Şayet bu duruma hiç düşmemiş ya da düşmeyecek kadar bilinçliyseniz imzanızı bana yollayabilir, çerçeveletip duvarıma asacağımdan emin olabilirsiniz.

Ya doktor imzam kötüdür ama duvarında yer kaplasın ne yapalım :P

Ben belki de çok sabırlı olamayışımdan, istediğim ve kanalize olduğum şeyi elde edemeyeceğimi anladığımda düşünce yapım değişiyor. Kendimi kandırıyorum sanırım.

Örnek üzerinden gidelim madem;

Mesela bir arabayı çok istiyorum ve kanalize oldum, bir süre onu elde etmenin yollarını ararım. Çok uzun sürmeden baktım elde edebilmem rasyonel bir durum olmayacak ve bu durum beni daha çok yoracak, "amaan zaten ne gerek var" moduna geçip çok alakasız bir araba alıp, "işte ayaklarımı yerden kesiyor, hem bak şurası da şöyleymiş, zaten diğer arabaya o kadar para verilir mi, insanlar niye verir anlamıyorum" şeklinde devam ederim. Sonra bir gün bakarım ki, o istediğim araba artık benim için gerçekleşebilecek ve gerçekleşmesi beni yıpratmayacak şartlar oluşmuş, birden modum değişir. "Amaaan çok da sorgulamamak lazım, bazen hayatın tadı böyle çıkar, hem şu kullandığım arabada şu anlamda kötüydü biraz rahat edeyim." diye dönüşürüm.

Kendime çok pis sahtekarım anlayacağın. :)