$ sudo make coffee and prepare the computer for developing

Hayır bu teknik bir yazı değil. Olamaz çünkü henüz o seviyede değilim. Bir süre önce yazdığım bu yazıda yazılım ile ufak ufak yakınlaşacağımı, öğrenmeye çalışacağımı söylemiştim. Fikri bir süredir gelen bu meselenin gerçek hayata geçmesi için önce bir takım hazırlıklar yapmam gerekiyordu. Çalışma ortamımın düzenlenmesi gibi ve pek tabii ki bu zannettiğim kadar kolay olmayacaktı. 

Hayatımın normal akışında filmcilikle, reklamcılıkla ilgili çalışan biri olarak bilgisayarıma istediğim programı kurmam maksimum 10 dakikamı alıyor. O yüzden sandım ki bir Terminal yükleyeceğim, bir de Atom iş tamam. Ben kendi başıma yüklemeleri yapar 1 saat içinde bitiririm diye düşünüyordum ama en az benim kadar heyecanlı erkek arkadaşım "beraber yapalım" dedi. Kendisi bütün gün Mr. Robot kıvamında terminalden başka bir şey görmediği için front-end'de çok paslandığını düşünüyor ve işlerin o kısmını bana satarak rahatlamayı planlıyor, heyecanı ondan. Ancak ilk sorusuyla bu sürecin o kadar kolay geçmeyeceğini anlamış bulundum : 

"Buna mı kuracağız?" 

Ne demek "buna mı kuracağız?". "Bu" dediği hayvani bir Mac. Kendisi de aynı bilgisayarı kullanıyor ama benimkine neden böyle aşağılık bir şeymiş gibi davranıyor? Meğer benim bilgisayardaki filmcilikle ilgili uygulamalar yeterince ağır olduğu için sorun olabileceğini düşünmüş. Bir yerlerde kullanmadığımız bir PC var. Konfigirasyonu gayet iyi aslında ama Windows'tan nefret etmiş insanlar olarak yüzüne bakmıyoruz. İyi dedik ona kuralım madem. Ancak kendisinin aklına şahane bir fikir daha geldi : 

"Linux kuralım!"

Tamam Windows sevmiyor olabilirim ama Linux'la da hayatta hiç karşılaşmamışım, başıma ne geleceği belli değil. Kendisinin de uzun zamandır görmediğine eminim. Gözlerindeki heyecana bakınca maceraya atılıyormuşuz hissiyatındayım ama... Ayrıca o bilgisayarın içinde bir sistem kurulu zaten. Şimdi dosya yedekle, yeniden kurulum yap vs benim buna ayırdığım süre 1 saat? 

O 1 saat oldu bize tüm gün. Çünkü önce bilgisayardaki verileri yedekledik, ardından format attık, sonra Linux kurduk. Cümlenin bu kadar kısa sürdüğüne bakmayın, her aşamayı tek tek anlatıp sizi bezdirmek istemiyorum çünkü Linux kurmak niyeyse yirmi kere hatayla bölündü, anlamadığımız sorunlar çıkardı. Neyse bir şekilde kurduk, iyi güzel. Ardından kullanacağım programları indirdik, kurduk ve ben hayatımda hiç görmediğim bir komut öğrendim :

sudo

Bütün gün önümdeki kara ekranda sudo make , sudo apt-get install , sudo reboot komutlarının akışını izledim durdum. İtiraf etmem lazım ki garip bir hipnotize ediciliği var. Sabahtan akşama kadar süren kurulumdan sonra her şeyin hazır olduğuna emindik. Ama Mac'in arayüzüne ve sessizliğine alışmış benin bir anda Linux'un sınırlı grafiklerine, programlarına ve PC'nin bir şey yapmasa da yarattığı çılgın ses ortamına adapte olamayacağını düşünemedik. Daha önceki yazılarımı okuyanlar belki hatırlarlar, dağınık bir zihnim var demiştim. Düşünün koca bir masada bir yanımda Mac, diğer yanımda PC. Birinde tasarım ağırlıklı uygulamalar, diğerinde ise sadece yazılım uygulamaları var. İkisi arasındaki dosya paylaşımı sıkıntılı, biriyle uğraşırken aklıma bir şey geliyor ama o da nesi o şeyi yapmam için gereken uygulama diğerinde. Arayüzleri ve dolayısıyla kullanım şekilleri tamamen farklı. Çok açık ve net söyleyeyim salaklaştım. İki monitör ve sistem arasındaki geçişlerde saniyelik boşluklar yaşadım. Hepsine alışabilirdim ama o PC'nin fan sesi yok mu... İşte o tüm işi bozdu. Sabahtan beri uğraştığımız her şey boşa gitti. Oysa ben bu $ sudo işini sevmiştim. Yeni bir şey öğrenmiş olmanın verdiği heyecanla tüm gün her şeyi o komuta uyarladım, bizi uğraştıran sevgiliye mecbur kalsın diye komutlu cümleler kurdum, kendi kendime güldüm eğlendim. 

$ sudo make coffee

$ sudo get dinner 

$ sudo throw garbage

Ve gün sonunda tüm o öğrendiğim komutlar, aldığım notlar boşa gitti çünkü sessiz, sakin Mac'ime dönme kararı aldım. Yavaş olacaksa olsundu, sessiz olsundu yeter ki. Her şeye yeniden başlayıp, kendi bilgisayarımı yazılım öğrenmeye uygun hale getirdim. Artık teorik olarak hazırım, yazılım kısmına hazır mıyım onu zaman gösterecek. 

"İyi güzel anlattın da neler kurdun?" derseniz listesini aşağıda bulabilirsiniz. Başka olması gereken uygulama ya da eklenti varsa bildiğiniz yorum olarak yazarsanız çok sevinirim. İkinci bilgisayara taşınma sürecinde sıkıldığımız ve ilk kurulumdaki heyecanımızı kaybettiğimiz için, içimden bir ses diyor ki bir şeyleri fena halde unuttuk. Bir yerlerde ne olduğunu anlayamadığım bir hata mesajıyla karşılaşacağım ve ekrana epey bir süre boş boş bakacağım gibime geliyor. 

1. Hyper
2. Atom 
3. Sketch
4. Solis
5. Python3
6. PHP7 (7 küsur aslında ama tam versiyonunu bilemedim)
7. Node.js
8. MySQL
9. Mongo.db
10. Selenium

$ sudo say bye 

Not : Tam bu yazıyı yayınlamak üzereyken @boddhisattva'nın haftalık #tr etiketiyle ilgili raporları geldi. Ben neden mention edilmişim ki diye şaşırırken Top TR Curators listesine 107. sıradan girdiğimi gördüm. Kendimi dandik şarkısıyla müzik listesine alt sıralardan girmiş ve buna kendi bile şaşırmış bir popçu gibi gururlu hissediyorum. O yüzden yazının sonuna eklemeden edemedim. 

Heyecanlıyım, daha yolun başındayım. (bkz: Burak Kut ve 90'lar)

Bu arada linkten yazıya ayrıntılı bakabilirsiniz ama ilk sıradakileri de görmeniz önemli diye düşünüyorum. Topluluğa katkıda bulunan tüm bu insanlara kendi adıma kocaman bir teşekkürler! 

cover photo source