki özenle dizilmiş gibiydiler.Duvarın köşesini bulmaya çalışırken elinin belli belirsiz bir şekle temas ettiğini hissetti. Birden vucudunda her zerrenin irkildiğini hissetti. "Acaba" diye düşündü.

Aşağıda bunlar olurken; yukarıda suyun dışında Eymen, Muhtar Hasan'ı ve onun meraklı bakışlarını Sarnıç'tan uzaklaştırmanın yollarını arıyordu. Birden karşıdaki evin balkonundaki ihtiyarla göz göze geldi.

İhtiyar sanki içini okuyormuş gibiydi Eymen'in. Evinde çok acayip birşey olduğunu ve acil yardıma gelmesini  istedi muhtardan. Muhtar eve doğru yönelince hemen sarnıca döndü ve muhtar dönmeden önce Bahadırın çıkmasını diledi içinden.

Tam  bu sırada Bahadır duvardaki kabartıyı çözmeye çalışıyordu.Büyük bir daire vardı içindeki çizgileri eliyle takip ederken birden durdu. Evet bulmuştu bu bir TUĞRA'ydı ve Osmanlı hanesinin mührü duvara kabartılmıştı. Şimdi dışarı çıkmalı ve şüphe çekmeden Eymen ile İstanbul'a gidip durumu Devlet'ül Baki'nin büyüklerine bildirmeliydiler.

Devamı Gelecek....

  

[resim1]()

[resim2]()