İstanbulun kedileri.

İstanbulda çektiğim bazı fotoraflar var, çok sevdiğim şehiri hatırlatan fotoraflar.
İstanbul öyle bir şehir ki, geçtiğin her sokağın, yediğin her yemeğin, gördüğün her bir canlının fotorafını çekmek istersin. Bu şehir insanı fotorafçı yapar.

En çok sevdiğim kedilerin fotorafı. İstanbulda kedi çok ve sanki başka yerlerin kedilerinden farklı gibiler. Daha sakin ve huzurlu. Sanki bu şehirde yaşadıkları için mutlu olduklarını her kese belli etmeye çalışıyorlar.
Bir daha gittiğimde sadece kedileri çekeceğim,onların özgüvenli hallerini seyr etmek bende kediye benzemek gibi düçünceler uyandırır. Kedinin hayatı da jaz müziği gibidir. Kediler hayatlarını improvize ederler. Yani pilanlama yapmadan, kimseyi düşünmeden istediklerini yaparlar. Onlar özgür olmayı severler. Hayatlarında çerçeveler yok gibi geliyor bana.
Yolda kedinin uyumasını gördünüzmü hiç? Kaç kere insanların geçib gettiği yerlerde kedilerin kollarını-bacaklarını açarak uyumasını gördüm ve hayret ettim. Nasıl böyle uyurlar? Başka hiç bir hayvan böyle uyumuyor bence.
Bazen kedi gibi olmak istiyorum bende, hayatımı pilanlamadan, kimseden çekinmeden, kimseye hesap vermeden yaşamak- mutlu olmanın sırrı da bundadır bence!