Yol Gösterici, Yoldaki Çiçekler ve Eşek Yükü

Yol göstericine, “güven” denen bir durum vardır.
Şudur ki;
Bir nevi yol göstericiyle bütünleşmektir.
Yani kişinin kendisi için istediklerinden vazgeçip, yol göstericisinin peşinden gitmesi.

Burada kişi sanki bir çocuk gibidir.
Ne yapacağını bilmez.
Gelir ve onun yanında basit bir şeyler yapmaya başlar.

Yapabildiğini yapar.
Küçük bir çocuk ne yapabilirse, tabii ki oyuncaklarla oynar.
Bu mekanik aksiyonların yardımıyla görmeye başlar.
Burasının dışında başka şansı olmadığını görür.

Sonra çalışmaya devam eder.
Daha sonra üst sistemin gücü gelir.

Yani aslında kişi böyle çocuk gibi yol göstericisine tutunduğu zaman, üst sistem bu kişiye her fırsatı verir.
Bununla birlikte yol başlar!
Bu dünyada bir eşeğin geçtiği tüm safhalardan geçmek gerektir.
Sonra sırtına üst sistemin verdiği sorumluğu yüklenmek isteyip, çekeceksin.

İyi ya da kötü hissettiğine bakmayacaksın.
Şunu hissettim, bunu hissettim… önemli değil.
Hep ilerlemeye devam edeceksin.
Daha fazla.