Kariyer Günlükleri - Anektod 1 "Biz sizi ararız"

Merhabalar,

Yeni bir iş ve yeni umutlar.Başlangıcımı nereden yapacağımı gerçekten bilemedim ve direkt olarak doğaçlama şeklinde gitmeyi tercih ediyorum.Başımdan geçen bir işe giriş olayımı anlatmak istiyorum.
Uzun süredir iş arayışlarım devam etmekteydi.Aslında bir çok iş görüşmesine gitmiştim ancak tam aradığım şey budur diyemedim."Benim beğendiğim beni beğenmez,Beni beğeneni ise ben beğenmem yoksa ben zurnamıyım sözü hep aklımdan geçiyor nedense :)"
Bir süre sonra insanda heves bırakmıyorlar açıkçası.yaklaşık 20-30 adet görüşmede "Biz sizi ararız" kelimesini duyunca insan da ne heves kalıyor ne de bir başlangıç arsuzu.Bu söze bağışıklık kazanmışım çok şükür, bunalıma giren arkadaşlarım oldu bu arada :)

Konuyu çok dağıtmadan son görüşmelerimden birine internet üzerinden her nasılsa geçen 2 sene önce bir başvuru yapmışım hatta hatırlamıyorum bile insan kaynaklarından bir şahıs beni değerlendirdiklerini ve acil olarak görüşmek istediklerini söyledi.Neyse beni aldı bir telaş tabi acaba ne zaman başvurdum ben bunlara yavhu şeklinde 3 saat kadar düşündükten sonra neticeyi yarına bakmaya karar verdim.Tabi bu arada yine geçmişi kontrol ediyorum felan neyse.

Ertesi gün içimde ufakta olsa bir heyecan var.Yine de içimden "Biz sizi ararız" diyip yol vereceklerini düşünüyorum bir yandan.Sakallar saçlar uzamış haliyle iş aramak kolay değil arkadaşlar insanlıktan çıktığım günlerimi hala hatırlarım.Kısa bir insan moduna girdikten sonra kendime bir çeki düzen verip görüşme yolunu tuttum.Metrobüs ile seyehatimi tamamladıktan sonra görüşme yerine ulaştım.

Heyecanla kapıyı çaldım ve kısa bekleyişin ardından kapı açıldı.Ofise girişim adeta Baba filmindeki Michael Carlione vardır bilenler bilir ona benziyodu.Kendinden emin,işi almaya hevesli ve özgüven sahibi!!! Ben bu moda girmişken personellerden biri elime bir form tutuşturup "Bunu doldurmanız gerekiyor Beyefendi" diyerek benim o anki tüm karizmamı alt üst edercesine uzaklaştı.Tabi standart bir durum olduğu belliydi.Özellikle master yapılacak bir bölüm varsa o da form doldurma konusudur ki,hastası ve uzmanı olarak seri bir şekilde eski tecrübelerimden de faydalanarak gerekeni yaptım.

Yaklaşık bir 10dk lık bekleme sonunda görüşmeye alındım.Uzun uzun işleyişi anlatan X beyi dinledikten sonra sıra bana gelmişti.Evet tam sırası işte beklediğim an diyerek eski deneyimleri anlatmaya başladım.Tabi X bey burada beni dikkatle dinliyor bir taraftan beni süzüyor bende onu tabiri caizse eskiye götürüyorum felan.Bir süre sonra kendisinin biraz geride kaldığını hissederek konuya girdi ve dümene geçti.Tabi bu arada ben can alıcı soruyu sormasını bekliyorum bir yandan ve düşündüğüm şey aniden gerçekleşiverdi, "Eski işinizden ne sebeple ayrıldınız?".-Burada bir bilgi uyarı notu vermek istiyorum arkadaşlar bu soru tuzak sorudur.Aman dikkat!!!-

Kalkmış gelmişim o kadar heyecan tasa bir dünya da emek bir anda çöpe gitme ihtimali de varken,hatta ve hatta eski defterleri açmanın ne manası var efendim.A şıkkı desene değil B desen hiç değil.İki ucu b.. değnek misal.Fazla uzatmadan uygun cevabı düşündüm ve risk almaya karar verdim.

"Dün dündür bugün bugündür.Geçmiş ile yaşanmaz geleceğe umutla bakalım" şeklindeki cevabım belkide o gün tarihe geçmeliydi.Biraz siyasi birazda iyimser verdiğim bu cevaptan sonra bir gülüşme ve kahkahaların ardından X bey "Sen iyi bir adama benziyorsun" demesiyle bir anda son buldu.

Görüşme sonlarına doğru daha da samimi tavırlara giren X bey "Yarın gel başla seni bir deniyelim" demesiyle son buldu.

Sonuç olarak işi aldım memnun bir şekilde hayatıma devam ediyorum.Bu tuzak sorularla karşılaşan, iş bulamayan arkadaşlarıma bir örnek olması dileğiyle.Biraz uzun bir yazı oldu farkındayım. :) Yazım hataları için kusura bakmayın.

Son bir söz ile noktalamak isterim.

"Ainesi iştir kişinin lafa bakılmaz."